ทาสรักบำเรอมาร

บทที่3.หิมะกับผ้าห่ม.....................

ริมฝีปากหนาหยักโลมไล้และขบเม้มผิวอ่อนๆ เหนือช่วงอก เขาร่นคอเสื้อชุดเดรสสีขาวมุกไปเรื่อย จนกระทั่งถึงทรวงอกเต่งตึงที่ยังซุกซ่อนอยู่ใต้กรวยผ้าสีสะอาดตา ดิมิทรีสูดลมหายใจลึกๆ เขาเคยเห็นทรวงอกผู้หญิงมานักต่อนัก แต่ไม่เคยรู้สึกว่ามันงดงามยวนตาเหมือนครั้งนี้ อาจจะเป็นเพราะว่าแววตาของคนใต้ร่างแตกต่างจากคนอื่นๆ ทุกครั้งคนที่นอนอยู่แบบนี้พวกหล่อนจะส่งสายตาหยาดเยิ้มเชิญชวนให้กับเขา แต่...ผู้หญิงคนนี้กลับมีแววตาตื่นกลัว มันปนเปกับแวววิงวอนเงียบ ในเมื่อเจ้าตัวรู้ดีตัวเองดีว่าไม่อาจต้านทานกระแสเชี่ยวกรากของพายุเสน่หานี้ได้เมื่อมีบางสิ่งบางอย่างเป็นตัวบีบบังคับ

แววตาเช่นนั้นทำให้เขารู้สึกฮึกเหิม มันทำให้เกิดความสาแก่ใจ ที่ตัวเองมีอำนาจมากพอที่จะบีบบังคับเจ้าหล่อนให้ยอมสยบได้ มันเป็นความสนุกปนกับความตื่นเต้น ชายหนุ่มรีบควานหาความหวานซ่านทรวงสาว เขาปลดกรวยผ้าสีสะอาดตาและฟ้อนเฟ้นเต่งเต้าที่แสนถูกใจ จนดอกไม้ที่ชูช่อไสวสั่นระริกยามเมื่อภมรตัวใหญ่คลุกเคล้ากลีบดอกไม้สีสวยด้วยความหนักหน่วง

ปลายยอดสีสุกปลั่งถูกอุ้งปากร้อนชื้นอ้างับ เขาดูดซึมความหวานฉ่ำและนุ่มหยุ่นเต่งตึง ฝ่ามือร้อนๆ เคลื่อนที่เขาครอบครองเต่งเต้าข้างที่เหลือ เขาเคล้นคลึงด้วยความพอใจ บีบบี้เหมือนกำลังนวดคลึงแป้งทำขนม ที่แน่นหนึบติดฝ่ามือแต่นุ่มเนียนละมุน ความรู้สึกหวามไหวไหลปร่าแผ่กระจายทั่วทุกตารางนิ้วของผิวกาย นีรนาทเกือบหลุดเสียงครางแปลกๆ น่าอายหลายต่อหลายครั้ง เมื่อรู้สึกสยิวซาบซ่านยามที่ถูกโลมลูบตามเนื้อตามตัว ทั้งๆ ที่ตั้งใจมั่นว่าจะไม่คล้อยตาม เขาอยากทำอะไรก็ปล่อยตามใจโดยที่เธอจะเฉยชาเป็นการสนองตอบ แต่พอเอาเข้าจริงๆ ร่างกายของเธอแทบจะลุกเป็นไฟ ยามเมื่อถูกฝ่ามือใหญ่ๆ ลูบไล้สัมผัส ให้ตายเถอะ!! เธอไม่เคยคิดเลยว่าตัวเองจะถูกปลุกง่ายดายได้ถึงเพียงนี้ กระแสไฟอ่อนๆ วิ่งพล่านทั่วทั้งตัวมันจุดประกายบางอย่างที่เธอไม่เคยรู้ และมันกำลังทำให้เธออยากรู้สิ่งต่อไปที่กำลังจะมาถึง!!

ชายหนุ่มสัมผัสความเต็มตึงด้วยความพึงใจ ยิ่งลูบไล้ยิ่งสัมผัส ทุกสิ่งอย่างล้วนถูกใจ จึงเดินหน้าเต็มกำลัง...

