ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!
เสียงเคาะประตูห้องพักทำลายความเงียบ เป็นจังหวะที่ตากลมสวยหันมองออกไปอีกทาง นิ้วเรียวยกขึ้นเกาแก้มของตัวเองแก้เก้อ เริ่มรู้สึกร้อนผ่าวที่แก้มจนคิดไปแล้วว่าแก้มของเธอกำลังแดงแบบที่เขาพูดจริงๆ
“ลูกน้องของผมน่าจะเอาของมาส่งแล้ว” อลันเอ่ย สบตาเธอเล็กน้อยก่อนจะผละออกไปที่ประตู เพียงแค่ดันประตูให้เปิดก็เห็นเป็นลูกน้องคนสนิทของเขาจริงๆ
“ผมเอาข้าวและยามาส่งตามที่เฮียลันบอกครับ” แซมสบตาคนเป็นเจ้านายก่อนจะหันมองผู้หญิงของนายเล็กน้อย แต่แทนที่ผู้เป็นเจ้านายจะปล่อยให้เขาเข้าไปจัดการทุกอย่างให้เหมือนทุกครั้ง ครั้งนี้กลับแตกต่างจากเดิมเพราะอลันยื่นมือออกมารับของไปถือไว้เอง
“เดี๋ยวฉันจะจัดการเอง เห็นข่าวแล้วใช่ไหม?” คำถามที่เจ้านายถามลูกน้องกระตุ้นตากลมใสให้ตวัดไปมองอัตโนมัติ
“เห็นแล้วครับ ที่นี่เฮียไบรท์คุยได้เพราะเคยเคลียร์มาก่อน”
“งั้นให้ไบรอันจัดการ”
“ครับ” แซมรับคำสั่งก่อน
