บทที่7.พายุเดือด

1537 คำ

“คุณดิมิทรี!! จะไปไหน?คะ” นางแบบสาวนัยน์ตาสีทอง ร่างกายเปลือยเปล่านอนทอดกายอยู่กลางเตียง เธอส่งเสียงถามเพราะเขาถอยห่างก้าวเท้าลงจากเตียงนอนขนาดใหญ่ดื้อๆ “เธอกลับไปเถอะ ออกไปจะมีคนจัดการค่าเสียเวลาให้” ความมึนเมาหายไปเป็นปลิดทิ้ง เขากำลังหงุดหงิดและจวนจะคลั่ง!! “แต่...” “ออกไป!!” ชายหนุ่มสุดทน ไม่ใช่ว่าเธอไม่ดีแต่เขาไม่พร้อมต่างหาก... “ค่ะ ค่ะ” สาวเจ้าละล่ำละลักตอบ เธอกระโจนพรวดลงจากเตียงนอนขนาดใหญ่ วิ่งหัวซุกหัวซุนควานหาเสื้อผ้ามาสวมใส่ แล้วจึงรีบชิ่งหนีหายออกไปจากห้อง ปล่อยให้ชายหนุ่มเจ้าของห้องอยู่ในนั้นคนเดียว “โอ้ย!! เจ้านายพวกคุณผีเข้าหรือไง ทำเหมือนผู้หญิงใกล้มีประจำเดือนฉุนเฉียวและดุดัน” เสียงบ่นอุบอิบ ขณะที่การ์ดพาเจ้าหล่อนไปส่งถึงที่พัก พวกเขาขมวดคิ้วนิ่วหน้า นางแบบสาวหุ่นดีเข้าไปไม่ถึง15นาทีก็ถูกขับไล่ออกมาหน้าตาตื่นๆ แถมยังบ่นให้ฟังถึงความเจ้าอารมณ์ของเจ้านายที่ไม่ได้เกิดขึ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม