เด็กใจแตก

สวยขนาดนี้ไม่น่าโสดนะครับ

??รักได้ไหมผู้หญิงมีประวัติ

?ผ้ายับที่พับไว้ : เขียน

​บทที่ 8

ตื่นเช้ามาปวดเมื่อยไปทั้งตัว ไม่รู้เพราะเล่นน้ำเมื่อวานหรือที่เล่นน้ำเมื่อคืนกันแน่ ฉันลุกขึ้นมาอาบน้ำแต่งตัวแล้วลงไปหาอะไรกินในครัว

"ตื่นสายตลอดเลยนะคุณนาย"

"ก็คุณหญิงตามใจลูกสาวจนเคยตัว"

ฉันพูดพร้อมกับเดินเข้าไปกอดออดอ้อนแม่

" มีไรกินบ้างอะแม่"

"มีข้าวต้มกับแซนด์วิช แต่ถ้าอยากกินข้าวมีแกงจืดกับผัดผักรวมมิตร"

แซนด์วิชแม่คงเตรียมไว้ให้ฉันแน่ เพราะแม่รู้ดีว่ามื้อเช้าฉันไม่ค่อยกินของหนักท้อง แม่ปอกผลไม้เสร็จก็จัดใส่จานเดินออกไปนอกบ้าน ที่นี่คนเยอะมันคึกคักกว่าที่บ้านญาติพี่น้องก็มารวมตัวนั่งเล่นกันที่แคร่หน้าบ้านใต้ต้นไม้ มีอะไรก็แบ่งกันกินส่วนพวกผู้ชายแน่นอนว่าเป็นเหล้า

"ตื่นเช้าจัง"

ฉันสะดุ้งตกใจ เพราะพี่เคมาเงียบๆ

"ตกใจหมด!!"

"เหม่อหาใครอยู่ล่ะ"

"ไม่ใช่พี่ รู้แค่นี้ก็พอ"

"เฮ้อ คงจะมีแต่เราที่เพ้อหาแต่นางฟ้าเมื่อคืนนี้ โอ้ยย"

ฉันหยิกเข้าที่แขนคนปากสว่าง

"เดี๋ยวใครก็มาได้ยินหรอก"

"ไม่มีหรอก เค้าอยู่นอกบ้านกันหมด"

"ไม่ไปกินเหล้ากับเค้าหรือไง"

" ไม่อะไม่มีกับแกล้ม อยากได้กับแก้ม"

พี่เคพูดจาสองแง่สองง่าม พร้อมกับส่งสายตาเจ้าชู้ให้ฉัน

"อยากได้ก็ไปซื้อสิ มาบอกแก้มทำไม"

" อยากได้กับแก้ม ก็ต้องเอาที่แก้มดี"

"ทะลึ่ง!!!"

ฉันกับพี่เคก็หยอกล้อกันตามประสา จนฉันกินข้าวอิ่มเราก็มานั่งดูทีวีด้วยกัน

"พี่เค!!!"

ฉันร้องขู่ ก็พี่เคดิขยับเข้ามาเรื่อยจนติด แล้วก็เนียนเอาแขนมาโอบตัวฉัน ถ้าใครมาเห็นเดี๋ยวก็เป็นเรื่อง

"อะไรพี่แค่เหยียดแขน"

-อุ๋ง อุ๋ง-

พี่บูมส่งรูปตุ๊กตาแมวน้ำตัวใหญ่ว่งอยู่บนเตียงในห้องพี่เค้ามาให้ฉันดู

"น่ารักปะ

"มากกกก

พี่บูม : ซื้อมาให้แหละ

"จริงปะเนี่ย"

ฉันถามทวนอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ

"จริงดิ เห็นในเฟสนี่ไปเลือกถึงร้านเลยนะ กลับมาเดี๋ยวเอาไปให้"

ฉันกดปิดหน้าจอโทรศัพท์ เพราะรู้สึกว่าพี่เคกำลังแอบอ่านอยู่

"พี่เค"

"ไหนบอกไม่มีแฟนไง โกหกนี่นา"

พี่เคว่าพร้อมทั้งชี้ไม้ชี้มือมาหาฉัน

"ไม่ใช่แฟน"

"ไม่ใช่แฟนแต่มีเฟสกันนะ เราขอแทบตายก็ไม่ให้ คุยกันแล้วยิ้มอะนะ"

"พี่ก็ได้ไอ้ที่อยากได้แล้วนี่ จะเอาอะไรอีก"

ฉันพูดด้วยความรำคาญ บอกตามตรงพี่เคก็หล่อหรอกนะ แต่ฉันมีคนในใจอยู่แล้ว พอมีคนมาตอแยมันรู้สึกรำคาญ

"อยากจีบไม่ได้หรอ?"

