12.35 นาที
Rrrrr
ผมที่กำลังหลับสนิทพอได้ยินเสียงโทรศัพท์ก็ใช้มือควานหา พอเจอแล้วผมก็ปรือตามองแต่ภาพมันก็ได้ชัดหรอก ไม่รู้ว่าใครโทรมา เพราะตอนนี้ในห้องของผมมันก็มืดมาก ไม่มีช่องให้แสงผ่านเข้ามา แต่คงจะเป็นเพื่อนผมกับครอบครัวนั่นแหละ เพราะถ้าคนอื่นที่ไม่ได้สนิทผมก็ไม่ได้ให้เบอร์
“อืม ฮัลโหล”
{เอ่อ ใช่โทรศัพท์ปุ้มไหมคะ}
ผมขมวดคิ้วก่อนจะใช้มือขยี้ตาจากนั้นก็ดูเบอร์ที่โทรเข้ามาทางไลน์ แล้วพอยุบหน้าต่างก็เห็นรูปพักหน้าจอเป็นรูปของยัยตัวแสบผมเลยหันไปปลุกคนที่นอนหลับสนิทและคว่ำหน้าอยู่ข้างๆ
“ปุ้ม ปุ้ม!”
“หื้อ”
“มีคนโทรมา”
ฉันสะดุ้งตื่นขึ้นมาหลังได้ยินเสียงคนเรียกแล้วพอเงยหน้าขึ้นมาก็พยายามลืมตาแล้วทำสมาธิอยู่แป๊บหนึ่ง ซึ่งไอ้บ้านั่นเอาโทรศัพท์แนบหูฉันแล้วเขาก็หันกลับไปนอนต่อ ฉันเลยถือโทรศัพท์แล้วก็คว่ำหน้าลงที่เดิม อ่อ แล้วไม่มีการนอนตื่นมาแล้วเจอกันในอ้อมกอดค่ะ นอนใครนอนมัน ดีแค่ไหนแ
