4.พี่ชายหายไปไหน
1146 คำ
"เอาน่ะคุณมันต้องมีซิ่...ว่าแต่คนนี้แน่ใจใช่มั๊ยลูก" ประโยคแรกพูดกับศรีภรรยา ประโยคหลังถามลูกชายเพื่อความแน่ใจ
"แน่ใจครับพ่อ มันสะกิดใจตั้งแต่แรกเจอ ยิ่งพบปะพูดคุยก็ยิ่งมั่นใจความรู้สึกครับ" กันตพงษ์ตอบบิดาอย่างตรงไปตรงมา
"แล้วทางนั้นมีใครมาวอแวรึเปล่าล่ะ" "เท่าที่ไปรับไปส่งก็ไม่เห็นมีใครนะครับ ผมคิดว่าน้องไม่น่าจะมีใคร" "อืมดี ถ้างั้นก็เดินหน้าเต็มพิกัดไปเลยซิ๊ไอ้ลูกชาย"
-ที่ห้างสรรพสินค้าชื่อดัง
ตู้ด.....
สายเรียกเข้า พี่กัน
ต้องตา: สวัสดีค่ะพี่กัน
กัน: วันนี้พี่ชายเราติดธุระกับลูกค้า มันให้พี่ไปรับเรานะครับ"
ต้องตา: ได้ค่ะ
กัน: มีใครรอเป็นเพื่อนรึเปล่าครับ
ต้องตา: มีนุชกับใบเตยแล้วก็พี่ชายใบเตยค่ะ
กัน: อ่อ ครับ
สักพักใหญ่
ปริ๊น
"พี่ชายเรามาแล้ว ไปก่อนน๊า" ต้องตาหันไปบอกลาเพื่อน ๆ พร้อมกับโบกมือลา
กันตพงษ์รีบลงมาเปิดประตูรถให้พร้อมกับยื่นแก้วน้ำผลไม้ปั่นให้สาวเจ้าอย่างเอาใจ "อ่ะ เห็นนายต่อบอกว่าเราชอบต้องได้กินเวลามารับ เลยซื้อมาฝาก"
"ขอบคุณค่ะ" ต้องตายกมือไหว้อย่างน่ารัก แล้วรับแก้วน้ำผลไม้ขึ้นมาดูดอย่างชื่นใจ
กรึ่บ เสียงปิดประตูรถ
"รอพี่นานมั๊ยครับ" พร้อมกับยื่นกระดาษชำระให้ เพราะเค้าสังเกตเห็นเหงื่อตามไรผมของร่างบาง
"สักพักค่ะ พอดีมีเพื่อนมานั่งคุยเป็นเพื่อนเลยไม่เหงา"
กันตพงษ์ได้แต่ยิ้มเจื่อนกับคำตอบ
"คือ น้องต้องจะว่าอะไรมั๊ยถ้าพี่จะขอแวะไปเอาของที่บ้านพี่ก่อน พอดีพี่ยืมนายต่อไว้ว่าจะเอาไปคืนดันลืมถือมาก่อนออกจากบ้านน่ะ" กันตพงษ์แก้ตัวอย่างเนียน ๆ
"เหรอคะ นานมั๊ยคะ งั้นเดี๋ยวหนูไลน์กลุ่มบอกคุณนายแม่กับพี่ต่อก่อนนะคะ" หญิงสาวตอบไปอย่างซื่อ ๆ ทำเอาหนุ่มใหญ่อยากจะตบหน้าผากตัวเองสักครั้งแต่ไม่กล้าพอเพราะต้องรักษาอาการ
-บ้านกันตพงษ์
กรึ่ก เสียงเปิดประตูรถ
กันตพงษ์รีบเปิดประตูรถให้สาวเจ้าและถือโอกาสตอนสาวเจ้าเผลอจูงมือเธอเข้าบ้าน
"น้องต้องครับ นี่คุณแม่พี่ครับ"
"สวัสดีค่ะคุณป้า หนูเป็นน้องสาวของพี่ต่อเพื่อนของพี่กันค่ะ"
"สวัสดีลูก ไหนน่ารักจังเลย" อะแฮ่ม.."คุณแม่ครับผมฝากน้องไว้สักครู่นะครับพอดีผมจะไปเอาของบนห้องสักหน่อย...เดี๋ยวพี่มานะครับ" ประโยคแรกคุยกับมารดา ประโยคหลังบอกร่างบางด้วยความเป็นห่วง
"เอ่อหนูต้องตาใช่มั๊ยลูก แม่มีขนมอยากให้ช่วยชิมหน่อยได้มั๊ยลูก กว่าจะถึงบ้านคงหิวน่าดูเลย" คุณนายกานดาพยายามหว่านล้อม
"เอ่อก็ได้ค่ะ" ต้องตาเดินตามคุณนายกานดาไปในครัวอย่างจำใจ
"นั่งลงเลยลูก นี่เลยน้ำเสาวรสเย็น ๆ กินคู่กับขนมนะลูก" คุณนายกานดายิ้มกริ่ม ไอ้ลูกชายคนนี้มันตาแหลมจริง ๆ ถูกใจคุณแม่ที่สุด
