หลังจากพาภรรยาตัวน้อยออกมาจากผับชื่อดังกลางกรุงเป็นที่เรียบร้อยแล้ว กันตพงษ์ไม่ได้พาเธอกลับไปที่บ้านเขาหรือบ้านของเธอ แต่เขาพาเธอมาที่คอนโดของเขาเพราะต้องการมีเวลาส่วนตัวอย่างจริงจังเสียที ถึงคอนโดน เขาอุ้มคนตัวเล็กขึ้นไปยังชั้นสูงเกือบบนสุดของคอนโด ติ๊ง เสียงลิฟท์เตือนว่าถึงชั้นที่ต้องการแล้วเขาก้าวออกมาจากลิฟท์มุ่งตรงไปยังห้องชุดของเขาทันที่ จากนั้นเขาได้บรรจงวางร่างแบบบางของน้องน้อยลงบนเตียงของเขาอย่างนุ่มนวล "นอนซ๊ะนะ พรุ่งนี้ตื่นมาค่อยว่ากัน"...จุ๊ฟ จุ๊ฟ จุ๊ฟ...เขาจูบหน้าผากนูนคนตัวเล็กย้ำ ๆ อยู่อย่างนั้นแล้วไปจัดการธุรส่วนตัวในห้องน้ำเสร็จแล้วจึงขึ้นมานอนกอดร่างบางแล้วหลับไปอย่างรวดเร็ว
เช้าวันใหม่
ต้องตากระพริบตาถี่ ๆ เพื่อปรับสายตาเนื่องจากแสงที่ส่องผ่านหน้าต่าง
อื้อ.....ร่างบางขยับตัวบิดขี้เกียจไปมาบนที่นอน
"ตื่นได้แล้วครับ ไอ้ขี้เซา ทำไม่ขี้เซาจังเลยเรา นี่ถ้าเรามีอะไรกันจริง
