เพลิงแค้นซาตาน

ตอนที่ 4

เอื้อมดาวยิ้มออกมาจนแก้มแทบปริ “เห็นไหมคะพ่อ เขาไม่ได้หลอกเอื้อม เขามาแล้ว เขาจะมาสู่ขอเอื้อมกับคุณพ่อ คุณพ่อสบายใจเรื่องหนี้สินไปได้เลยนะคะ เพราะมีคนมาช่วยเราแล้ว”

“คุณพ่อคะ งั้นเอื้อมขอตัวไปหาเหนือก่อนนะคะ” โดยไม่ทันให้บิดาเอ่ยปากอะไร เอื้อมดาวก็รีบวิ่งออกไปหน้าบ้านทันที

นายอำนาจมองตามหลังบุตรสาวที่วิ่งออกไปที่หน้าบ้านอย่างเวทนา เขาคิดว่าเขาดูไม่ผิด เหนือตะวันนั้นไม่ได้ไยดีในตัวเอื้อมดาวสักนิด แต่ที่เขายังคิดไม่ตก นั่นคือเหนือตะวันมีจุดประสงค์อะไรกันแน่เท่านั้น ถึงได้มาตีสนิทกับลูกสาวของเขา

“เหนือ คุณมาแล้วหรือคะ เอื้อมนึกว่าคุณจะผิดสัญญากับเอื้อมซะแล้ว” หญิงสาวยิ้มหวาน เดินเข้าไปกอดแขนแฟนหนุ่มอย่างรักใคร่ แต่เหนือตะวันกลับแกะแขนของเอื้อมดาวออกไปอย่างรำคาญ เอื้อมดาวมองหน้าชายคนรักอย่างน้อยใจ เขาทำอย่างนี้ทุกครั้งที่หล่อนเข้าใกล้

“พ่อคุณอยู่ไหน” เสียงเขาห้วนจนเอื้อมดาวเจ็บแปลบขึ้นในอก แต่ก็พยายามฝืนยิ้มตอบออกไป

“คุณพ่ออยู่ในห้องรับแขกค่ะ”

เหนือตะวันเหยียดยิ้มที่มุมปากอย่างผู้มีชัย วันนี้เขาจะทำให้มันหมดสิ้นทุกอย่าง ไม่เหลือแม้กระทั่งลูกสาวคนเดียวของมันเอง

“งั้นผมขอพบเขาหน่อย”

เอื้อมดาวยิ้มออกมาอย่างดีใจ ความเศร้าหมองจากกิริยาท่าทางห่างเหินของเขาเมื่อครู่นี้จางหายไปสิ้น เมื่อคิดว่าเขาจะมาเจรจาสู่ขอหล่อนดั่งที่เขาให้สัญญาเอาไว้ หญิงสาวจึงรีบเชิญแขกคนพิเศษของตนเองเข้าไปพบบิดาทันที

เหนือตะวันเดินตามเอื้อมดาวเข้ามาในห้องรับแขก ชายหนุ่มหยุดยืนนิ่ง เขายังจดจำทุกสิ่งทุกอย่างได้ดี ถึงแม้มันจะล่วงเลยมาแล้วร่วมยี่สิบปีก็ตาม

ชายหนุ่มกวาดสายตามองไปรอบ ๆ ห้องอย่างรำลึกความทรงจำ ทุกอย่างยังเหมือนเดิมไม่มีเปลี่ยนแปลงไปสักนิด บ้านของเขา บ้านของเขา...เหนือตะวันร่ำร้องอยู่ในใจ

แต่มีอยู่สิ่งเดียวเท่านั้น ที่มันไม่เหมือนเดิม เหนือตะวันคิดอย่างเคียดแค้น รูปบานใหญ่ที่ติดอยู่ที่ผนังกลางห้องรับแขก เมื่อก่อนนี้มันเคยเป็นรูปของครอบครัวเขา แต่...ตอนนี้มันกลับกลายเป็นรูปของไอ้คนสารเลวและก็ครอบครัวของมัน

เหนือตะวันขบกรามขึ้นเป็นสันนูน เขาพยายามที่จะไม่ระเบิดออกไปตอนนี้ เพราะเขาต้องให้มันเจ็บจนพูดไม่ออก ให้มันจุกอกตายไปเลยยิ่งดี

“คุณพ่อขา เหนือมาขอพบคุณพ่อค่ะ” เอื้อมดาวรายงานพ่อตัวเองเสียงสดใส โดยไม่รู้สักนิดว่าพายุกำลังจะมา นายอำนาจเงยหน้าขึ้นมองบุรุษผู้มาเยือน ชายชราพยายามฝืนยิ้มให้ดูเป็นธรรมชาติที่สุด แต่แล้วรอยยิ้มนั้นก็มีอันต้องหุบลงอย่างฉับพลัน เมื่อประสานสายตากับผู้ชายที่ลูกสาวบอกว่าเป็นคนรักตรงหน้า

