บุญแล้วทูนหัวมีผัวเป็นพี่

ผู้หยิบยื่นโอกาส

คฤหาสน์จักยิ่งรุ่งเรือง

"ไอ้ฮาน ทำไมมึงทำหน้าเหมือนตูดเป็ดขนาดนั้นวะ" 'คิริน อคิราห์ จักยิ่งรุ่งเรือง' ซึ่งมีศักดิ์เป็นลูกพี่ลูกน้องของจ้าวฮานเอ่ยถามหลังจากที่พอจะสังเกตุได้ว่าชายหนุ่มนั้นเอาแต่ตีหน้างอมาร่วมชั่วโมงกว่าๆแล้ว

"หายากขนาดนั้นเลยเหรอพี่ฮาน" 'เคเรน ชยาพร จักยิ่งรุ่งเรือง' พี่สาวของคิรินเอ่ยขณะยกน้ำเย็นมาให้ชยพล

"เคเรนเป็นเลขาชั่วคราวให้ก็ได้นะคะพี่ฮาน"

"พี่ก็ว่าจะขอช่วยเคเรนนั้นแหละ เพราะคาริสเก่งภาษา" จ้าวฮานฉีกยิ้มอ่อนให้กับไคเรนขณะยื่นมือไปรับแก้วน้ำเย็น

"แต่เกรงใจไอ้เรย์มัน"

"ไม่เอาน่า! สามีเคเรนเข้าใจอยู่แล้ว เรก้าเขาไม่ใช่ผู้ชายแบบนั้นเสียหน่อย" เคเรนว่าพลางนวดไหล่ให้กับจ้าวฮานอย่างเอาอกเอาใจ

"กี่วันละคะ เคเรนจะได้จัดเตรียมของถูก"

"2วันครับ" ในที่สุดจ้าวฮานก็เผยยิ้มกว้างออกมาอย่างสบายใจได้เสียทีหลังจากต้องคิดหนักอยู่ร่วมเดือนว่าจะสรรหาเลขาเก่งๆที่ไหนมาช่วยเรียบเรียงรายงานที่ประเทศอังกฤษในไม่กี่วันข้างหน้านี้

อันที่จริงคราแรกเขาคิดถึงเคเรนก่อนใครนั่นแหลพ แต่เพราะเรก้าสามีของเธอนั้นค่อนข้างขี้หวงภรรยา จึงทำให้เขาต้องพยายามสรรหาจนกว่าจะหมดสิ้นหนทางจริงๆก่อนแล้วค่อยมาจับเข่าคุยกับเรก้า

"ทำหน้าเหมือนหมาหงอยเลยไอ้เหี้ย" เรก้าที่พอจะรับรู้ถึงเรื่องเดือดร้อนใจของจ้าวฮานอยู่บ้างเอ่ยขึ้นขณะที่แขนแกร่งก็รวบเอวบางของภรรยาเข้าหาตัวอย่างแสดงความเป็นเจ้าของ

"2วันนะ"

"เออ ขอบใจนะ" จ้าวฮานหยัดตัวขึ้นเต็มความสูงและยกฝ่ามือขึ้นแท็กกับเรก้าอย่างให้คำมั่นสัญญา

"ขอบใจจริงๆเว้ยไอ้เรย์ ไม่ได้เคเรนกูก็คงจะแย่แน่เลยว่ะ"

"เออน่าก็ครอบครัวเดียวกันเดียวกันนี่วะ อะไรช่วยได้กูก็อยากช่วยเว้ย!"

เพียงขวัญทะเลเผา

"ไม่ง้อก็ได้วะ" ในตอนนี้ยี่โถนั้นได้มีงานทำเป็นหลักเป็นแหล่งแล้วหลังจากที่ถูกจ้าวฮานตัดโอกาสอย่างไร้เยื้อใยไปเมื่อสองสัปดาห์ก่อน

