EP6.1 ll Being flirt [1]

1035 คำ
-TANGUY PART- แหวะ อึ๋ย สยึยกึ๋ยเป็นที่สุด ผมล้วงคอและล้างปากออกรอบที่สามในห้องน้ำแต่ก็ยังสะพรึงกับความรู้สึกสุดจะบรรยายนั่นอยู่ ให้ตาย นี่สินะที่เขาเรียกว่า กรรมสนอง =_=;; ผมก็แค่จูบเอ๊งงง ไม่ได้ทำอะไรมากมายไปกว่านั้นซะหน่อย จะจำไปจนตายเลยว่าห้ามจูบคนเมา! TOT “สมน้ำหน้า เฮียหื่นดีนัก =.,=” เจ้าเตี้ยวิ่งปร๋อมาเกาะขอบประตูเพราะไอ้เหตุการณ์เมื่อกี้มันดันหันหน้ามาอ่ะจ่ะบะเฮ้ยกับช็อตเด็ดพอดี ชีวิตอัปปรีย์มาก อยากลาตาย ฮือๆ ผู้หญิงอะไรเมาแล้วยังร้ายได้โล่ (T_T) ซ่า ซ่า ซ่า ผมเปิดน้ำแรงๆเพื่อกลบเสียงกวนประสาทของไอ้เตี้ยพลางล้างหน้าจนเปียกพรมไปด้วยหยดน้ำเล็กๆเกาะพราวบนผิวแก้มและเรือนผม นัยน์ตาสีน้ำตาลเข้มเริ่มเปล่งประกายกรุ่นโกรธเล็กๆ ทั้งตบ ทั้งอ้วก ผมอยากจะบ้าตาย! “อุ้ย อุ้ย อุ้ย” มันยังจะแขวะ อยากเตี้ยจมดินสินะ -_-^ “หุบปากเหอะ” ผมจิ๊ปากอย่างหงุดหงิดพร้อมกับปรายสายตาอาฆาตไปให้ ถ้ามันไม่หุบปากหมาๆของมันผมจะกระโดดถีบจริงๆด้วย! “คริสกับปั้นหยามา >O> (-_-) ดูมันมอง ถึงหน้าจะนิ่งแต่ก็ทำเอาผมหวั่นเกรงอะลิทเทิลบิ๊ทว่ะครับ (-_-;;) “กลิ่นอะไรเนี่ย?” ปั้นหยาทำจมูกฟุดฟิดแล้วมองหาต้นสายปลายเหตุรอบห้องก่อนจะเจอตัวต้นเหตุที่นอนอุตุอยู่บนโซฟาและเปื้อนคราบอ้วกนิดหน่อย กลิ่นแอลกอฮอล์เจือจางกับกลิ่นเน่าๆนั่นทำให้มันตุๆพิลึก -_-; “นี่ใคร? คงไม่ใช่ชู้คริสหรอกใช่มั้ย?” ร่างเพรียวบางเซ็กซี่นั่นหรี่นัยน์ตาเรียวรีไปทางสวามีข้างๆที่ยืนปั้นหน้าเป็นหมางงทั้งวัน ผมว่าถ้าจะสื่อสารกับมันประโยคแค่นั้นคงไม่เพียงพอ “อือ (-_-)” นั่นไง ว่าแล้ว แม่งตอบรับเฉยเลย ฟังอยู่รึเปล่าก็ไม่รู้! มัวแต่ดูหน่มน้มอยู่นั่นแหละ -_-^ “...” เธอเงียบก่อนจะเบ้หน้างอนใส่คุณแฟนที่ไม่ได้รู้หอกเหวอะไรสักกะนิด ชีวิตแขวนอยู่บนเส้นด้ายจะโดนเมียฆ่าตายหน้าก็ยัง >> (-_-) แต่ด้วยความที่ผมเป็นพลเมืองดีจะช่วยแก้ข่าวให้แล้วกัน ถึงความจริงจะอยากเห็นพวกมันทะเลาะกันก็เถอะ “เพื่อนเฮียเองค่า หนูปั้น ^O^” ผมหัวเราะร่วนแล้วโบกมือหยอยๆไม่ให้เธอคิดไปไกลถึงขั้นทำร้ายไอ้เพื่อนขี้มึนอย่างคริสก่อนจะกุลีกุจอเข้าไปใช้มือเขี่ยๆร่างของคนขี้เมาอย่างหวาดระแวง