“อย่าค่ะ เมื่อกี้พึ่งจะ...” เอื้อมดาวร้องห้าม เมื่อเห็นเหนือตะวันกำลังจะเริ่มบทรักอีกครั้ง
“ฉันยังไม่อิ่ม คืนนี้เธอต้องรับผิดชอบฉันทั้งคืน เข้าใจไหมเอื้อมดาว เธอทำให้ฉันนิสัยเสีย ทำให้ฉันนอนเฉย ๆ เหมือนเมื่อก่อนไม่ได้”
“แต่ว่า...”
“ไม่มีแต่... ฉันจะลงโทษเธออย่างนี้ทุกคืน” พูดจบเหนือตะวันก็เริ่มต้นบทรักใหม่อีกครั้ง และดูเหมือนว่าเขาจะไม่ยอมหยุดแค่ครั้งนี้ซะด้วย…
เวลาผ่านไปเนิ่นนาน ความเร่าร้อนจากเพลิงพิศวาสของเหนือตะวันก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะหยุดลง มันมีแต่จะเร่าร้อนขึ้นเรื่อย ๆ เขายังคงตักตวงความหอมหวานจากเรือนร่างของหล่อนครั้งแล้วครั้งเล่า ราวกับอดอยากมาแรมปี หญิงสาวไม่ขัดขืนเพราะสิ่งที่เขากำลังทำให้หล่อน มันช่างให้ความสุขสมอย่างที่หล่อนไม่เคยรู้สึกมาก่อนในวัยสาว...
และเมื่อทุกอย่างสิ้นสุด เอื้อมดาวก็หันไปมองคนตัวโตที่นอนสลบเหมือดอยู่ข้าง ๆ
“ไม่รู้ว่าเอาเรี่ยวแรงมาจากไหนนักหนาคนบ้า” เ
