เด็กใจแตก

รับหน่อยนะ มีอะไรจะบอก

??รักได้ไหมผู้หญิงมีอดีต

?ผ้ายับที่พับไว้ : เขียน

​บทที่ 5

วันนี้ขาดเรียนไปหนึ่งวัน รู้สึกว่าช่วงนี้ตัวเองเกเรยังไงก็ไม่รู้

ก๊อกๆ ๆ ๆ

ฉันเดินมาเปิดประตูดูเห็นแม่ยืนอยู่หน้าตาไม่ค่อยดีนัก

" วันนี้ไม่ได้ไปเรียนเหรอ ครูโทรมาบอกเมื่อเช้านึกว่าไปเรียนพร้อมเอ็กซ์"

" ไม่สบายอะแม่ปวดหัวมากเลย"

" กินยารึยังแล้วกินข้าวบ้างมั้ยเนี่ย"

ดีที่แม่ไม่ค่อยอะไรกับฉันนักเพราะปกติก็ไม่ใช่คนเหลวไหลอะไร อาจจะไม่ได้ดีแต่ก็ไม่เกเรจนแม่น้องปวดหัว แม่ทำข้าวต้มให้กินฉันก็ขึ้นไปอาบน้ำกลับลงมากินข้าวแล้วกินยา

"วันหยุดนี้ลุงคมชวนไปบ้านเค้าแก้มไปมั้ย"

บ้านลุงคมอยู่ที่เชียงคานโน่นจริงๆ อยากไปหรอกนะ แต่เพราะฉันไม่ชอบไงก็ไม่อยากจะยุ่งเกี่ยวด้วย

"แก้มไม่ไปได้มั้ย"

"ถ้าแก้มไม่ไปแม่ก็ไม่ไป แม่จะปล่อยแก้มอยู่บ้านคนเดียวได้ไง"

แม่พูดแบบนี้แล้วฉันจะขัดได้หรอสรุปก็ต้องไปนั่นแหละ ถึงใครจะว่าแม่ไม่ดียังไงแต่ฉันก็รักของฉัน

"อ้าวพี่คมวันนี้คิดว่าพี่จะไม่มา"

แม่หันไปทักลุงคมที่เพิ่งเดินเข้าบ้านมา

"เอาจองมาให้น้องแก้มเค้าน่ะเดี๋ยวกินข้าวก็กลับแล้ว"

ลุงคมวางถุงโทรศัพท์บนโต๊ะ ก่อนจะหันมามองฉันด้วยสายตาเอ็นดู แต่เป็นตายยังไงฉันก็ไม่เชื่อหรอกว่าลุงแกจะไม่ได้หวังอะไรในตัวฉัน ฉันไม่ได้โง่

"ขอบคุณนะคะแต่ไม่เป็นไรดีกว่า แก้มเกรงใจ"

" แก้มม!!"

แม่ดุฉันทางสายตาพร้อมกับเอื้อมมือไปหยิบถุงโทรศัพท์ออกมาเปิดดู เป็นออปโปรุ่นที่ฉันอยากได้ คิดว่าแม่คงบอกเค้าเค้าถึงได้รู้

"แก้มอยากได้ไม่ใช่หรอ"

"หนูเกรงใจ"

"ไม่ต้องเกรงใจหรอก น้องแก้มก็เหมือนลูกสาวลุงนั่นแหละ"

ฉันหันไปค้อนให้คนที่พูด เขาเพียงแค่มองแล้วยิ้มด้วยรอยยิ้มที่ฉันแสนจะขยะแขยงนั่น

"เอาไว้เถอะ ลุงเค้าอุส่าห์ซื้อมาให้แล้ว"

ฉันขัดแม่ไม่เคยได้สักทีสุดท้ายก็ต้องยอมรับของเค้ามา

วันนี้เปิดดูแชทลูกค้าเต็มไปหมดแต่มันไม่มีกะจิตกะใจอยากจะทำไม่รู้ทำไมเหมือนกัน

- นิ้ง-

นิ้งโทรเข้ามา คงจะถามเรื่องขาดเรียนวันนี้แหละ ดีเหมือนกันตอนนี้ก็รู้สึกอยากระบาย

" ว่า"

"ทำไมไม่มาเรียนวะ"

"กูนึกแล้วว่าต้องถาม ไม่สบายนิดหน่อยว่ะ"

"กูนึกว่าแฮ้งเหล้า"

"บ้ารึไง ไม่ได้กิน"

ฉันคิดอยู่แปบนึงว่าจะถามดีมั้ย แล้วก็ตัดสินใจถาม

" นิ้ง..."