จะอ้วกอีกมั้ยเนี่ย กลัวไว้ก่อนพ่อสอนไว้ –O-;; “ไม่พาไปส่งล่ะ เมาเละขนาดนี้” ปั้นหยากับไอ้คริสเหล่สายตามามองทางผมกับเก้า ความจริงก็จะไปส่งอยู่หรอกแต่ผมไม่รู้ที่อยู่นี่เฟ้ย ไม่เจอมาตั้งหลายปีเจออีกทีอ้วกใส่กันซะงั้น มันน่ามั้ย? หงุดหงิด แง่งงง เดี๋ยวพ่อกัดเลย ชิ L “ก็เค้าบอกว่าจะนอนที่นี่ค่ะ” ผมว่าพลางทำตาปริบๆ ผมก็พูดไปงั้นอ่ะ โกหกกันหน้าด้านๆ เพราะขี้เกียจอธิบายให้มากความ เดี๋ยวก็มาว่าผมหื่นอีก ถึงความจริงมันจะถูกต้องก็ตาม -.,- “...จริงเหรอ?” เรดาร์จับเท็จผู้หญิงนี่น่ากลัวเว่อร์ –O-; “ไม่จริงงง เฮียกายกะจะปั่มปั๊มตอนเมาแน่ๆเลย ไม่สนใจเมียอย่างเราดั๊วะ -^-” ไอ้เตี้ยเบ้หน้าทำให้ปั้นหยาหันมาจิกสายตาใส่ผมราวกับตำหนิ แหม ผมก็ไม่ได้คิดไปไกลถึงขั้นนั้นสักหน่อย แค่เกือบๆ สาบานได้ ถ้าไม่เจออ้วกอะนะ -_-^ “แน่ะ เตี้ยแล้วอย่ามาใส่ร้ายเฮียได้ป่ะครับ” ผมทำเสียงฟึดฟัดก่อนที่จะสะดุ้งโหยงเมื่อมีมือปริศนามากระชากศรีษะผมเข้าไปอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย แต่ผมรู้แหละว่าใคร... “ไอ้เลววว” เจ้าเก่า -_-^ “ฮึก...” สาวเจ้าเริ่มสะอึกสะอื้นงอแงเหมือนคนไร้สติ หรือบางทีก็คงไม่มีสตินั่นแหละ ไม่รู้ไอ้แก้วสุดท้ายที่กินเข้าไปคืออะไร ทำไมเป็นได้ขนาดนี้ ล้มทีเดียว สมงสมองไปหมดเบยจ้า ไอ้เตี้ยกับปั้นหยาชายสายตาลงมาก่อนจะถอนหายใจพร้อมกันในขณะที่ไอ้คริสจ้องไปที่กำแพงเสมือนไม่ได้สนใจตั้งแต่แรก “มันเจ็บมั้ยค่ะเนี่ย -^-;;” ผมว่าแล้วพยายามเอนหัวไปตามแรงดึงเพื่อลดความตึงจากการถูกกระชากเบาๆ ให้ตาย ถ้าผมหัวล้านใครจะรับผิดชอบวะครับ “อย่าดึงสิ กายเจ็บนะคะ” ผมเบ้หน้าแล้วพยายามแกะมือคนขี้เมาออก ก็อยากจะแอ๊บไม่เจ็บอยู่หรอก แต่กลัวหัวล้านก่อนอ่ะ เดี๋ยวไม่หล่อ -_-^ ปุด! ทันใดที่ผมคิดถึงเรื่องหัวล้าน ไอ้เสียงประหลาดก็ดังขึ้นพร้อมกับความรู้สึกเจ็บแปล๊บที่หนังศีรษะประจวบเวลาพอดีกับที่มือของสาวเจ้าหลุดไปอีกทาง ทำให้ผมเริ่มเหงื่อตกอย่างหวั่นๆคงไม่ใช่ว่า... “เฮีย... =[]=!” เค้าลางความซวยเริ่มด้วยเจ้าเตี้ยตะแมะแคระและตามด้วยปั้นหยา... “แทนกายนาย...” ปั้นหยาว่าพร้อมกับอุบขำทำเอาผมหน้าซีด
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม