ร่างโปร่งปลีกตัวไปทางห้องพักเพื่อช่วยพู่กัน ส่วนฉลามลากคอพวกตัวเขื่องไปอีกทางเพื่อที่พวกมันจะได้ไม่มาชัดจังหวะของอินทัช เจ้าของดวงตาสีปีกกาเปิดประตูเข้าห้องพักไปเจอกับร่างเล็กของพู่กันที่ถูกมัดอยู่ อินทัชจึงรีบรุดตัวเข้าไปช่วยคนตัวเล็กก่อนที่ประตูหน้าห้องจะปิดลง "อดทนหน่อยนะ เรามาช่วย" เจ้าของเรือนผมสีน้ำตาลว่าเสียงเรียบบอกกับอีกคนเพื่อที่จะไม่ให้ตัวเองถูกเข้าใจผิด ทางพู่กันที่ตอนแรกเห็นอินทัชเป็นคนที่เปิดประตูเข้ามาก็ตกใจมาก แต่เมื่อรู้ว่าอีกคนมาช่วยหัวใจดวงน้อยก็สั่นระรัวขึ้นมาอีกครั้ง เขาถูกอินทัชช่วยไว้อีกแล้ว... "อึก..ขอบใจ" น้ำเสียงของคนตัวเล็กแหบพร่าเนื่องจากพู่กันโดนฤทธิ์ยาปลุกกำหนัดเข้าไปจนควบคุมตัวเองไว้แทบไม่อยู่ โซ่ตรวนที่รัดแขนทั้งสองข้างของพู่กันค่อยๆถูกอินทัชปลดออก ดีที่มันไม่ใช่แบบล็อคกุญแจ ไม่อย่างงั้นล่ะก็เขาคงจะถอดมันออกมาไม่ได้แล้ว พู่กันมองใบหน้าเรียวที่ฉายแวว