บทที่20
แค่เลี้ยงต้อย
วันต่อมา
ณภัทรขับรถแลมโบกินี่อเวนทาดอร์สีแดงเข้ามาจอดในโรงจอดรถของเขา แม่บ้านต่างรีบออกมาช่วยขนของโดยมีพะแพงช่วยถือเขามา
"มานั่งคุยกันก่อนณภัทรหนูพะแพง"
คนเงียบขรึมรีบคว้าแขนของพะแพงมายังห้องรับแขกด้านใน แม่ของเขามองพะแพงตั้งแต่หัวจรดเท้า เขาให้เธอแต่งตัวเรียบร้อยใส่กางเกงขายาวเสื้อเชิ้ตด้านในเป็นสายเดี่ยวสีดำคุมโทน
"ป้า...." พะแพงเอ่ยปากเรียกป้าของตัวเองณภัทรจึงปล่อยให้เธอเดินไปหาป้าสวย ส่วนเขาเดินไปนั่งกับแม่
"มากันสักที ณภัทรแม่คุยกับป้าสวยแล้วนะแม่จะสู่ขอหนูพะแพงให้ลูก"
"อะไรนะคะ!!" คนตัวเล็กทำตาโตเป็นไข่ห่าน
"ก็ได้ครับ"
"เดี๋ยวก่อนค่ะ" พะแพงหันไปมองหน้าณภัทร
"สวยก็ตามนี้นะให้ทั้งสองคนศึกษากันไป เรื่องแต่งหนูพะแพงเรียนจบฉันจะจัดการให้เอาให้สมศักดิ์ศรีไม่อายใคร"
"คุณท่านคะ คุณป๊า เอ่อ..."
"ค่ะคุณหญิง ฝากคุณหญิงอบรมมันด้วยนะคะ ดื้อก็ตีได้เลยค่ะ
