บทที่15
บ้านนอกเข้ากรุง
ถึงเวลาที่ฉันต้องจากบ้านนาและท้องทุ่ง เป้าหมายคือกรุงเทพมหานคร(เสียงอิงฟ้า) เป็นการเดินทางที่เมื่อยตูดฉิบป่วง คุณณภัทรคุยงานเกือบตลอดทางส่วนฉันนั่งๆนอนๆเล่นเกมดูซีรีส์ อยากรู้ว่าป้าอยู่ยังไงและบ้านเขาเป็นยังไงเห็นบอกว่ามีสระว่ายน้ำด้วยฉันตื่นเต้นอยากตีโปร่ง
มาถึงบ้านหลังใหญ่ที่มีรถหรูเป็นสิบคันจอดอยู่ฉันก็ได้แต่ตาลุกวาวเพราะบ้านเขาใหญ่มาก ป้าสวยออกมายืนรอโบกไม้โบกมือด้วยความดีใจ
"ป้าาา"
"ไอ้แพง! โตเป็นสาวสวยเหมือนป้าจริงๆ"
"ฮะๆ"
"ไปๆเข้าไปสวัสดีคุณหญิงกัน"
ฉันกับป้าเดินเข้ามาในบ้านพื้นนี่เงาวับกว่ากระจกที่บ้านเสียอีก ภายในบ้านใหญ่โตเหมือนบ้านในละครทีวีที่เคยดู ในห้องรับแขกมีผู้หญิงวัยกลางคนนั่งตรวจเช็กพวงมาลัยที่เด็กในบ้านส่งให้ ฉันรู้สึกเอ่อ....อย่านะอย่าให้ฉันต้องทำอะไรแบบนี้เลยได้โปรด
"คุณท่านคะนี่พะแพงหลานสาวของสวยเองค่ะ"
"สวัสดีค่ะ"
ณาริณมองสาวน