"ถ้าพี่จะจีบ พี่น้องจีบก่อนได้ พี่ได้ไปแล้ว ไม่มีสิทธิมาจีบแล้ว

"แบบนี้ก็ได้หรอ"

ฉันไม่ตอบแค่ยักคิ้วให้

"พี่ชอบเราจริงๆ นะเว้ย"

พอเงียบไปสักพักพี่เคก็พูดขึ้นมา ชักลำไยละนะ พูดไม่รู้เรื่อง

"พี่ก็รู้ว่าสถานะของเราควรเป็นอะไร"

"แล้วมาทำให้พี่หลงทำไมวะ"

"แก้มว่าแก้มคุยข้อตกลงกับพี่แล้วใช่ปะ"

พูดจบฉันก็ลุกออกมาเลย พูดกันแล้วยังจะมางอแงอะไรอีก

-ขอบคุณพี่บูมนะคะ เซอร์ไพรส์สุด งื้ออ รักมาก-รู้สึกเป็นที่รัก-

ฉันยืนอ่านแคปชั่นตอแหลๆ ของคนขี้อวดผัว มือกำโทรศัพท์แน่นด้วยความโมโห

ฉันเซฟรูปส่งไปหาพี่บูม ก็แมวน้ำในรูปที่อีนิ้งมันเอามาอวดชาวบ้าน มันน่าจะเป็นตัวเดียวกับที่พี่บูมซื้อให้ฉัน

" สนุกมั้ย คนโดนให้ความหวังมันไม่สนุกด้วยหรอกนะ"

ฉันไม่อยากจะต้องรู้สึกแบบนี้เลย เจ็บก็เจ็บแต่ก็เรียกร้องอะไรไม่ได้สักอย่าง

-อุ๋ง อุ๋ง-

"นิ้งกลับเดี๋ยวโทรหานะ"

แม่งเหมือนโดนตบหน้าซ้ำอีกรอบ มือที่ถือโทรศัพท์มันสั่นไปหมด ใจที่เคยพองโตตอนคุยกันมันก็วืดๆ หน่วงๆ แบบนี้หรออกหัก ฉันยืนหลับตาเพราะไม่อยากให้ของเหลวที่เรียกว่าน้ำตาไหลออกมา ฉันไม่อยากร้องไห้ ไม่อยากเสียใจ ไม่อยากอกหัก แต่มันก็เสี่ยงมาตั้งแต่เลือกคุยกับพี่เค้าแล้ว ฉันกลัวอกหักมากกว่ากบัวตกนรกซะอีก

-โสดมาตั้งแต่เกิด ส่งแฟนมาสักทีเถิดพระเจ้า-

สเตตัสเฟสบุ๊คที่ฉันเพิ่งอัพไปถูกรัวไลค์จนพุ่งถึง 100 ภายในไม่กี่นาที

"จีบได้ปะคับ"

" โสดพร้อมคบ พร้อมรบกับแฟนเก่าเธอ"

"สวยขนาดนี้ไม่น่าโสดนะครับ"

"ไม่ใช่ว่าโพสประชดแฟนนะครับ"

"เอ้าเห้ยเพื่อนอยากมีแฟนโว้ยยย"

"@Boom kittisak เพื่อนโสดๆ มีมั้ย แนะนำหน่อย"

ฉันสะดุดกับคอมเม้นของเพื่อนรักที่แท็กหาผัวของนางแล้วถามคำถามนั้น พีคกว่าคือคำตอบที่ได้จากคนที่ฉันประชด

" @Ning NB มีค่ะ โสดเยอะมากเดี๋ยวส่งไปจีบ"

เหมือนฟ้าผ่าลงกลางใจ เค้าไม่เคยแคร์ฉันเลยด้วยซ้ำ เข้าใจแล้วแหละที่เค้าว่าอยากเล่นกับไฟ คนที่ไหม้ต้องไม่ใช่เรา หรือบางทีฉันอาจต้องจบเรื่องของตัวเองกับพี่บูมไว้แค่นี้ ถอยออกมารักษาหัวใจ รอใครสักคนที่เค้าพน้อมจะรักเรา และพร้อมจะทำให้เรารักเค้าดีกว่า ฝืนคุยกันต่อไปเค้าก็ไม่เลือกเราอยู่ดี เพรระถ้าจะเลือกเรา เค้าคงเลือกเราตั้งแต่แรกแล้ว

-เมื่อก่อนไม่มีใคร ฉันก็เคยผ่านมา-

">โพสต์สุดท้ายก่อนจะตัดสินใจถอดแบตออกจากโทรศัพท์แล้วทิ้งตัวลงนอนเงียบๆ บนเตียงปล่อยน้ำตาให้ไหลจนตาพร่ามัวไปหมด