เหนือตะวันเหลือบตามองถ้วยกาแฟที่ถูกวางลงตรงหน้า ก่อนจะค่อย ๆ เงยหน้าขึ้นมองคนที่นำมันมาวางให้ เหนือตะวันยิ้มที่มุมปากนิดหนึ่ง เมื่อรู้ว่าเป็นเอื้อมดาว
“เป็นไงบ้าง มีใครใช้งานเธอหนักไปหรือเปล่า” เอื้อมดาวฟังคำพูดกวนโทสะของเขาแล้ว ก็อยากจะเอากำปั้นเสยคางเขาสักทีหนึ่งให้สมกับความเสแสร้งของเขา
“ไม่ค่ะ ฉันสบายดีตามอัตภาพ ขอตัวก่อนนะคะ เพราะยังต้องไปเสิร์ฟอีกหลายที่” เอื้อมดาวพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงมะนาวไม่มีน้ำ ก่อนค่อย ๆ หันหลังจะเดินออกไป แต่เสียงเข้ม ๆ ของเหนือตะวันก็ดังขึ้นซะก่อน
“จะรีบไปไหนละ ฉันยังไม่ได้ลิ้มรสฝีมือของเธอเลย” เอื้อมดาวหันหน้ากลับมาอย่างไม่สบอารมณ์ หล่อนเห็นเขายกถ้วยกาแฟขึ้นดื่ม ก่อนจะพ่นพรวดออกมาจนเปรอะโต๊ะทำงานไปหมด หญิงสาวมองเหนือตะวันอย่างตกใจ นี่หล่อนทำอะไรผิดหรือเปล่า แต่หล่อนก็ทำตามที่แม่บ้านคนเดิมบอกแล้วนี่นา กาแฟ 2 ช้อน ครีมครึ่งช้อน น้ำตาลไม่ต้อง หรือว่าหล่อนหยิบถ
