เป็นอาทิตย์กว่าความหวาดระแวงเรื่องความลับที่จะถูกเปิดเผยมันจะจางลงและหายไป ฉันใช้เฟสอวตารที่ชื่อมามิคุยกับพี่บูมทุกวัน เราคุยกันเร็วขึ้น จากที่เคยคุยดึกๆ ก็คุยตั้งแต่ค่ำ เล่นเกมไปด้วยโทรคุยกันไปด้วย กราฟชีวิตช่วงนี้ถือว่า โคตรมีความสุข
-K tha...-
พี่เคส่งข้อความมาทุกวันแต่ฉันไม่ได้อ่านเลย ฉันกดรับแอดเพราะแค่อยากส่องดู ก็ไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกัน ส่วนอีกคนที่ตามตื้อฉันอยู่คือพี่เฟรมญาติของเพื่อนในกลุ่มนั่นแหละ นี่แค่คนที่ผ่านเข้าสายตานะจริงๆ เป็นแค่ตัวหลอกที่เอามาบังหน้าไม่ให้คนอื่นรู้เรื่องพี่บูม จริงๆ คนจีบฉันเยอะพอสมควร แต่ฉันเลือก...จากหน้าตา ถ้าไม่ถึงเกณฑ์ แค่มองข้อความที่ส่งมาฉันก็ไม่มอง กดลบทิ้งทันทีที่เห็น อาจจะฟังดูอวยตัวเองไปสักหน่อยแต่นี่มันเรื่องจริง ได้โปรดหมั่นไส้ให้น้อยๆ หน่อยก็แล้วกัน
"ใครทักมาอะ แฟนหรอ"
ใช่ล่ะ ตอนนี้ฉันอยู่กับพี่เฟรม เราแอบโดดเรียนออกมาด้วยกันตั้งแต่เที่ยง
