สัมภาระของปราณีมีแค่กระเป๋าสะพายหลังใบเดียวเท่านั้น ของข้างในไม่มีอะไรสำคัญมากนัก เสื้อผ้า ของใช้ และเอกสารบางอย่างเท่านั้น หญิงสาวบอกตัวเองในใจ สู้ๆ ก่อนจะกระชับกระเป๋าเป้ขึ้นสะพายบนหลังแล้วเดินเข้าไปใกล้ยกมือไหว้เขา สายตาของคนทั้งสองมองกัน
“สวัสดีค่ะ ดิฉันปราณีนะคะ เป็นคนของคุณนุช”
“อืม! ขึ้นรถ” รับไหว้ หันหน้าไปทางกระบะคันเก่า ไม่เสียเวลาเปิดประตูให้ตามประสาสุภาพบุรุษ ไม่มีความจำเป็นอะไรต้องทำให้ผู้หญิงที่ไม่ควรให้เกียรติ
“เธออายุเท่าไหร่” เขาถามทำลายความเงียบ ไม่ได้หันมามอง
“ยี่สิบสามค่ะ”
“ทำงานมานานแค่ไหนแล้ว หรือตั้งแต่สมัยเรียน” ถามต่อ ผิดนิสัยมากปกติอิทธิพลไม่ใช่คนชอบพูดกับคนแปลกหน้า หรือสาวขายบริการเท่าไหร่
“ไม่นานค่ะ ประมาณเจ็ดแปดเดือนได้ ตั้งแต่เรียนจบปริญญาตรีดิฉันก็สมัครเข้ามาทำงานที่โฮสเทลตำแหน่งฟร้อน ช่วยงาน…”
“ไม่ได้หมายถึงงานนั้น!” ตวาดสวนกลับมาเสียงเข้มทำคนฟังตกใ
