“แล้วเรื่องลูกในท้องล่ะ เธอจะทำยังไงอ้าย ท้องเธอมันจะโตขึ้นทุกวันนะ” เดือนอ้ายยกมือขึ้นลูบหน้าท้องน้อยของตัวเองอย่างลืมตัว “ฉันคงต้องพักการเรียนไว้ก่อนน่ะพิณ” “ฉันก็คิดว่านี่คือทางออกที่ดีที่สุดเหมือนกันแหละ” “เดี๋ยวพรุ่งนี้เช้าฉันจะไปทำเรื่องที่มหา’ลัย แต่ในระหว่างนี้ฉันขอพักที่นี่ไปก่อนนะพิณ” “ได้เลย เธออยู่ที่นี่ได้ตามสบายเลยนะอ้าย ฉันยินดีเสมอ” “ขอบใจมากนะพิณ... ขอบใจจริงๆ” เดือนอ้ายมองเพื่อนอย่างซาบซึ้งใจ “เอ่อ... แล้วอาจารย์วิลเลียมมีติดต่อมาบ้างไหมอ้าย” “ฉันไม่รู้หรอก ฉันบล็อกเบอร์บล็อกไลน์เขาไปหมดแล้ว ฉันไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับคนร้ายกาจอย่างเขาอีก...” หล่อนรักเขามาก แต่เขากลับมองหล่อนเป็นแค่เหยื่อแค้นเท่านั้น ‘พี่วินเคยรักฉันมาก เขายอมทำทุกอย่างเพื่อฉันมาโดยตลอด และถ้าฉันเดาไม่ผิด ที่เขาเข้ามาทำดีกับแกแบบนี้ก็คงเพราะต้องการทำให้ฉันสนใจ หันไปมองเขาอีกครั้งแน่ๆ’ คำพูดของพี่สา