ตะเกียงดวงน้อยถูกจุดจนเกิดแสงสว่างสลัวขึ้นมาอีกครั้ง มากอยาถือมันมาวางไว้บนโต๊ะสูงเพียงเอว จนเกิดเป็นแสงสว่างดวงน้อยๆสว่างไสวไปทั่วทั้งบริเวณ ช่วยส่องให้เห็นรายละเอียดภายในห้องหับชัดเจน คงเหมือนกับหัวใจของเขา ตอนนี้มันชัดเจนแล้วว่ามันกำลังตกหลุมรักใคร...
ก่อนชายหนุ่มจะเดินย่องมาถึงกลางห้อง บรรจงแนบใบหน้าคมคายลงกับผ้าฝ้ายเนื้อขาวสะอาดตา
ส่งสายตาคมกล้าไปยังร่างกลมกลึง คำหวานนอนหลับสนิท จังหวะการหายใจสม่ำเสมอ มากอยาจึงผ่อนลมหายใจอย่างโล่งอก ยังดี เขาจะได้ไม่ต้องหาคำแก้ตัวว่าย้อนกลับเข้ามาทำไม ทั้งที่ออกปากบอกจะไปนอนที่อื่น
แต่ถ้าเพ่งมองดีๆจะเห็นว่าตรงพื้นหมอนใกล้ใบหน้าของคำหวานเปียกชุ่มจากหยดน้ำตา...เพราะตอนคำหวานยังไม่พล่อยหลับ เธอเอาแต่นอนร้องไห้เป็นเผาเต่า น้อยอกน้อยใจสารพัด เพราะว่าสุดท้ายแล้วเธอก็หนีไม่พ้นชะตากรรมเดียวกันกับแม่...
เจ้าของร่างสูงราวกับยักษ์จึงทรุดลงนั่ง โดยสายตานิ่งสง