เธอทำงานในร้านปิ้งย่างชื่อดังในตำแหน่งนักบัญชีของร้านควบด้วยพนักงานจัดส่งแบบเดลิเวอร์รี และนับได้ว่าเป็นเรื่องที่น่ายินดีที่เจ้าของร้านอย่างเพียงขวัญนั้นอนุโลมให้เธอเบิกค่าแรงได้ล่วงหน้าจนเธอมีเงินมากพอที่จะซื้อข้าวสารอาหารแห้งไว้ประทังชีวิต ทั้งยังเสื้อผ้าใหม่อีกสองสามชุดพร้อมเครื่องมือสื่อสารที่ได้ชื่อว่า 'โทรศัพท์มือถือ' มาด้วยอีกเครื่องหนึ่ง จึงกลายเป็นว่าในตอนนี้เธอได้มีอีกหนึ่งอาชีพเสริมซึ่งก็คือการโยกย้ายส่ายสะโพกลงในแอปพลิเคชั่นชื่อดังในขณะนี้อย่าง 'ติ๊กตอก' ซึ่งแน่นอนว่าเพราะผิวพันธ์และทรวดทรงองค์เอวที่งดงาม(แม้ช่วงนี้จะผอมไปเล็กน้อย) ทำให้ช่องของเธอมีผู้ติดตามร่วมล้านกว่าคนด้วยกันในระยะเวลาเพียงแค่สัปดาห์เศษ

'เก่งมากครับ' หนุ่มหล่อหน้าตาดีคนหนึ่งเข้ามาคอมเม้นท์พร้อมเปย์ของขวัญให้กับเธออีกมากมายหลายรายการจนเป็นเหตุให้เธอเผยยิ้มกว้างจนปากแทบจะถึง

"นี่เงินเดือนวีคแรกของหนูนะ เจ้คิดไม่ผิดจริงๆที่รับหนูเข้ามาทำงาน" เพียงขวัญที่แอบมองยี่โถด้วยความเอ็นดูอยู่นานก้าวเข้ามาพร้อมยื่นแบงค์เทาสามใบให้กับยี่โถ

"ชมกันเกินไปแล้วเจ้" ชยานันท์ว่าพลางบิดไปมาอย่างเขินอาย "ขอบคุณที่ให้โอกาสหนูนะคะเจ้"

"ยี่โถสมควรได้รับมันจ้ะ"

" :) "

"เงิน เงิน เงิน" สองตากลมสีน้ำตาลหวานลุกวาวด้วยความตื่นเต้นหลังจากได้ค่าจ้างในวีคแรกเป็นแบงค์เทาสามใบ

"ตกวันละเก้าร้อยกว่าบาทก็ได้อยู่ ดีกว่าอดตายไอ้โถเอ๊ย"

"พรุ่งนี้ฉันจะไปทำผม แล้วก็กินก๋วยเตี๋ยวเนื้อเปื่อยพิเศษชามโตกับชาไทยสักแก้ว" ยี่โถเดินเตะเท้าไปมาไปยังมอเตอร์ไซค์ฮอนด้าเจ็ดสิบที่เพียงขวัญมอบได้มอบมันให้กับเธอเมื่อก่อนหน้านี้และวางแพลนการใช้เงินในวันพรุ่งนี้อย่างอารมณ์ดี

'ต่อไปนี้ฉันจะไม่ทนกินน้ำก็อกอีกต่อไปแล้ว'

เธอคิดขณะบิดคันเร่งเพื่อขับเคลื่อนออกไปจาาร้านปิ้งย่างหลังเลิกงานในเวลาเกือบสองทุ่ม โดยที่เธอไม่ทันได้สังเกตเลยว่ามีใครบางคนนั้นจ้องมองทุกอริยบทของเธอมาจากภายในรถสปอร์ตหรูคันหนึ่ง...

ติ๊ง!

ขณะที่เธอกำลังเตะเท้าไปมาอยู่บนเก้าอี้ในสวนสาธารณะแห่งหนึ่งก็มีเสียงแจ้งเตือนของมือถือดังขึ้นมา

'ยี่โถใช่ไหมลูก'

"น้าซันนี่" 'ซันนี่ ศันสนีย์ ปิติมากรณ์' เป็นน้องสาวต่างพ่อของแม่ของเธอ ศันสนีย์เป็นคนดีอย่างที่ยี่โถเองก็ยังต้องเอ่ยชมในความจิตใจดีของเธอ

หากแต่ช่างน่าเสียดายที่ความดีของศันสนีย์นั้นไม่ได้ทำให้แม่ของเธออย่าง 'ซินดี้ สิริยากร พรพฤกษา' ลดความเกลียดชังที่มีต่อน้องสาวของตัวเองไปได้เลย สิริยากรเกลียดที่มีศันสนีย์ถือกำเนิดขึ้นมาจากโลกใบนี้และแย่งชิงความรักที่แม่มีให้กับเธอไปเสียจนหมดสิ้น

หลังจากที่สิริยากรแต่งงานออกเรือนไปอยู่กับ 'ชนา ชนายุทร บริภัคก์' พ่อของยี่โถ สิริยากรก็ตัดขาดกับแม่และน้องสาวต่างสายเลือดอย่างศันสนีย์มานับตั้งแต่ตอนนั้น จึงเป็นเหตุผลให้แม่ของเธอสั่งห้ามให้เธอเลิกวุ่นวายกับศันสนีย์อย่างไม่ต้องสงสัย

'ค่ะ' เธอตอบไปเพียงแค่นั้นเพราะมือของเธอกำลังสั่นเทาจึงทำให้เธอพิมพ์อะไรยาวมากไปกว่านั้นไม่ได้อีกแล้ว

'น้าขอโทรหาหน่อยนะลูก'

"เอาไงดี" ยี่โถเหลือบมองสายที่โทรเข้ามาจากช่องแชทนั้นอย่างลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะตัดสินใจรับสาย

'ฮัล...

'ยี่โถ! ตอนนี้หนูอยู่ที่ไหน แล้วพ่อกับแม่หนูอาการเป็นยังไงบ้าง ทำไมหนูถึงไม่มาหาน้า น้าบอกแล้วใช่ไหมว่าถ้าหากแม่ด่าที่ติดต่อกับน้าก็ขอให้บอกน้า ยี่โถอย่าเงียบได้ไหมน้าเป็นห่วงเรานะยี่โถ'

'หนูพูดไม่ทัน' เธอว่าเสียงเจื่อนด้วยกลัวว่าศันสนีย์จะคิดว่าเธอทำตัวลามปาม

'น้าขอโทษ น้าแค่เป็นห่วงเรามากไปหน่อย'

'ไม่เป็นไรค่ะ หนูเข้าใจ ตอนนี้หนูทำงานอยู่ที่ร้านปิ้งย่างในตัวเมืองค่ะ เพียงขวัญทะเลเผาน้าซันนี่รู้จักไหมคะ'

'ทำไมไม่มาหาน้า' เสียงนั้นต่อว่าเธออย่างตำหนิ ก็คิดจะให้เธอบากหน้าไปขอความช่วยเหลือจากคนที่แม่ของเธอคิดร้ายมาด้วยตลอดอย่างนั้นนะหรือ ต่อให้ศันสนีย์เป็นคนดีแค่ไหนเธอก็คงไม่หน้าหนามากพอที่จะขอความช่วยเหลือจากศันสนีย์

'ตอนนี้อยู่ที่ไหน น้าว่าน้าออกไปหาหนูดีกว่า'

'เอ่อ' ยี่โถรู้สึกลังเลเล็กน้อยหากแต่สุดท้ายก็ยอมบอกไป

'สนามกีฬาหน้าเมืองค่ะน้าซันนี่'

'รอน้าตรงนั้นเดี๋ยวน้าไป ดูสิอยู่ใกล้กันแค่นี้แล้วยังไม่มีกะใจจะมาขอความช่วยเหลือจากน้าอีก รอแปบเดียวนะลูก'

'ค่ะน้าซันนี่'

น้องยี่โถผู้น่าสงสาร :(

นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายเซ็ตดอกไฮเดรนเยีย (พี่น้องท้องเดียวกัน) ประกอบไปด้วย3เรื่อง

1) เสี่ยงรักพนันใจ (จ้าวฮั่นXเจ้าเอย) 'ไฮเดรนเยียสีฟ้า'

2) ผัวเด็กคนนี้เป็นของพี่นะครับ (จ้าวฮายXเจนซี่) 'ไฮเดรนเยียสีชมพู'

3) บุญแล้วทูลหัวได้ผัวเป็นพี่ (จ้าวฮานXยี่โถ)

'ไฮเดรนเยียสีขาว'