??รักได้มั้ยผู้หญิงมีประวัติ
?? ผ้ายับที่พับไว้ : เขียน
———บทที่ 3
เพราะว่าช่วงนี้ไอ้เอ็กซ์มีแฟนเราก็เลยไม่ค่อยได้เจอกัน แล้วก็ไม่ได้ทำอะไรแบบนั้นเลย แต่ฉันสิมันไม่เหมือนเดิมต่อไปแล้วปกติเวลาคุยกับลูกค้ามันไม่เคยมีความรู้สึกพวกนี้เลย แต่หลังจากวันนั้นมา เวลาคุยกับลูกค้าทีไรมันกลับมีอารมณ์ร่วมทุกทีจนฉันต้องช่วยตัวเองทุกครั้ง และตอนนี้ฉันได้ตัดสินใจสั่งซื้อดีลโด้มาไว้ช่วยตัวเองแล้ว น้องเอาซ่อนให้พ้นจากสายตาผู้ใหญ่โดยเฉพาะลงคม
Rrrrr-นิ้ง เสียงเรียกเข้าดังขึ้นหน้าจอแสดงขื่อเพื่อนคนที่ฉันรู้ดีว่าใคร
“เออ มีไรอะ” นิ้งเป็นเพื่อนอีกคนที่อยู่กลุ่มเดียวกันที่โรงเรียน อาจจะไม่สนิทเท่าไอ้เอ็กซ์แต่ก็ถือว่าสนิทอยู่พอประมาณถ้าเทียบกับคนในกลุ่มคนอื่นๆ
“ มึงว่างมั้ยวันนี้” เสียงมันแจ๋นออกมาจากโทรศัพท์ กระแทกแทรกเข้าไปถึงแก้วหู
“ว่างนะ มีไรวะ”
“วันเกิดพี่บูมจะแบกของไปให้แต่กล่องมันใหญ่หาคนช่วยถืออะ”
นิ้งมันเป็นสายแซ่บเปลี่ยนแฟนบ่อยซะยิ่งกว่าเปลี่ยนกางเกงใน กับคนชื่อพี่บูมนี่ก็คบกันมาได้ 3 เดือนแล้วมั้งเขาสายเปย์ เปย์หนักมากมันเลยค่อนข้างที่จะหลง อีกอย่างเท่าที่เห็นในเฟสมันดูเขาจะเอาใจเก่งด้วย มันก็คงจะหลงเป็นธรรมดา
“ว่างดิ แต่แค่เอาของไปให้หรือมีปาร์ตี้ด้วยจะได้ขอแม่ถูก” ฉันต้องถามก่อนเพราะอีนิ้งมันสายตี้
“ไปแล้วก็ต้องปาร์ตี้ดิวะ แต่งตัวสวยๆ นะมึงเพื่อนพี่บูมเยอะเผื่อฟลุ๊คได้ผัว”
“มึงเคยเห็นกูมีแฟนหรือไง"
“เลือกมากๆ ไปเถอะมึงอะ ระวังเหอะคนสวยก็อยู่บนคานได้นะมึง"
ฉันไม่อยากจะยกหางตัวเองหรอกนะแต่อยากจะคุยนิดนึงว่าเห็นแบบนี้คนจีบเยอะแต่ฉันไม่ค่อยคุยกับใคร เป็นคนที่สร้างกำแพงไว้สูง เข้าสังคมไม่เก่ง ก็เลยไม่มีแฟนสักที แต่พอมาเจอเรื่องพวกนี้มันกลับเปลี่ยนใจอยากจะมีแฟนดูบ้างจะได้ไม่ต้องไปรอไอ้เอ็กซ์หนีแฟนมาหาอีกแล้ว
-เย็นวันนั้น-
“อย่ากลับดึกล่ะ แล้วไปบ้านใครนะเผื่อดึกแม่จะไปรับ” เสียงแม่สั่งเหมือนฉันเป็นเด็กตัวเล็กๆ
“บ้านอุ้มอะแม่ ไม่ต้องห่วงหรอกเดี๋ยวแม่อุ้มมาส่ง” ใช่ ฉันเลือกที่จะโกหก เพราะถ้าบอกตรงๆ แม่ไม่ให้ไปแน่
“จะไปไหนเหรอแก้มแต่งตัวสวยเชียว”
ฉันบอกตรงๆ นะว่าฉันไม่ชอบสายตาของลุงคมเวลามองฉันเลย มันดูแฝงอะไรบางอย่าง เขาชอบแอบมองเวลาที่แม่เผลอ เป็นแบบนี้นานแล้วแต่ฉันไม่อยากบอกแม่ กลัวแม่จะไม่เชื่อ
“ไปแล้วนะแม่นิ้งมารับแล้ว” ฉันเลือกจะเดินหนีไม่สนใจเลยดีกว่า
“ลุงถามทำไมไม่ตอบล่ะลูก”
“ไม่เป็นไรแก้วพี่เข้าใจ น้องแก้มคงยังไม่ยอมรับพี่ง่ายๆ หรอก”