เสียงคราวผะแผ่ว ดังรอดออกมาจากกลีบปากที่เม้มแน่น ตั้งแต่ความซ่านเสียวสาดใส่จนคนใจแข็งก็ยังลืมตน ดิมิทรียกยิ้มมุมปาก เขาพรมจุมพิตหนักๆ ใต้ฐานอกอวบอัด ปลายจมูกโด่งๆ ลากไล้ลงต่ำๆ ทั้งสูดกลิ่นความหอมหวานและปลุกกระแสเลือดในกายของหญิงสาว ผิวผ่องนวลลออไร้ไฝฝ้าราคี ผิวขาวนวลอร่ามออกสีเหลืองอ่อนๆ ผิดกับคนในถิ่นเดียวกัน ตามธรรมดาที่ดิมิทรีเคยพบเจอ พวกหล่อนจะผิวหยาบและเต็มไปด้วยกระ และขี้แมลงวัน ผิวหยาบๆ เหมือนลูบกระดาษทราย แต่นีรนาทผู้หญิงนัยน์ตาคมหวานฉ่ำผู้ชั้นต่ำข้างทาง ผิวของเธอเนียนเหมือนผ้าไหมชั้นเลิศ ละเอียดลอองดงามหมดจดชวนมองและนุ่มเนียน

เขาชื่นชมและชอบ ยิ่งร่นชายชุดเดรสลงไปเรื่อยๆ เขาก็ยิ่งตกตะลึง แผ่นท้องราบเรียบ แอ่งสะดือบุ๋มชวนชิดเชย เอวคอดกิ่วสะโพกผายงามงอน จนแม้แต่คนเชี่ยวชาญเชิงรักยังลมหายใจสะดุด เมื่อได้เห็นประติมากรรมสวรรค์สร้าง ผู้หญิงคนหนึ่งที่ปิดตาสนิท ลำตัวแข็งเกร็ง ตอนแรกเขาคิดว่าเป็นมารยาของหล่อน ที่พยายามสร้างให้เขาหลงเชื่อว่าเธออ่อนเดียงสาและไร้ราคีคาว มาถึงตอนนี้เขาเชื่อสนิทใจหล่อนไม่เคยแปดเปื้อนน้ำมือของใครสักคน มันสร้างความภูมิใจหยอกเมื่อไร เมื่อได้เป็นคนแรกที่ลิ้มรสน้ำค้างกลางหาว ที่ฉ่ำหวานและสดสะอาด

ปลายนิ้วแข็งแรงเกลี่ยไล้เหนือเนินนาง จนคนตัวเล็กสะดุ้งเฮือก เธอรีบปรือเปลือกตาขึ้น มือเล็กๆ ตะครุบจับฝ่ามือร้อนระอุ ที่วนเวียนอยู่ใกล้จุดอันตรายไว้มั่น!!

“ยะ...อย่าค่ะ”

“เรามาไกลเกินกว่าจะหยุดแล้วนีชา...มันต้องเป็นไปตามข้อตกลง เพราะฉันไม่อยากขาดทุน” ชายหนุ่มตอบเสียงแหบพร่า ดวงตาสีเขียวขุ่นมัว มันเต็มไปด้วยไฟปรารถนาที่ลุกโพลง

นีรนาทผวาเยือกเมื่ออุ้งมือร้อนระอุกระตุกดึงแพนตี้ตัวน้อยที่เกาะเกี่ยวสะโพกตึงแน่นแรงๆ จนผ้าผืนน้อยขาดวิ่นติดมือของเขาไป ชายหนุ่มกดมุมปากโค้งลง เขายกแพนตี้ตัวเล็กจ้อยขึ้นชูตรงหน้าหญิงสาว ดวงตาคมดุหรี่ปรือ ลมหายใจร้อนผ่าวๆ พุ่งพรวดๆ

กางเกงชั้นในถูกขว้างทิ้ง เมื่อมันไม่มีประโยชน์และไร้ความหมาย ชายหนุ่มกระชากเสื้อเชิ้ตบนร่างกายตัวเอง โยนผลุงไว้ข้างเตียงนอน ตามด้วยกางเกงผ้าเนื้อดีสีเทาหม่น เป็นครั้งแรกที่ดิมิทรีดุเถื่อน เขาทำอะไรแบบที่ตัวเองไม่เคยคิด ธรรมดาชายหนุ่มจะค่อยละเลียดชิมรสคู่สวาท จนกว่าเธอจะร้องขอให้เขาปลดปล่อย แต่ครั้งนี้...ชายหนุ่มไม่สามารถฝืนความต้องการของตัวเองได้ ร่างกายเกร็งเครียดเพียงแค่ แตะๆ  คลำๆ อารมณ์ในร่างกายก็กระโจนสูงเกือบสุดขอบโลก เขารีบโน้มตัวลงไปใกล้ๆ ส่ายลำตัวร้อนผ่าวบดเบียดผิวนุ่มชุ่มชื่นเพราะเม็ดเหงื่อไหลชโลมจนเปียกไปทั้งลำตัว

ลมหายใจผ่าวร้อนเป่ารดผิวกายเมื่อเขาซุกไซ้ปลายจมูกไปทั่วๆ นีรนาทอ้าปากงับอากาศจากภายนอก เมื่อไม่สามารถสูดลมหายใจได้ทัน ทรวงอกอวบอัดไหวสะเทือน ร่างกายของเธอเหมือนล่องลอยเคว้งคว้างอยู่ในอากาศ มันหวิวไหวสลับกับวูบวาบเป็นความตื่นตาปนเปไปกับความรู้สึกที่ไม่เคยรู้จักและพบเจอ ‘ความเสียว’ ที่ใครๆ ก้ชอบพูดถึง

มารู้สึกตัวอีกที ก็ตอนที่ร่างกายตัวเองเหมือนถูกฉีก มันเจ็บร้าวแปลบปราบ ตั้งแต่หน้าขาเพรียว จนถึงขั้วหัวใจ!!

