เขาลุกขึ้นจากเตียง เธอจึงกอดตัวเองพลางร่ำไห้อย่างหวาดกลัว
ริมฝีปากของเธอสั่นเทา นัยน์ตาจับจ้องแผ่นหลังกว้าง เห็นเขาถอนหายใจเฮือกใหญ่เหมือนกำลังเผชิญกับความขัดแย้งภายใน
“เธอ!” เขาหันกลับมา “ฉันอยากฆ่าเธอ!” เขาคำราม คว้าข้อเท้าของเธอแล้วดึงไว้ใต้ร่างอีกครั้ง
“ลูก้า!”
“อยู่นิ่ง ๆ หรือจะให้ฉันทำในสิ่งที่เธอกำลังคิดว่าฉันจะทำ” เขาสั่งทำให้ร่างของเธอแข็งทื่อทันควัน
“คุณจะข่มขืนฉัน?” หญิงสาวพูดอย่างสะเทือนใจ
คำพูดของอลิเซียน่าคงจะจี้ใจอีกฝ่ายไม่น้อย เขาถึงได้บีบกรามเธอไว้ การแสดงออกของเขาน่ากลัวมากขึ้น เธอลืมไปได้อย่างไรว่าชายหนุ่มไม่ใช่เพียงลูก้าแต่ยังเป็นซีโม่
เธอหลับตาลงอีกครั้งพลางก่นด่าตัวเอง คิดได้อย่างไรว่าเขาจะรักเธอ? ช่างเป็นความคาดหวังโง่ ๆ เสียจริง
ครู่ต่อมาเขาก็ปล่อยมือออก แต่อลิเซียน่ากลับไม่กล้าขยับหรือทำอะไร จากนั้นกลับมีบางอย่างหล่นลงมาบนใบหน้าทำให้เธอต้องลืมตา ถึงได้รู
