พอกลับมาเจอสองแฝด อิสรภาพก็เด้งศีรษะขึ้นโบกไม้โบกมือทักทายพี่สาวทั้งสองอย่างดีใจ ก่อนที่เขาจะได้เจอรูปปั้นแดรกคูลาตัวจริง เสียที เด็กชายถูกปล่อยลงจากอ้อมแขนคนเป็นพ่อ อิสรภาพยืนอ้าปากค้างเงยหน้ามองแดรกคูลาตัวโตซึ่งแยกเขี้ยวอยู่ตรงเก้าอี้อย่างตื่นเต้นยินดีราวกับได้เจอดาราคนโปรด
“พ่อกับพี่มนมาถ่ายรูปกับน้องอิฐนะคับ”
หันกลับไปขอด้วยรอยยิ้มแป้นแล้นทั้งที่ผมยังชี้โด่เด่เหมือนตูดเป็ด จนสองแฝดพากันหัวเราะคิกคักอย่างติดจะตลกติดจะเอ็นดู ก่อนที่เด็กสาวทั้งสองจะดันตัวคุณหมอและพยาบาลพี่สาวไปนั่งลงตรงหน้าพี่แดรกคูลาของอิสรภาพโดยไม่ลืมจัดให้เด็กชายนั่งตรงกลาง จากนั้นจึงถือกล้องคนละตัว แล้วเอ่ยนับออกมาพร้อมกัน
“นึ้ง ส่อง ซ้าม!”
แชะ...
ดวงอาทิตย์ลับขอบฟ้าไปแล้วในเวลานั้น ละอองไอของยามค่ำแทรกแซงเข้ามาอย่างแนบเนียนและเชื่องช้ายิ่ง ฝาแฝดพากันจูงน้องชาย ตัวเล็กเดินไปตามถนน กลับออกจากดินแดนแห่งความฝัน นำสอ