" ว่า"

"มึงมีแฟนคนแรกตอนไหนวะ"

"ม.2 มั้ง ถามทำไมวะ"

" แล้ว...มีอะไรกับแฟนคนไหนคนแรกวะ"

"พี่เก้ามั้ง มึงถามทำไมเนี่ย นี่มึงมีแฟนหรอ มันจะกินมึงหรอ แก้มเล่าดิ้"

ต่อมเสือกทำงานขึ้นมาเลย เล่าก่อนส่าพี่เก้าเป็นแฟนมันตั้งแต่มัน ม.3 ตอนนี้ ม.4 จะ 5 แล้ว ก่อนหน้านี้นับตั้งแต่พี่เก้าก็ไม่รู้ว่ากี่คนมาแล้ว

"มีน้องมาปรึกษาว่า...มันได้กับคนคนหนึ่ง ไม่ได้เป็นอะไรกันนะเว้ยก่อนได้กันเป็นเพื่อนอะ เพื่อนสนิทเลย"

" อ๋อ กูก็ว่าแหละอย่างมึงอะนะมีแฟน แล้วน้องมึงอยู่ ม.ไรวะ"

" ม....2 มั้ง"

" เออ ธรรมดาวัยมันกำลัง ตอนกูครั้งแรกก็เพราะอยากรู้นี่แหละ แรกๆ เจ็บอยู่หรอก หลังๆ ติดใจ"

" แล้วมึงเปลี่ยนแฟนบ่อยมึงไม่กล้วเค้ารู้หรอว่ามึงไม่ซิง"

"กลัวทำไมวะเดี๋ยวนี้ปกติเหอะ รับได้ก็รับ รับไม่ได้ก็แยกทางใครทางมัน อย่างกรณีน้องมึงกูว่าก็ธรรมดานะ ดีด้วยเป็นเพื่อนกันเหงาก็นัดกันมาจอย ไม่ผูกมัดอยากมีใครก็มี ไม่ต้องไปมั่วกับใครมีแฟนไม่ต้องให้ยังได้เลยถ้าไม่แน่ใจ"

"แล้วเวลามึงเปลี่ยนแฟนหลายคนมึงรู้สึกยังไงวะ"

" ก็ แปลกใหม่ดีนะ แต่ละคนมันลีลาไม่เหมือนกันมึง ไหนจะอาวุธขนาดต่างกันอีก"

ฉันฟังมันเล่าแล้วก็รู้สึกสนใจ

"แล้วพี่บูมล่ะ"

"ห้ะ!!?"

"กูหมายถึงเค้าโอเครึป่าวที่มึงเคยมีใครมาก่อน"

" โอเคเลยอะเค้ารับได้ทุกอย่าง เค้าโคตรดีกูบอกเลยว่ากูโชคดีมากที่มาเจอคนนี้

ฉันคุยกับนิ้งสักพักใหญ่ๆ ก็มานอนเล่นโทรศัพท์บนห้อง

22:28

-Boom kitt....-

พี่บูม : นิ่งบอกว่าไม่สบายหรอ เป็นอะไรมากมั้ย

กำลังจะนอนก็เห็นพี่บูมทักมาก่อน

"นิดหน่อยค่ะกินยาก็หายแล้ว"

"ดีแล้ว พี่เป็นห่วงแทบแย่"

ฉันไม่ชอบความรู้สึกตัวเองในตอนนี้เลย เวลาที่คุยกับพี่บูม ใจมันเต้นแรงมากทุกๆ ข้อความที่ส่งมาคือมันทำให้ฉันเผลอยิ้มออกมา โดยที่ไม่ได้ตั้งใจ ฉันไม่เคยเป็นแบบนี้กับใครมาก่อน แต่ก็เดาได้ว่ามันคือความรู้สึกชอบ

"แก้มนอนแล้วนะคะ ฝันดีค่ะ"

"นอนเร็วจัง"

"ไม่สบายไงคะ"

"รับหน่อยนะ มีอะไรจะบอก"

Boom kitt..video call

ฉันกดรับสายพี่บูมอย่างไม่ลังเล

"แปบนะคะ"

ดูเหมือนพี่เค้าจะเล่นในโน๊ตบุ๊คนะ พี่บูมเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วก็เปิดเพลง อยู่ดีดีก็พร้อมเต้นให้ดู

"ฝันดีค่ะ หายไวไวนะ เด็กดี"

"ฝันดีค่ะ"

แล้วเราก็วางสาย หลังจากวางโทรศัพท์แล้วได้ยินเสียงแจ้งเตือนดังขึ้นอีกครั้ง

-Boom kitt..เปลี่ยนชื่อเล่นคุณเป็น "เด็กดี"..

-Boom kitt..เปลี่ยนสีแชทเป็น (สีชมพู)

รู้นะว่าความรู้สึกที่เกิดขึ้นตอนนี้มันผิด แต่ก็ยอมรับว่าหวั่นไหวเหลือเกินเกินกว่าจะห้ามไม่ให้มันเกิดขึ้น