“แกใจเย็น ๆ ก่อนดีไหมวะ มีอะไรค่อย ๆ พูดกัน” ภวินทร์เป็นฝ่ายเอ่ยขึ้นบ้าง เขาพยายามจะก้าวเข้าไปห้ามเพื่อน แต่ก็ช้ากว่าอีกฝ่ายที่ตรงดิ่งเข้ามาหากันทันทีที่สะบัดคนในอ้อมแขนจนกระเด็นไปอีกด้าน
“ค่อย ๆ พูดเหรอ ได้!” สิ้นเสียงหมัดหนัก ๆ ก็ถูกปล่อยใส่หน้าเพื่อนรักในทันที ความแรงของมันส่งผลให้ภวินทร์ที่ไม่ทันได้ตั้งตัวเตรียมใจเซล้ม และเป็นคณานางค์ที่ถลาจะเข้าไปช่วย แต่ก็ถูกคนโมโหร้ายคว้าตัวเอาไว้ได้เสียก่อน
“จะไปขึ้นรถดี ๆ หรืออยากให้ฉันกระทืบมันให้ตาย” คำขู่ของเขาทำให้เธอไม่กล้าแม้แต่จะขยับ ด้วยรู้ว่าคนอย่างเขาพูดจริงทำจริง
คณานางค์หันไปมองภวินทร์อีกครั้งเหมือนอยากจะกล่าวขอโทษ ซึ่งเขาก็พยักหน้าเหมือนจะรู้ใจ เธอจึงเดินออกมาขึ้นรถที่จอดรออยู่ที่บริเวณหน้าบ้าน เฝ้ารออยู่ครู่คนใจร้ายก็ตามมาสมทบก่อนที่เขาจะขับมันออกไปด้วยความเร็ว ราวกับจะลืมไปว่าในท้องของเธอมีลูกเขาอ