ฉันได้ยินประโยคที่ลุงคมพูด ตอนที่กำลังเดินออกจากบ้าน ใครจะยอมรับคนที่มาแย่งแม่จากพ่อไปแบบหน้าด้านๆ ได้ล่ะ
“แหมพอกูบอกมีผู้ชายใส่เว้าหน้าเว้าหลังเชียวนะมึง” พอออกมาถึงหน้าบ้านอีนิเวก็แหกปากทักทันที
“ทำไมกลัวกูแย่งซีนหรอ” ฉันว่าพร้อมทั้งหมุนตัวโชว์
“กูยกซีนวันนี้ให้มึงเลย กูพอแล้วพี่บูมจะเป็นคนสุดท้ายของกูแล้ว” มันพูดแบบนี้กับทุกคนแต่ก็เห็นเลิกกันทุกที
“อะจ้า ไปสิอยากเจอเพื่อนพี่บูมจะแย่แล้ว อยากรู้จริงๆ ว่าเขาหยุดตัวแม่แบบมึงได้ยังไง”
เราออกจากบ้านฉันมุ่งหน้าไปที่บ้านอีนิ้งเอาของขวัญก่อน แล้วตรงไปบ้านพี่บูมเลย มาถึงเจอเพื่อนๆ พี่บูมเต็มไปหมด พี่บูมเรียนช่างอิเล็กอยู่เทคนิค เสื้อชอปของพวกพี่ๆ เห็นแล้วหน้ามันร้อนไปหมดมีแต่คนหล่อๆ ทุกคนต่างพากันมองมาที่ฉันเป็นตาเดียว
“เพื่อนนิ้งมีแฟนยังอะ” พี่คนหนึ่งร้องตะโกนถามมา หน้าหม้อจริงๆ
“โสดมาก โสดมาตั้งแต่เกิดอะพี่” นิ้งตอบแทนฉัน แน่นอนว่าฉันไม่โผงผางขนาดนี้แน่ๆ อ่อยเต็มที่ของฉันแค่ยิ้มแล้วทำท่าอายๆ
“จีบได้ปะครับ”
เพื่อนพี่บูมที่นั่งอยู่ในวงเหล้าอีกคนตะโกนแซวมา เฮ้อ...เขาก็หล่อนะแต่มันไม่ชวนให้อยากมีแฟนเลย มันดูเหมือนเขาแต่อยากมาหลอกฟันฉันเฉยๆ
“ไอ้เหี้ยน็อตมึงถามเมียมึงยังว่าจีบได้มั้ย”
พี่บูมพูดขึ้นมาดักทางเพื่อน
“ มึงพูดแบบนี้กูก็แดกเหล้าต่อเงียบๆ สิครับ”
เรานั่งคุยนั่งเล่นกันไปเรื่อยๆ ฉันไม่กล้ากินเหล้าเพราะปกติก็ไม่กินอยู่แล้ว (อยากคีพลุคเป็นสาวใสด้วยแหละ) แต่อีนิ้งดูจะแย่หน่อยเพราะเมาจนหมดสติพี่บูมต้องให้ฉันโทรไปโกหกแม่มันให้ว่ามันจะนอนกับฉัน
“จะกลับก็บอกพี่นะเดี๋ยวพี่ไปส่ง นิ้งมันไปไม่ไหวแล้ว” พี่บูมเดินเข้ามาหาฉันตอนนี้เรานั่งกันอยู่ในห้องนอนของพี่บูม เพราะต้องพานิ้งมันแยกออกมาจากวง
“เดี๋ยวก็คงกลับแล้วค่ะ ดึกแล้ว” ฉันหันไปตอบ เชื่อไหมว่าพอได้มองหน้าพี่บูมใกล้ๆ เขาดูหล่อเสียยิ่งกว่าตอนเห็นไกลๆ มาก
“แก้มนี่ดูเป็นเด็กดีเนาะ แฟนก็ไม่มีเหล้าก็ไม่กินด้วย เที่ยวก็คงไม่ค่อยเที่ยวสิ ปกติพี่ไม่เคยเห็นมากับนิ้งเลย” พี่บูมว่าก่อนจะเดินไปนั่งบนเตียง
“แก้มไม่ใช่สายเที่ยวอะพี่ ปกติแก้มเล่นแต่เกมอยู่บ้าน” ฉันก็ตอบไปตามบทที่วางไว้ คิดจะปั้นตัวเองเป็นสาวใสแล้วก็ต้องเล่นให้เนียน
“เล่นเกมด้วยเหรอ ดีอะพี่อยากให้นิ้งมันเป็นแบบนี้บ้างพี่เล่นเกมทีไรงอนพี่ทุกทีเลย”
“มันก็อยากคุยกับพี่ไง”
“พี่ขอแอดเกมแก้มไว้ได้ปะเผื่อเล่นด้วยกัน” ฉันพยักหน้าแล้วเราก็แลกไอดีเกมกันไว้ เราไม่ได้คุยอะไรกันมากจะมีก็คุยแต่เรื่องเกม จนสักพักพี่บูมก็ขับรถยนต์มาส่งฉันที่บ้านเพราะฝนมันตก
