“อย่าคิดนานนัก งานบริษัทยิ่งล้นมืออยู่ ถ้านายเข้ามาช่วยดูแลพวกกลุ่มสื่อสารที่เรามี พี่ก็จะให้สิริมาดูแลเครื่องสำอางเต็มตัว ส่วนพี่จะได้โยกกลับไปจัดการกับกลุ่มอสังหาริมทรัพย์ตามเดิม นี่สิริมาคนเดียวดูทั้งสองอย่างเลยนะ ถึงสิริมาจะไม่เคยบ่นอะไรแต่พี่ก็รู้ว่ามันเหนื่อยไม่น้อย”
“ผมคิดว่าพี่พูดจบตั้งแต่อยู่ในห้องทำงานเมื่อกี้แล้วนะ” ฟีรูซประชดทำเสียงขึ้นจมูก “แล้วนี่จะตามมาเทศน์ผมไปถึงไหน”
“ใครเขาตามนายวะ พี่ก็อยากออกไปหาอะไรกินข้างนอกบ้างสิ!”
“บ่ายสามแล้วนะ จะกินมื้อไหนละ” เขาเอ่ยน้ำเสียงเรียบไม่รู้ว่าจะ ‘สงสาร’ ที่ทำงานหนักจนกินข้าวไม่เป็นเวลา หรือว่า ‘ดีใจ’ ที่เป็นผู้บริหารระดับสูงจะกินข้าวเวลาไหนก็ได้ตามสะดวก
คนถูกถามได้แต่หัวเราะเบาๆ รักษามาดนิ่งขรึมแบบผู้บริหารระดับสูงของบริษัทเรกิวลุสกรุ๊ป เป็นจังหวะที่ลิฟต์เปิดออก น้องชายรีบก้าวเท้าออกมาก่อนยกมือโบกลาแบบไม่มองหน้าพี่ชาย ฟีร
