ตอนที่ 14
พอเธอไปอยู่บ้านของตุลธร เอมิกาก็ขอยื่นข้อเสนอใหม่กับเขาทันที
“ฉันขอรักษาแม่ให้หายก่อนได้มั้ยคะ”
“ได้ครับ.. แต่ว่าอยู่ที่นี่..คุณต้องนอนกับผมนะ” เขายื่นมือมา แล้วเขี่ยปอยผมที่ปิดใบหน้าสวยของเธอออก ก่อนจะจับของเธอ เอมิกาพลางกะพริบตาอย่างรวดเร็ว โอย!..เขาช่างทำให้หวั่นใจเหลือเกิน ขณะสัมผัสมืออีกฝ่ายสัมผัส เธอก็ตระหนักถึงความเร่าร้อนอันแสนหวานที่แล่นผ่านไปทั่วร่างของเธอ มันทำให้เธอสดชื่น และหน้าแดงในเวลาไม่นาน แล้วเอมิกาก็แน่ใจเลยว่าเขาต้องได้ยินเสียงลมหายใจผิดจังหวะของเธออย่างแน่นอน
“แล้วคุณจะไม่ทำอะไรฉันใช่มั้ยคะ” เธอพึมพำพลางจ้องหน้าของเขา
“ก็อยู่ที่ว่า...คุณดื้อกับผมหรือเปล่าน่ะสิ” เธอจับมือกับเขาแน่น
โดยไม่มีท่าทางขวยเขินแม้แต่น้อย และเตือนตัวเองว่าเธออยู่สถานภาพอะไร
“งั้นก็ได้ค่ะ ฉันจะนอนกับคุณ” เขายิ้มน้อย ๆ ให้เธอด้วยท่าทางขบขันอย่างแท้จริง
เอมิกายอมรับว่าตุลธรเป็นผู้ชายที่หล่อมีเสน่ห์ แต่เธอก็รู้ดีว่าเขาคงไม่มารักผู้หญิงที่ขายศักดิ์ศรีอย่างเธอหรอก คิดได้ดังนั้นเอมิกาก็ถอนหายใจด้วยความเศร้า ตุลธรคงอยากได้แค่ความบริสุทธิ์ของเธอเท่านั้น และผู้หญิงอย่างเธอคงไม่มีค่ามากพอสำหรับเขา อีกไม่นานเมื่อเขาได้เธอแล้วก็คงต้องแยกจากกัน แต่ถึงยังไงเธอก็ยังสามารถชื่นชมเขาได้จากที่ไกลๆ เอมิกาปลอบใจตัวเองอย่างนั้น