"อ้าว...พี่เค้าลงมาพอดีเลย งั้นเดี๋ยวคุณแม่ฝากขนมไปให้คุณแม่ของหนูด้วยนะคะ รอแป๊บ" คุณนายกานดารีบกระวีกระวาดเอาขนมใส่กล่องสวยงาม และจังหวะที่ลูกชายเดินลงมานางยื่นกล่องขนมให้ลูกชายและแอบกระซิบกระซาบกับลูกชายพอได้ยินกันแค่สองคน "ถูกใจแม่นะ จีบให้ติดนะแม่เอาใจช่วย (กระซิบ)..พาน้องไปส่งบ้านได้ล๊ะลูก" (พูดเสียงปกติพอได้ยิน)
"งั้นหนูลานะคะคุณป้า" ต้องตาสวัสดีผู้สูงวัยกว่าอย่างรู้มารยาท
"จ้าลูก ว่าง ๆ ก็ให้พี่ชายเราพามาเล่นกับแม่ได้นะคะ"
"แฮร่...ค่ะ" ต้องตาตอบไปอย่างงงงงพร้อมกับเกาหัวเล็กน้อย ทำเอากันตพงษ์อดขำไม่ไหว
หึ
กรึ่บ เสียงปิดประตูรถ
"ขอบคุณมากนะคะที่มาส่ง แล้วกล่องนี่จะฝากพี่ต่อเอาไปคืนให้นะคะ"
"ไม่ได้ซิ่ครับ ใครเอามาคนนั้นต้องเอาไปคืน"
"อ้าว..." ต้องตาถึงกับงงในงง (เกาหัวเล็กน้อย)
หึ "พี่หมายความว่าพี่เป็นคนถือมา พี่ก็ต้องเป็นคนเอาไปคืนครับ" กันตพงษ์อธิบายเสียยกใหญ่
"อ่อ ค่ะ เข้าใจแล้วค่ะ พี่กันขับรถกลับบ้านดีดีนะคะ ขนมคุณป้าอร่อยมากค่ะ สวัสดีค่ะ" ทำเอากันตพงษ์ไปไม่เป็น
"ครับ"
-บ้านกันตพงษ์
"ไงลูกชาย ได้ข่าวว่าพาสาวเจ้ามาพบแม่เราแบบเนียน ๆ งั้นเหรอ" พงษ์ศักดิ์เอ่ยแซวลูกชายคนโต
"คุณพ่อก็ พูดเสียผมแป่กเลย เหมือนหลอกเด็กยังไงก็ไม่รู้"
"พี่ชายคงหวงน้องน่าดูเลยซิ ได้ข่าวว่าน่ารักทุกกระเบียดนิ้ว" ข่าวจากคุณนายศรีภรรยาของเขานั่นเอง
"ก็ดูแลเหมือนพ่อดูแลลูกก็ไม่ปานละครับ เพราะคุณพ่อของน้องเสีย มันก็เป็นตัวแทนความรักทั้งหมดของพ่อ ขนาดมันยอมให้ผมจีบ มันยังห้ามแล้วห้ามอีกไม่ให้ผมล่วงเกินน้องมันเด็ดขาด เรียกว่าไข่ในหินก็ว่าได้ แต่ผมก็ไม่เคยคิดล่วงเกินไปมากกว่านี้ครับพ่อ" กันตพงษ์อธิบายยืดยาว
"ดีละลูก ลูกเป็นลูกผู้ชายต้องให้เกียรติเค้านะลูก อีกอย่างถ้ามีอะไรเกินเลยไปเรากับเพื่อนจะมองหน้ากันไม่ติด" พงษ์ศักดิ์เตือนลูกชายอย่างตรงไปตรงมา
"ครับพ่อ"
-บ้านต้องตา
ก๊อก 5 ครั้ง (เสียงเคาะประตู 5 ครั้ง)
พี่ต่อน้องเอง น้องเข้าไปนะประตูไม่ได้ล็อค
แอ๊ด เสียงเปิดประตู
"ช่วงนี้พี่ต่อไม่ค่อยว่างเหรอคะเห็นให้พี่กันไปรับไปส่งน้องตลอดเลย ทั้งๆ ที่บ้านเราก็มีคนขับรถนิ่" ต้องตากอดอกถามพี่ชายตัวดี
"นี่ไม่ต้องมาคาดคั้นสงสัยอะไรพี่เลยนะยัยน้อง" ต่อพงษ์ตัดบท
"หรือว่าพี่ต่อมีความลับ แอ้ ..หรือว่า มีแฟนแล้วไม่อยากให้น้องรู้...บอกมา..." ต้องตาแกล้งเย้า
ต่อพงษ์ถึงกับสตั๊นไป 3 วิ ซึ่งเค้าได้ปกปิดเรื่องนี้ไว้เพราะไม่อยากให้น้องสาวสุดที่รักคิดว่าถูกแย่งความรักไป อีกทั้งคนรักของเขาก็เข้าใจและยอมรับได้
"ถ้าพี่จะมีพี่สะใภ้ให้เราพี่จะบอกเราเป็นคนแรกเลยคนดีของพี่ พี่รักเรานะ ตั้งแต่พ่อเสียไปพี่ก็ตั้งใจจะดูแลเราทุกอย่างแทนพ่อ ซึ่งพี่ก็ไม่รู้ว่าพี่ทำมันดีพอรึเปล่า แต่พี่ทำมันด้วยหัวใจของพี่เลยนะ"
ฮื่อ ๆ
- ผู้เขียน
