แผนรักมาเฟียร้าย… Trapped By The Mafia

ตอนที่ 14.2

ดวงตาของเธอขยับไปรอบ ๆ อย่างช้า ๆ เธอเห็นแด๊ดยืนอยู่ที่มุมขวาสุดของฮอล สีหน้าเขาเต็มไปด้วยความโกรธ โดยมีผู้ชายคนหนึ่งยืนต่อหน้าเขาและกำลังพูดอะไรบางอย่าง

เพราะมัวแต่ยืนทื่ออย่างทำอะไรไม่ถูก หญิงสาวจึงถูกผลักให้เดินเข้าไปในห้องโถงอันเงียบสงบ กระบอกปืนกดหนักมากขึ้นที่ศีรษะ และมันทำให้อลิเซียน่าเริ่มโกรธ ชายหนุ่มที่เพิ่งจ่อปืนอยู่ด้านหลัง เดินไปข้างหน้าก่อนที่จะพูดด้วยเสียงอันทรงพลัง

“ถอยไป!” น้ำเสียงเยียบเย็นสะท้อนก้องอยู่ในห้องโถง

“ดูสิว่าเธอเป็นใคร” เขาเยาะเย้ยข้างหูเธอ และอลิเซียน่ากำหมัดแน่น เขาสนุกที่ได้เล่นกับความรักของเธอ

“อา… อลิเซียน่า บรูโน!” เขาขยับเข้ามาใกล้ข้างหลัง และหัวใจของเธอก็สั่นเมื่อได้ยินเสียงนี้ เป็นเสียงและความรู้สึกเดียวกับที่เธอเคยพบซีโม่ครั้งแรก เขามักจะทำอะไรเหมือนกัน แต่อลิเซียน่าผิดพลาดที่ปล่อยใจไปตกหลุมรักเขา

อลิเซียน่าหันไปเผชิญหน้ากับเขา ครั้นเงยหน้าขึ้นมองสบตาก็ทำให้ถึงกับพูดไม่ออก

นัยน์ตาเขาเต็มไปด้วยความโกรธและต้องการล้างแค้น นัยน์ตาของซีโม่เป็นสีน้ำตาลช็อกโกแลต ส่วนนัยน์ตาของลูก้าเป็นสีฟ้าอ่อน ทว่าเวลาจ้องมองมาที่เธอ มันมีแต่ความเย็นชาเหมือนกัน ถึงกระนั้นกลับส่งผลให้เลือดในกายของอลิเซียน่าเดือดพล่าน ทันใดนั้นเขาก็จับแขนหญิงสาวและลากเธอไปหาบิลลี่ซึ่งอยู่ภายใต้การควบคุมเพราะกระบอกปืนในมือของผู้ชายที่น่ากลัวคนหนึ่ง

ดวงตาดำทะมึนของบิลลี่จ้องมองไปที่ร่างของอลิเซียน่า ก่อนที่ซีโม่จะผลักเธอ หญิงสาวสะดุดเล็กน้อยอันเนื่องมาจากถูกผลักให้เดินไปข้างหน้าโดยไม่ทันตั้งตัว

“ฉันวางแผนที่จะเพลิดเพลินกับปาร์ตี้นี้ก่อน แต่คัพเค้กตัวน้อยของฉันชอบเล่นบทนักสืบเชอร์ล็อกโฮล์ม” ซีโม่ยกยิ้มพลางมองอลิเซียน่า

“เธอคิดว่าฉันไม่รู้งั้นเหรอ ว่าเธอยืนอยู่ที่นั่นมาตลอด” ซีโม่จับมือเรียวบางและดึงหญิงสาวกลับเข้ามาในอ้อมกอดต่อหน้าบิลลี่ซึ่งส่งเสียงคำรามอย่างโกรธแค้น