“ขอบคุณนะคะ”
“ค่ะ ไว้เล่นเกมกันนะ”
“ค่ะ” ฉันปิดประตูรถแล้วเดินไปเปิดประตูรั้วเพื่อที่จะเข้าบ้าน
“ฝันดีนะคะ” พี่บูมลงจากรถมาโบกมือแล้วบอกฝันดี ช็อตนี้ล่ะกลัวแม่เห็นจริงๆ เลย ฉันรีบเดินหลบเข้ามาในบ้านแม่น่าจะหลับไปแล้วเพราะมันดึกมากพอสมควร เห็นแต่ลุงคมนั่งดูบอลอยู่
“ทำไมกลับดึกจังล่ะแก้ม” นั่นแหละคิดไว้แล้วว่าต้องทัก
“งานมันเลิกดึกค่ะ ช่วยแม่เค้าเก็บของด้วย”
“ลุงเห็นนะว่ามีผู้ชายมาส่งหนู” เสียงของเขาดูเหมือนกำลังขู่ฉันยังไงยังงั้น
“พี่ของเพื่อนค่ะ” ฉันตอบเสียงแข็ง ทำไมต้องมาวุ่นนวายด้วยวะพ่อก็ไม่ใช่
“ลุงจะไม่บอกแม่หนูหรอกนะ ลุงแค่ถามเพราะเป็นห่วง ดึกแล้วแล้วหนูก็กลับมากับผู้ชายแบบนี้มันอันตราย”
“ขอบคุณค่ะ และหนูหวังว่าอยู่ที่บ้าน หนูจะปลอดภัยจากเรื่องแบบนั้นนะคะ” ฉันพูดจบก็เดินกระทืบเท้าออกมาจากตรงนั้นตรงกลับขึ้นห้องมาเลย ปากคุยกับฉันแต่ตามองไล่ไปตามเนื้อตัว แววตาก็บ่งบอกชัดเจนว่าคิดอะไร อยากจะบอกแม่ใจแทบขาด แต่กลัวแม่ไม่เชื่อ ระดับมีพ่ออยู่แล้วยังแอบไปมีลุงคมโดนคนประณามว่ามีชู้แม่ก็ไม่อาย สุดท้ายก็ทิ้งพ่อแล้วเลือกมาอยู่กับลุงคมแบบนี้ ฉันบอกไปแม่คงไม่เชื่อหรอกหลงเขาซะขนาดนั้น
‘?คุณมี 1 คำขอเป็นเพื่อนจาก Boom Krtti...’
ฉันอาบน้ำเสร็จก็ย้อนกลับมาเปิดดูโทรศัพท์จำได้ว่ามีแจ้งเตือนเข้ามาเหมือนจะเห็นเป็นเฟสพี่บูมแอดมาแต่ยังไม่ได้รับเลย ลืมด้วยแล้วก็มัวไปอาบน้ำ
‘ Boom kitt...’
“นอนดึกจังเลยค่ะ” พอฉันรับแอดพี่เค้าก็ทักมาเลย
“เพิ่งอาบน้ำเสร็จค่ะ นิ้งเป็นไงบ้าง” ฉันกดตอบพร้อมแนบความเป็นห่วงเพื่อนไปด้วย มันจะได้ดูไม่น่าเกลียดถ้านิ้งมันแอบดูแชทของพี่เขา
“หลับเป็นตายเลย”
“แล้วงานเลิกยังคะ”
“ยังหรอกคงกินกันยันเช้าอะ แก้มไม่น่ารีบกลับเลย”
“มันดึกแล้ว" ฉันตอบไปเพียงสั้นๆ
“เป็นเด็กดีจัง”
“หลอกง่าย ไม่ดื้อ”
“ถ้าเป็นไอ้นิ้งจะบอกว่า ‘หลอกง่ายไม่ดื้อ ครางชื่อได้ด้วย”
“5555”
“เล่นเกมหน่อยมั้ย” พี่บูมเอ่ยชวน
“เอาดิ” และฉันก็ตอบตกลง เราเล่นเกมด้วยกันจนดึก พอฉันรู้สึกว่าง่วงแล้วก็เลยขอตัวนอน
“ฝันดีนะคะ" พี่บูมเป็นคนปากหวานติดพูดค่ะ/คะตลอด ไม่แปลกใจหรอกถ้านิ้งมันจะหลงเขาขนาดนี้ ไหนจะความหล่อความรวยของพี่เขาอีก
“ฝันดีค่ะ” ฉันตอบกลับไปก่อนจะเอื้อมไปชาร์จโทรศัพท์ที่หัวนอน หวังว่าฉันคงไม่หลงเสน่ห์เขาด้วยหรอกนะ เพราะถ้าเซ้นท์ฉันไม่ผิด ฉันรู้สึกว่าเหมือนพี่บูมกำลังจีบฉันอยู่เลย