แววตาที่เต็มไปด้วยความเคียดแค้นชิงชังที่สะท้อนออกมาจากแววตาคมคู่นั้นอย่างไม่มีปิดบัง ทำให้นายอำนาจรู้สึกเสียวสันหลังขึ้นมาอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน แววตาอย่างนี้ เขารู้สึกคลับคล้ายคลับคลาว่าเคยเห็นทีไหนมาก่อน แต่เขาก็นึกไม่ออก…

“ที่ผมมาวันนี้ ก็เพราะผมมีอะไรบางอย่างจะตกลงกับคุณ” เหนือตะวันพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงของผู้ที่กำชัยชนะอยู่ในมือ

“คุณมีอะไรว่ามาได้เลย ผมพร้อมจะรับฟังเสมอ” นายอำนาจกล่าวขึ้นด้วยท่าทางที่เหนือตะวันเห็นแล้วสุดแสนจะสมเพช ชายหนุ่มหัวเราะในลำคอเบา ๆ อย่างถูกใจกับท่าทางไร้พิษสงของชายชราตรงหน้า

“ผมจะมาบอกพวกคุณว่า ตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไป บ้านหลังนี้เป็นของผม เชิญพวกคุณทั้งพ่อ ทั้งลูก เก็บข้าวเก็บของออกไปจากที่นี่ และก็อย่ากลับมาเหยียบที่นี่อีก” คำพูดของผู้ชายตรงหน้าทำให้เอื้อมดาวแทบล้มทั้งยืน หล่อนมองหน้าผู้ชายที่ได้ชื่อว่าเป็นคนรักอย่างตกใจ นี่...หล่อนหูฝาดไปเองใช่ไหม? ใช่!! หล่อนคงหูฝาดไปแล้วแน่ ๆ

“ไม่จริงใช่ไหมคะเหนือ คุณล้อพวกเราเล่นใช่ไหมคะ”

เหนือตะวันหัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง เขาหันไปจ้องหน้าเอื้อมดาวด้วยสายตาชิงชัง มันเป็นสายตาที่เขามักจะเผลอใช้มองหล่อนบ่อย ๆ เอื้อมดาวพึ่งจะทราบเดี๋ยวนี้นี่เองว่า มันหมายความว่าอย่างไร

“เธอฟังไม่ผิดหรอกเอื้อมดาว ฉันพูดทุกอย่างชัดเจนแล้วนี่ ทั้งพ่อเธอ ทั้งตัวเธอ เตรียมตัวระเห็จออกไปจากบ้านของฉันได้แล้ว” เหนือตะวันตวาดใส่เอื้อมดาวเสียงดังจนหล่อนสะดุ้งน้ำตาซึม นายอำนาจยกมือขึ้นกุมหน้าอกตัวเองอย่างปวดใจสุดขีด

เขานึกออกแล้วว่า เหนือตะวันคือใคร...เขารู้แล้วว่าเหนือตะวันเข้ามาพัวพันกับลูกสาวเขาทำไม และเขาก็พอจะรู้แล้วว่าเขาไม่มีทางหนีเวรกรรมที่เคยทำไว้ได้อย่างแน่นอน

“คะ...คุณ...คือลูกชายของนภดลใช่ไหม” นายอำนาจถามออกไปด้วยน้ำเสียงสั่นเทาเต็มไปด้วยความตกใจ

“อย่ามาเรียกชื่อพ่อของฉันนะ แกมันเลว อย่ามาทำให้พ่อฉันต้องแปดเปื้อนกับคนสกปรกจิตใจชั่วช้าอย่างแก” เหนือตะวันตวาดเสียงลั่น เขาปาดเข้าไปหาชายชราด้วยโทสะ แต่เอื้อมดาวมาขวางเอาไว้

“คุณไม่มีสิทธิ์มาทำร้ายพ่อของเอื้อมนะคะ คุณมันเลว คุณหลอกเอื้อมทำไม” เอื้อมดาวตัดพ้อผู้ชายตรงหน้าอย่างช้ำใจ เสียแรงที่หล่อนรักเขา ทุ่มเทให้เขาทุกอย่าง สายตาของเหนือตะวันไหววูบครู่หนึ่ง ก่อนจะกลับไปเป็นแข็งกร้าวดังเดิม

“ก็ใครใช้ให้เธอเกิดมาเป็นลูกของไอ้สัตว์นรกตัวนี้ล่ะ” เหนือตะวันยังพูดไม่ทันจะจบดี ฝ่ามือเล็กบอบบางของเอื้อมดาวก็ฟาดลงมาที่ใบหน้าเขาเต็มแรง เหนือตะวันหน้าหันไปตามแรงนั้น

“คุณอย่ามาว่าพ่อของเอื้อมนะ คุณเองมันก็เลวไม่แพ้กันหรอก หลอกใช้ได้แม้กระทั่งผู้หญิง คุณมันก็หน้าตัวเมียดี ๆ นี่เอง” เอื้อมดาวกัดฟันพูดทั้งน้ำตา