สมองของอลิเซียน่าเต็มไปด้วยความมึนงง ทั้งยังล้มเหลวในการประมวลผล เธอเพิ่งรู้ว่าหัวใจเธอเจ็บปวดเพียงใดและเสียใจมากแค่ไหนที่ตกหลุมรักเขาโดยไม่รู้ตัว รักคนที่ฆ่าโครี่ เพื่อนแท้ของเธอ

“เครีย์ มาโลนไม่ได้เข้าร่วมงานปาร์ตี้ของเราในวันนี้ใช่ไหม?” ซีโม่ดึงอลิเซียน่าเข้ามาใกล้มากขึ้นขณะที่เธอยืนนิ่งอยู่เหมือนตุ๊กตา

“คุณรู้งั้นเหรอว่าเขาเป็นใคร” บิลลี่ส่งเสียงเย้ยหยันขณะถามซีโม่

“แน่นอนฉันรู้ว่าเขาเป็นใคร ต้องขอบคุณคัพเค้กน้อย” ซีโม่ไม่ได้สนใจเลยว่าอลิเซียน่าจะรู้สึกแบบไหน

หญิงสาวเบิกตากว้าง… เขากำลังพูดถึงเรื่องอะไร?

“ประหลาดใจใช่ไหม?” เขากระซิบข้างหูทำให้อลิเซียน่ากลับมาสู่ความเป็นจริง

“เธอจะไม่บอกใคร!” บิลลี่คำรามอีกครั้ง เขาใกล้จะหมดความอดทนแล้วตอนนี้

“เสียใจด้วยคุณคิดผิด เธอบอกฉันทุกอย่าง” ซีโม่พูดอย่างเป็นต่อ ในขณะที่อลิเซียน่าพยายามผลักเขาออกห่าง

“เขากำลังโกหก!” อลิเซียน่าตะโกนขณะเงยหน้าขึ้นมองแด๊ดที่กำลังโกรธจัด นั่นจึงทำให้หญิงสาวหยุดต่อต้านซีโม่ เพราะรู้ว่าไม่มีทางที่บิลลี่จะเชื่อเธอ เหมือนที่เขาไม่เคยเชื่อมาตลอดหลายปีที่ผ่านมา

“พูดกันเสร็จแล้วใช่ไหม?” ซีโม่กดแผลที่ข้อมือเธอ อลิเซียน่าได้แต่ข่มกลั้นไม่ให้ส่งเสียงกรีดร้องอย่างเจ็บปวดออกมา หญิงสาวยังอดทนต่อไปแม้จะมีเลือดซึมเปื้อนแขนเสื้อสีแดงแล้วก็ตาม

“อย่าโกรธมากเกินไปคัพเค้ก ฉันบอกเธอแล้วว่าอีกสองวันเธอจะตาย และวันนี้ฉันจะฆ่าเธอ!” ซีโม่กระซิบอีกครั้งแต่สายตามองจ้องไปที่บิลลี่

ซีโม่ชอบความรู้สึกของเขาเวลาที่อยู่ใกล้อลิเซียน่า มันผ่อนคลายแต่ถึงอย่างไรพวกเขาก็คงอยู่ร่วมโลกกันไม่ได้ ส่วนอลิเซียน่าทั้งโกรธและสับสน เธอไม่เข้าใจว่าเขาพูดถึงอะไรและยังตกใจที่พบว่าลูก้าคือซีโม่

“ฆ่าทุกคนทานอส!” ซีโม่สั่งเสียงดัง และอลิเซียน่าก็เริ่มดิ้นรนเพื่อให้หลุดพ้นจากพันธนาการ

“ปล่อยฉันไป คุณทำแบบนี้ไม่ได้! ได้โปรดลูก้า” อลิเซียน่าเริ่มกรีดร้องเมื่อสังเกตเห็นว่าใบหน้าของทุกคนกำลังหวาดกลัวและตัวสั่น พวกเขายังคงเป็นมนุษย์ที่มีความรู้สึก และการสังหารหมู่เช่นนี้มันโหดร้ายไร้มนุษยธรรมเกินไป

