เอื้อมดาวทำงานจนเสร็จ ก็เดินเข้าบ้านมา แต่ระหว่างทางก็เจอกับเหนือตะวันที่นั่งอยู่ที่ห้องรับแขกเสียก่อน
“ทำงานเสร็จแล้วเหรอ ถึงได้มาเดินอ้อยอิ่งอยู่แถวนี้นะ” เอื้อมดาวมองเขาอย่างไม่พอใจ หล่อนไม่ตอบ แต่เลือกที่จะเดินหนีออกไป เหนือตะวันมองตามร่างบางที่เดินหนีไปอย่างโมโห เขารีบลุกขึ้น เดินตามไปคว้าแขนหล่อนไว้ทันที
“เป็นใบ้หรือไง ถามไม่ตอบ” เอื้อมดาวพยายามจะสะบัดมือให้หลุดออกจากการเกาะกุมของเขา
“ปล่อยนะ ฉันมันก็แค่นางทาสของคุณเท่านั้นแหละ อย่ามาจับต้องฉันให้ตัวคุณแปดเปื้อนเลยค่ะ ปล่อย”
“เดี๋ยวนี้ปากเก่งขึ้นเยอะเลยนะ อย่าลืมซิ เธอน่ะไม่ใช่แค่นางทาสอย่างเดียว แต่เธอยังเป็นนางบำเรอของฉันด้วย จำไม่ได้หรือไง” เอื้อมดาวหน้าแดงเป็นลูกตำลึงสุก เมื่อนึกถึงหน้าที่ของหล่อนยามค่ำคืน
“ค่ะ ฉันไม่ลืมหรอกค่ะ ว่ากลางวันฉันเป็นนางทาสของคุณ ส่วนกลางคืนฉันก็แค่โสเภณีดี ๆ นี่เอง”
“เอื้อมดาว ปากดีนักนะ” เหนือต
