“ผมรู้สึกเหมือนเป็นเหยื่อจริง ๆ” “ถ้าจะให้ตอบตามความจริงก็คือ...ใช่ค่ะ” “หมายความว่าไงครับ” “คุณเป็นเหยื่อของลูกหมีไงคะ” พลัน! ขวับ! “โอ๊ย คุณลูกหมี!!” ชายหนุ่มสะดุ้งเฮือก สะท้านไปอีกครั้งกับการฟาดแส้ลงบนร่างกายของเขา คราวนี้ดูเหมือนจะรุนแรง “เป็นไงล่ะคะ” “ผมไม่สนุกแล้วนะ” ขวับ! “โอ๊ย ปล่อยผมนะ” “ไม่หรอกค่ะ มันจะดำเนินต่อไป” คราวนี้ นฤดลเพิ่งรู้ว่า สายตาของหญิงสาวที่สบกับเขากลางอากาศนั้น ไม่ได้เป็นความเซ็กซี่อีกแล้ว “ผมเริ่มกลัวจริง ๆ นะ คุณลูกหมี” “ลูกหมีจะไม่ทำให้คุณถึงตายหรอกค่ะ อย่างดีก็แค่...หยอดน้ำข้าวต้ม” ขวับ! “โอ๊ย!” นฤดลสะดุ้งเฮือก เพราะแส้หนังที่สะบัดเข้าหาลำตัว สีหน้าของนฤดลตื่นตระหนกหนักเข้าไปอีก เมื่อ...หญิงสาวก้าวขึ้นเตียง หล่อนใช้เท้ากับแท่งที่เพิ่งจะหดตัวลง เท้านุ่มสัมผัสลงไปไม่นานนัก แกนกายก็ตื่นตัวตอบสนอง “ได้โปรดเถอะครับ” นฤดลไม่สู้มั่นใจในต