“เจ็บ...นีชาเจ็บ” เสียงสั่นพร่ากับมือเล็กๆ ที่พยายามผลักดันลำตัวแข็งแกร่ง เธอเกร็งตัแข็งพยายามจะหุบหน้าขาให้เบียดชิดกันมากขึ้น เพื่อไม่ให้สิ่งแปลกปลอมขยับเข้ามาได้ลึกมากกว่านี้อีก

“ชูว์...” ดิมิทรีเองก็กำลังแย่ เขารู้สึกเหมือนถูกรัดแน่น จนแม้แต่การขยับตัวช้าๆ ยังเป็นความลำบากลำบน เสียงกระซิบปลอบจึงแหบพร่า และหยุดการบุกลุกเพื่อให้คนใต้ร่างได้ปรับตัวคุ้นชินกับสิ่งแปลกปลอมที่มีขนาดใหญ่โตเกินบรรยาย

เม็ดเหงื่อผุดซึมเต็มหน้าผากกว้าง กว่าจะพ้นวิกฤติเช่นนี้ไปได้ตัวเขาคงระเบิดเป็นเสี่ยงๆ...

แต่ผลตอบรับหลังที่ร่างกายปรับเปลี่ยนและคุ้นชิน ดิมิทรีแทบขาดใจตายเพราะรสพิศวาสที่ได้รับ เขาแทบสำลักความสุขเพราะความรู้สึกมากมายถาโถมเข้าใส่ ทั้งอิ่มเอิบ ซาบซ่าน และปริ่มเปรม

“อ้ายยยย...” เสียงกรีดร้องยาวเหยียดของนีรนาทแสดงให้รู้ว่าเธอไปถึงจุดหมายปลายทางสำเร็จด้วยดี เรือนกายสาวสดกระตุกสั่น และเมื่อนั้นก็ถึงเวลาที่เขาควรปลดปล่อยเสียที ชายหนุ่มกัดฟันแน่น เขาโหมกำลังหยดสุดท้าย เสือกเสยแก่นกายเน้นๆ และกระโจนตามไปติดๆ...พร้อมกับการระเบิดพร่างพรายแบบสุดๆ...

ลมหายใจหอบกระชั้น แผงหน้าอกแน่นตึงยุบวาบสลับกับพองตัว เมื่อชายหนุ่มสูดลมหายใจแรงๆ ดึงอากาศรอบตัวเข้ามาแทนที่ในปอดใหญ่ เมื่อเหน็ดเหนื่อยสายตัวแทบขาด

“เห้ย!!” ดิมิทรีทะลึงพรวด เขาลุกขึ้นจากท่านอนหงาย ก้มมองดูแก่นกายของตัวเองที่เปรอะเปื้อนคราบน้ำรัก...ลืม...ลืมแบบสนิทใจด้วย ลืมแม้แต่จะคิดป้องกันตัว ลืมอุปกรณ์สำคัญที่ควรใช้ ลืมระมัดระวังตัวเหมือนเคย...จะซวยไหม?...นั้นคือความคิดของชายหนุ่ม เขาถอนหายใจเฮือกๆ ก่อนจะรีบกระโจนลงจากเตียงนอน

นีรนาทรีบพลิกตัวนอนคว่ำ เธอปล่อยให้น้ำตาไหลรินอาบหน้า หมดสิ้นความภาคภูมิใจ หมดสิ้นความสาวที่เก็บรักษาไว้เนินนาน เธอใช้ตอบแทนบุญคุณให้บิดาเสียแล้ว ในแบบที่อดสูสุดจิต เพราะเป็นแค่ข้อแลกเปลี่ยนสนองอารมณ์กลัดมันของผู้มีอำนาจ!!

มือแข็งแรงยกชายชุดเดรสสีขาวขึ้นจรดปลายจมูก หลับตาแล้วสูดกลิ่นหอมอ่อนๆ ที่โชยกลิ่นออกมาจากเสื้อตัวนั้นเข้าปอดลึกๆ กลิ่นหอมหวานนั้นปะปนแผ่วเบารวมกับกลิ่นน้ำหอมประจำตัวของเขานั่นเอง