เวลาผ่านไปเกือบเที่ยงดาริกาก็เรียนเสร็จเดินลงข้างเห็นหนูเล็กพอดีเลยวิ่งไปเรียก
"หนูเล็ก.หนูเล็ก.หนูเล็ก" เรียกสองสามครั้งไม่ได้ยินเลยตะโกนเสียงดังจนคนที่อยู่ในสายสะดุงเพราะตัวเองยังไม่ได้วางสาย
"ไอ้หนูเล็ก" หนูเล็กตกใจรีบหันกลับมาไม่ใช่แค่หนูเล็กที่หันมานักศึกษาที่อยู่แถวนั่นก็หันมามองกันหมด.หนูเล็กจึงรีบไปหาดาริกาทันที
"มีอะไรฮะยัยดาเรียกสะกูสะเถือนเลย"
" ก็ฉันเรียกตั้งนานไม่ได้ยินก็เลยทำแบบนี้แหละ"
"แล้วมีอะไร"
"เมื่อเช้าแฟนเธอโทรมาหาฉัน" ทางด้านชายหนุ่มที่ฟังอยู่ถึงกับพ่นน้ำออกมาใส่ลูกน้องคนสนิททันที
"อะไรครับเจ้านายแล้วนี้เจ้านายเสียบหูฟังทำไหมครับ"
"เปล่าไม่มีอะไรที" ส่วนทางด้านหญิงสาวตอนนี้ก็คุยกับหนูเล็กอยู่
" ก็คนที่เธอเอามือถือฉันโทรหาไง"
" อ้ออาซันนั้นหร่อไม่ใช่แฟนเราหรอก.แค่เพื่ิอนสนิทที่รักกันมากเหมือนกับเธอนี่แหละ"
" นึกว่าแฟนใหม่ใครจะไปรู้ล่ะ"
" คนนี้เป็นแฟนไม่ได้เด็ดขาด"
" ทำไหมเป็นเกย์หร่อ"ฝั่งชายหนุ่มก็พ่นน้ำออกมาอีกรอบแต่ก็อมยิ้มกับคำพูดของเพื่อนรัก
" โฮไอดาพูดซะเขาศูนย์พันธ์เลยมึง"
" อ่าวก็ใครจะไปรู้ล่ะก็สมัยนี้คนเป็นแต่แอ็ปเยอะจะตายไป"
" เอ่อมันก็ถูกของเธอแต่ไม่ใช่กับคนนี้"
" มันก็ไม่แน่น่ะแก่"
" ไม่ใช่คนนี้ผู้ชายร้อยเปอร์เซ็ตสนใจหรือเปล่าเดียวติดต่อให้"
"โอ้ยคงไม่ต้องติดต่อให้หรอกโทรเช้าโทรเย็นขนาดนั้นเขาคงคิดอะไรกับแก่ละมั่ง"
" ไม่มีทางหรอกจ๊ะ"
" มั่นใจขนาดนั่นเลย"
" อื่ม"คำตอบสั่นของหนูเล็ก
" แล้วมือถือแก่ยังซ่อมไม่เสร็จอีกหร่อ"
" เสร็จแล้วพึ่งไปเอามาเมื่อเช้าเอง"
" อื่มแล้วอย่าลืมโทรหาเขาด้วยล่ะ"
" โอเคร"แล้วหนูเล็กก็หยิบมือถือโทรหาเพื่อนทันที
" สายไม่ว่างสนสัยทำงานอยู่ฉันว่าเราไปทานข้าวกันเถอะ"
" ไปหิวแล้วเหมือนกัน"ทั้งคู่เดินไปกินที่โรงอาหารของมหาลัยซื้อข้าวราดแกงมานั่งกิน
แล้วหนูเล็กก็ถามขึ้น
" แล้ววันนี้ไปทำงานหรือเปล่า"
" ไปซิค่ะดิฉันไม่ได้เป็นคนหนูอย่างคุณนี้ที่จะมานั่งเรียนสบายๆทั่งวันได้"
" ไม่ต้องมาประชดฉันเลยน่ะ"
" ไม่ได้ประชดเลยพูดจริงๆทำไหมจะด่าฉัน
หร่อหะ"
"เปล่าใครจะไปกล้าด่าเพื่อนรักอย่างเธอได้" หนูเล็กพูดเสียงอ่อน
"รู้ตัวก็ดีแล้วรีบกินไปฉันจะได้กลับไปพักผ่อนต่อ"
" จ้าๆๆเพื่อนรัก"ทั้งคู่ไม่รู้เลยว่ามือถือดาริกามีคนไม่ยอมวางสายอยู่ฟังการสนทนาของทั้งคู่ทุกอย่างแม้ขณะที่อาจารย์สอนไม่ยอมวางสายเลยไม่กลัวเสียค่าโทรหน่อยหร่อคุณอาทิตย์แนะนำตัวหน่อยน่ะค่ะชายหนุ่มชื่ออาทิตย์เป็นลูกชายเจ้่าของห้างดังที่ดาริดาทำงานอยู่มีธุรกิจโรงแรมหรูเป็นของตัวเองชื่อว่าโรงแรมอาทิตย์แกรด์ธาราตั้งอยู่ที่ที่ชลบุรีไม่ไกลจากทะเลเท่าไหร่เปิดมาได้สองปีแล้วจะเขาปีที่สามแต่ธุรกิจของครอบครัวเขาก็เป็นคนดูแลเพราะพ่อแม่และน้องสาวเขาได้กลับไปสร้างบ้านอยู่เชียงรายแล้วพ่อแม่อยากไปใช้ชีวิตสบายๆตอนแก่เลยไม่ได้เข้ามาดูแลกิจการอีกเลยตั้งแต่ชายหนุ่มเข้ามาบริหารงานแทนเพราะพ่อเขาหมั่นใจในความสามารถของลูกชายดี