ฤกษ์การแต่งงานมาเร็วกว่าที่คิดเอาไว้มาก ตุลย์ทำทุกอย่างตามขนบธรรมเนียมประเพณี และวันนี้นัดหมายกันเอาไว้เรื่องแหวนแต่งงาน ซึ่งตุลย์เสนอให้ไปเลือกดูแบบที่ร้านเครื่องประดับของปยุดา ตัวกรวิกาไม่ได้ทัดทานอะไร เพราะเคยพูดคุยกับมารดาของปยุดาเอาไว้ก่อนแล้ว แต่ปยุดาจะจัดการให้อย่างเงียบๆ อาจจะลำบากตรงที่หากฝ่ายชายจะเป็นคนจ่าย ค่าแหวน คงต้องรับไว้แล้วคืนให้กรวิกาอีกที
“สวัสดีครับ” ตุลย์จับมือกรวิกาเข้ามาภายในห้องทำงานของปยุดา กรวิกาบอกกับตุลย์ว่าไม่เห็นต้องมารบกวนกับเจ้าของเลย แค่ไปเลือกหรือดูแบบที่ห้องรับรองก็ได้ แต่ตุลย์ยืนยันว่า เป็นมารยาทอย่างไรควรจะขึ้นมาทักทายและแจกการ์ดเชิญด้วยตัวเอง
“สวัสดีค่ะ” ปยุดายิ้มให้ว่าที่เจ้าบ่าวและเจ้าสาว
“มาแจกการ์ดครับ หวังว่าจะได้เห็นไปร่วมแสดงความยินดีนะครับ” ตุลย์พูดแปลกๆ แต่ไม่มีอะไรแปลกแล้วสำหรับทั้งปยุดาและกรวิกา
“ขอบคุณค่ะ ยินดีด้วยนะคะ ดูแบบแหวนกันหร
