เดี๋ยวก็แก่เร็วหรอก

1307 คำ

วันนี้ฉันมานอนที่ห้องตัวเองมันไม่ค่อยชินเลยอะเพราะก่อนหน้านี้สองสามคืนไปนอนกับไอ้เอ็กซ์ มันแปลกๆ ไปเลยเหมือนกันเตียงมันดูกว้างทั้งที่ก็ไม่ได้กว้างอะไรขนาดนั้น ห้องก็เงียบๆ ปกติเราจะเถียงกันเรื่องนั้นเรื่องนี้อยู่ตลอด ขนาดว่านี่เปิดทีวีก็ยังรู้สึกเหงา เป็นอะไรที่โคตรไม่ชอบเลย “อยู่ห้องมั้ย” ฉันตัดสินใจโทรไปหามัน เสียงเพลงที่ดังแทรกเข้ามาก็ตอบฉันแล้วแหละว่ามันไม่ได้อยู่ห้อง “อะไรนะ” “มึงอยู่ห้องมั้ย” ฉันถามเสียงดังขึ้นกว่าเดิม “แปบๆ กูออกไปข้างนอกแปบ” มันเงียบไปสักพัก แต่เสียงเพลงยังดังอยู่ “มึงว่าไงนะ” “มึงอยู่ไหน” ฉันเลยเปลี่ยนคำถาม “อยู่ร้านเหล้า มากระชับมิตรหน่อยว่ะ” “มาเรียนไม่ถึงเดือน ไปร้านเหล้าแล้วหรอ” “มากระชับมิตรไง มีอะไร” “หิวอะ กลับมาพาไปหาอะไรกินหน่อย” ฉันทำเสียงอ้อนมัน “อดทน มาม่าในห้องกูมีอยู่ต้มกินไปก่อนสักสี่ทุ่มอะจะกลับ ถ้ายังหิวอยู่เดี๋ยวกูพาออกมาหาอะไรกินโอเคม

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม