“พี่ไปเถอะ ไม่ต้องสนฉันหรอก ไม่เจอหน้าพี่เดี๋ยวฉันก็หายเอง อย่างที่พี่ว่านั่นแหละ”
“น่ารัก”
“ถ้าไม่รักก็ไม่ต้องมาชมให้ฉันเหลิง ฉันยิ่งเป็นพวกหลงตัวเอง”
แทนไทหัวเราะยามได้ฟังวาจาแม่ตัวแสบ
“แล้วพี่จะไปทำอะไรที่โน่นล่ะ”
“เรียนต่อ ว่าจะเรียนให้จบโท”
“อือ...ดีแล้ว พี่ก็ตั้งใจเรียนแล้วกัน คบสาวก็คบทีละคน ใส่ถุงยางด้วย อย่าสำส่อนให้มากนัก” สั่งความแล้วมองลงที่เป้ากางเกงเขา ก่อนจะฟาดหลังมือใส่ไปทีหนึ่ง
เผียะ!
“อ๊า!!! นี่เธอ...”
“ก็หมั่นไส้ จะได้กินของนอกนี่ระริกระรี้เชียวนะ เชิญเถอะ เชิญกินของนอกให้สบายใจ ฉันไม่สนไอ้นั่นของพี่หรอก เชอะ!” บอกไม่สนแล้วเบือนหน้าหนี แต่เขื่อนน้ำตากลับพังทลาย เขาจะไปกินของนอก จิ้มของนอก ทิ้งของบ้านๆ กะโหลกกะลาไว้ที่นี่ทั้งที่ยังไม่ได้ชิมสักคำ เชิญ! เชิญไประริกระรี้ให้สาแก่ใจเลยพี่แทน!
มือน้อยปาดน้ำตาป้อยๆ ก่อนที่บ่าบางจะถูกรั้งให้หันมา แทนไทยิ้มอ่อนโยนให้คนขี
