แล้วหล่อนจะอยู่ได้อย่างไรกัน ถ้าชีวิตนี้ขาดเหนือตะวันไป หล่อนคงทนรับความเกลียดชังจากเขาไม่ได้ หล่อนคงทนไม่ได้ที่จะให้เขาเรียกหล่อนว่า ฆาตกร!!! ทนไม่ได้จริง ๆ
“ทำไม แม่ต้องตกใจขนาดนั้นด้วยครับ แม่ทำราวกับว่า แม่รู้สึกสนิทสนมกับไอ้สารเลวนั่น หรือว่าแม่รู้จักพวกมันจริง ๆ” เหนือตะวันถามอย่างคาดคั้น จนชลาลัยหน้าซีดเผือด หล่อนจะให้เหนือตะวันรู้เรื่องนี้ไม่ได้ รู้อดีตที่ผ่านมาไม่ได้เด็ดขาด
“ปละ เปล่า แม่ไม่ได้ตกใจ แม่ไม่ได้รู้จักเขาด้วย แค่สงสารเขาเฉย ๆ ป่านนี้ไม่รู้เอื้อมดาวจะเป็นยังไงบ้าง” เหนือตะวันขมวดคิ้วเข้าหากันอย่างแปลกใจมากขึ้นไปอีก เมื่อชลาลัยหลุดเรียกชื่อเอื้อมดาวออกมา
“นี่แม่รู้จักเอื้อมดาวด้วยเหรอ ผมชักไม่แน่ใจแล้วซิ แม่รู้จักกับนายอำนาจใช่ไหม” น้ำเสียงเข้มจนน่ากลัวของเหนือตะวัน ทำให้ชลาลัยถึงกับสั่นไปทั้งตัว
“ไม่!!! แม่ไม่รู้จัก แม่แค่สงสารเขาเท่านั้น เหนือ... เหนือไปนอนเถอะ แม่
