เปลวกล่าวขอบคุณแขกในงานก่อนจะพาเจ้าสาวของเขาเดินขึ้นมาด้านบนโดยมีขบวนการ์ดที่เดินตามเพียบเพื่อรักษาความปลอดภัยให้
"เข้าไปด้านในกันเถอะ จะได้อวยพรเด็ก ๆ"พ่อของเปลวเสนอขึ้นหลังเห็นเจ้าบ่าวกับเจ้าสาวมาแล้ว
"เอาล่ะ คืนนี้เป็นคืนสำคัญเพราะงั้นตาเปลวห้ามพาน้องออกจากห้อง รู้เรื่องนี้ใช่มั้ย?"
"ครับ ผมทราบดี" เปลวตอบก่อนจะยิ้มให้ท่าน พรางคิดในใจว่าใครบอกกันว่าเขาจะออก
"แม่ขอให้ลูกท่านสองดูแลกันดี ๆ อะไรที่น้องทำผิดพลาดเปลวช่วยเอ็นดู ช่วยสอนและให้อภัยน้องทีนะลูก"
"ได้ครับ" เขารับปากก่อนจะหันไปมองหน้าเธอ
"งั้นพ่อกับแม่ไม่กวนแล้วดีกว่า เราสองคนคงอยากใช้เวลาด้วยกัน" ทั้งสองก้มกราบผู้ใหญ่ฝ่ายบีเกลจากนั้นพวกท่านก็พากันเดินออกไป ทำให้ตอนนี้เหลือพ่อของเปลวเพียงคนเดียว
"พ่อไม่ขออะไรมากนะไอเปลว แต่ยังไงคืนนี้ฉันต้องได้หลาน"
"ได้แน่นอนครับ" เปลวและบีเกลก็ก้มกราบท่านอีกคน เมื่อประตูปิดลง เปลวประหญิง