ผู้ชายที่เขาเรียกว่าทานอสยิ้มเยาะแล้วกดปืนลงที่หัวบิลลี่

น้ำตาของหญิงสาวเริ่มหลั่งไหลมากกว่าเดิม ขณะที่เธอได้ยินเสียงหัวเราะอย่างสะใจจากซีโม่ที่อยู่ข้างหลัง มันทำให้เธอหวาดหวั่นไปถึงกระดูกสันหลัง

อลิเซียน่าหลับตาและส่ายศีรษะไปมาคล้ายไม่อาจยอมรับ ทว่าเสียงดังปัง ๆ อย่างต่อเนื่องกลับยิ่งตอกย้ำความเป็นจริง หัวใจของอลิเซียน่าได้แต่กรีดร้องอย่างเจ็บปวด

“ยังไม่ใช่ตอนนี้ซีโม่” เสียงเย็นชาของแดนนี่สะท้อนในห้องประสานกับเสียงปืนที่ดังไม่หยุด

อลิเซียน่าถูกลากด้วยแรงมหาศาลไปตามทาง แต่เพราะความตระหนกหวาดกลัวทำให้เธอไม่สามารถลืมตาขึ้นมาดูได้

“ปล่อยเธอไปซีโม่!!” แดนนี่คำรามและนั่นคือตอนที่อลิเซียน่าลืมตา

แดนนี่ยืนอยู่ข้างหน้า พลางเล็งปืนมาทางเธอ หญิงสาวมองไปทางขวาก็พบว่าปลายกระบอกปืนอีกกระบอกชี้ไปทางแดนนี่

“แด… แดนนี่! ออกไปจากที่นี่!” อลิเซียน่าพึมพำ ภาพร่างไร้วิญญาณของโครี่ผุดขึ้นมาในความทรงจำ เธอถึงต้องการปกป้องแดนนี่ไม่ให้มีจุดจบเช่นเดียวกัน

เธอเริ่มดิ้นรนอย่างหนักเมื่อเห็นพวกเขาทั้งคู่เผชิญหน้ากัน

เสียงปืนดังก้องข้างหูทำให้เธอเข่าอ่อนทรุดตัวลงไปบนพื้นพร้อมปิดหูตัวเอง อลิเซียน่ากลัวที่จะลืมตาขึ้นมา ร่างกายของเธอสั่นเทิ้มอย่างยากระงับ

หญิงสาวมองไปที่แดนนี่ที่นอนอยู่ที่พื้น พร้อมกับเลือดที่เริ่มไหลออกมาจากร่างกาย สมองแทบหยุดทำงาน เธอรู้สึกมึนงงและพยายามคลานไปหาเขา แต่กลับมีคนจับกระชากเส้นผมของเธอไว้และรู้สึกว่ามีบางอย่างตบลงที่ด้านหลังศีรษะ

อลิเซียน่ายังคงพยายามที่จะเอื้อมมือไปหาแดนนี่เพื่อตรวจสอบว่าชีพจรของเขายังเต้นอยู่ไหม แต่เธอไม่สามารถทำได้เพราะเธอหมดสติไปเสียก่อน

“เธอทำให้เรื่องทุกอย่างยุ่งยากมากกว่าเดิม!” ลูก้าบ่นอย่างหัวเสีย เขาช้อนอุ้มร่างหญิงสาวก่อนจะเดินออกมา

เสียงห่ากระสุนปืนจำนวนมากยังคงดังอย่างชัดเจน แต่เขาก็เดินไปเรื่อย ๆ และไม่ได้รับผลกระทบจากมัน

แผนเอล้มเหลวอย่างไม่เป็นท่า ตอนนี้ถึงเวลาสำหรับแผนบีแล้วรอยยิ้มชั่วร้ายผุดขึ้นพร้อมกับมองร่างที่ไม่ได้สติในอ้อมแขน

“เธอจะต้องทนทุกข์ทรมานมากกว่าเดิม” ลูก้าหัวเราะเบา ๆ อย่างสะใจ

……