คิมหันต์
“โถ่เว้ย!!! อะไรนักหนาวะ!” ผมสบทออกมาอย่างหัวเสียหลังจากปริมระตาออกจากห้องผมไป ทุกอย่างมันพังและผิดจากที่คิดไว้หมด
จากตอนแรกจะขอโทษเรื่องที่ตบเธอเมื่อวาน ขอโทษเรื่องที่หาว่าเธอเป็นคนทำไข่มุกทั้งที่ผมยังไม่ได้ถามอะไร แต่พอเข้ามาเห็นของในห้องที่หายไป ได้ยินคำขอหย่าจากปากเธอ มันก็ทำให้สิ่งที่ผมตั้งใจจะทำในตอนแรกมันพังไปหมด
แล้วไหนจะคำพูดของเธอที่พรั่งพรูมันออกมาพร้อมกับน้ำตานั่นอีก มันทำให้ผมเองก็รู้สึกผิดและเริ่มจะอยากรู้แล้วว่าปริมระตาต้องการจะบอกอะไรผมกันแน่
ผมลุกขึ้นไปจัดการตัวเองให้เรียบร้อย ไว้ให้ใจเย็นกันทั้งสองคนก่อนแล้วผมค่อยไปถามเธอก็แล้วกัน ว่าตลอดที่ผ่านมาที่เธอพยายามบอกผม และอธิบายให้ผมฟังความจริงมันเป็นยังไงกันแน่
ใช่ผมยอมรับว่าที่ผ่านมาผมขี้คลาดเองที่ไม่ฟังสิ่งที่เธอพูด มันเหมือนเป็นการตอกย้ำความโง่ของผมในตอนนั้น พวกคุณไม่เป็นผมไม่เข้าใจหรอก ว่าการได้เห็นรูปแฟนตัว
