เออ ดี สบายใจ งอนเอง หายเอง จำเริญจ้ะพ่อ จำเริญมาก -_-
ฉันชะโงกหน้ามองเขาแต่เจ้าบ้านั่นก็สะบัดหนีไปอีกรอบทำให้ฉันฮากว่าเดิม ผู้ชายอะไรง้องแง้งที่สุด! จริงๆ กะจะแกล้งมากกว่านี้อีกหน่อยแต่บังเอิญว่าเป็นนางฟ้าก็เลยสงสาร จะง้อหน่อยนึงก็ได้
จึกๆ (เสียงจิ้มไหล่)
“ว่า”เขาตีหน้าขรึม
แหม ทำเป็นเข้ม...
“ง้อจ้า”
“แค่เนี้ย” อีตาแทนกายหันมาจิกสายตาเคืองๆ ยังจะบ่นคนเขาง้อก็ดีแค่ไหนแล้วย่ะ!
“ง้อจ้า” ฉันถือวิสาสะพูดต่อด้วยใบหน้าแบบนี้ >>(-_-)
“แค่เนี้ย” และเขาก็ตอบกลับด้วยใบหน้าเดียวกัน >>(-_-)
ขออนุญาตฮา ไม่รู้ว่าตลกอะไรนะ แต่ทำไมขำ ฮ่าฮ่าฮ่า! ตั้งแต่รู้จักคนมามากหน้าหลายตา อีตาบ้านี่แกล้งแล้วสนุกที่สุดเลยมั้งเนี่ย!
“แล้วจะหายปะ?” ฉันเบ้ปากแล้วลุกพรวดมองหน้าแทนกายอย่างคาดโทษ ความจริงฉันก็ไม่ได้รู้สึกหงุดหงิดอะไรหรอก แค่ลองเชิงเล่นๆ และดูเหมือนว่าแทนกายจะตกใจนิดหน่อยก่อนจะหัวเราะร่วน
