หลังจากที่ส่งแม่สามีเข้านอนแล้ว หลี่หยุนฟางก็กลับมาที่ห้องนอน
เมื่อคืนนี้เธอเหนื่อยจากงานแต่งงานจึงนอนหลับไปโดยไม่ได้ระวังตัว แต่วันนี้สิสามีหนุ่มนั่งตาแป๋วรอเธอเพื่อเข้านอนพร้อมกัน ไม่รู้ว่าเธอจะหลับลงหรือเปล่า
“เอ่อ ผมรอคุณน่ะ เรามานอนกันเถอะ” เขาอมยิ้มแล้วลุกขึ้นยืนด้วยท่าทางที่ดูวางตัวไม่ถูก
“มีผ้าห่มอีกผืนไหมคะ ฉันอยากม้วนมาเป็นหมอนข้างนะ” เธอบอกเขา ตั้งใจจะเอามาวางกั้นแบ่งเขตเตียงไปในตัว
“หมอนข้างเหรอ” เขาไม่เข้าใจว่าเธอต้องการอะไร แต่ก็เดินออกจากห้องเพื่อไปหามาให้เธออีกผืนด้วยความเต็มใจ
หญิงสาวรับผ้าห่มมาแล้วม้วนให้เป็นรูปทรงกระบอก วางคั่นกลางระหว่างเธอกับเขาเอาไว้
เฉินเซียนเห็นอย่างนั้นก็เข้าใจทุกอย่าง เธอดีกับเขา ดีกับมารดา ช่วยเหลือการค้าขาย แต่เรื่องความสัมพันธ์นั้นยังคงไม่ยอมเปิดใจง่ายๆ
เขาขยับไปนอนฝั่งของตัวเอง ต่างคนต่างหลับตาลงแล้วไม่ได้พูดอะไร
เฉินเซียนมีความรู้สึก
