ปราณีจะร้องไห้ ไม่สามารถควบคุมร่างกายตนเองให้สั่นเทาได้ กายชอกช้ำคลานหลบไปยังด้านหลังพยายามมองหาสิ่งป้องกันตัว
“เล่นบทอะไรของเธอ แกล้งทำหน้าซื่อตาใสทำแอ๊บไม่รู้เรื่อง ทั้งที่ก็รับเงินไปแล้ว!” แกะกระดุมได้เร็วไม่ถึงใจมือใหญ่คว้าชายเสื้อแล้วฉีกมันออก
“ฉันไม่รู้เรื่อง เงินอะไร คุณจำคนผิดแล้ว อย่านะ!”
“ตอแหล! อยู่นิ่งๆ เถอะ อย่าให้ฉันต้องใช้กำลังเลย ฉันไม่ชอบ!” เขาโมโหก้าวเท้ายาวตามไปตะครุบกายอรชรไว้ แต่กลับต้องปล่อยร่างหล่อนราวกับโดนของร้อน โคมไฟขนาดเล็กถูกจับมาทุ่มใส่หัว ดีที่หลบได้ทันแต่กระนั้นก็เฉียดหัวเขาไปนิดเดียวเท่านั้น เขายกสองมือขึ้นกุมหัวคิ้วด้านซ้ายถูกขอบโคมไฟขูดศีรษะมีรอยแผลเป็นทางยาว
“หยุดเดี๋ยวนี้นะ!”
แผดเสียงสั่งผู้หญิงแพศยา วินาทีนี้อิทธิพลเชื่อเหลือเกินว่าตัวเองสามารถฆ่าผู้หญิงคนนี้ให้ตายด้วยมือข้างเดียวได้ หล่อนเอาคืนที่เขาทำให้เลือดตกด้วยการทำให้เลือดเขาไหลออกมาจากห
