“เป็นหนูคงไม่ทน”
คีตกานต์พูดตรง ๆ
“ช่างมันเถอะ”
“คุณพ่อขา ถ้า...ถ้าหนูจะช่วย”
หัวใจของรณภพเหมือนจะหลุดออกมานอกอกเสียเดี๋ยวนั้น กับคำพูดเพียงไม่กี่คำของหญิงสาว แต่มันเป็นเรื่องร้ายแรง และเป็นเรื่องอันสุดท้าทาย
“ช่วยอะไร?”
“ปลดปล่อยสิคะ เดี๋ยวเป็นต่อมลูกหมากนะคะ ไม่ได้ปลดปล่อยน่ะ”
“หืมม”
“หนูทำให้ไหมคะ”
“หนูกานต์!”
ใบหน้าของรณภพแดงเข้ม ซึ่งก็คงเช่นเดียวกับคีตกานต์ อารมณ์ของหล่อนขึ้นเสียจนเป็นฝ่ายรุกพ่อผัวด้วยคำพูดอันหมิ่นเหม่แบบนี้
เมื่อหลุดปากออกมาแล้ว หล่อนจึงไม่คิดว่าจะเป็นเรื่องเลวร้ายมากไปกว่านี้อีกแล้ว พลัน เท้าเรียวสวยของหญิงสาวยกขึ้นมาสัมผัสกับเป้ากางเกงของรณภพ
เขาตัวแข็งทื่อ สบตากับหล่อนกลางอากาศอย่างหวั่นไหว
เท้าของหญิงสาวสัมผัสกับแกนแข็งผงาดของรณภพ ยอมรับว่าขนาดของเขาน่าเกรงขามและน่าค้นหาสุด ๆ
และเพียงแค่อีกฝ่ายยินยอมให้กระทำ ก็ไม่จำเป็นต้องมีคำพูดใด ๆ อีกแล้ว
จังหวะของหัวใจเต้นรัวเร็วผิดปกติไม่แตกต่างกัน
“ใหญ่จังค่ะ ใหญ่กว่าของพี่พจน์เยอะเลย อูยยย”