หนึ่งชาติแค้นสองภพรัก ไยไม่คะนึงหา

กลับ

​

ก่อนหน้านั้น

“ไท่จือ แล้วงานเสกสมรสของเราเล่า”

ต้าหมิงคุนยังนิ่งงัน บางครั้งก็ลอบถอนหายใจ เมิ่งเม่ยแค่เพียงเอาอกเอาใจเขาเพิ่มขึ้นกว่าเดิม แต่สิ่งที่ได้รับมาคือความเฉยชา

“กรี๊ดดดดดดด พี่ใหญ่ ท่านจะต้องเร่ง สำทับไท่จือเพื่อข้า ให้ไท่จือรีบเสกสมรสกับข้าเสีย ในตอนนี้ฤกษ์งามยามดี ล่วงเลยมานานแล้วจะหาวันดีดีคงอีกนาน ไท่จือจะเศร้าหมองเรื่องใดกันในเมื่อคนที่ตายไม่ใช่ข้าเสียหน่อย”เมิ่งเม่ยกรีดร้องเมื่อกลับถึงบ้านตระกูลถัง ต่อหน้าจื่อจื่อที่เอาแต่ส่ายหน้าระอาใจ

“พี่ใหญ่ท่านได้ยินไหม ได้ยินสิ่งที่ข้าต้องการไหม”

“เมิ่งเม่ยเจ้าแต่เดิมรู้จักสะกดกลั้นอารมณ์โกรธมา วันนี้ทำไมถึงได้เปิดเผยความรู้สึกออกมาเสียสิ้น”

“ข้าไม่ทนอีกต่อไปแล้ว เป็นท่าน ท่านยอมทนหรือไรในเมื่อกำลังจะแต่งกับไท่จือตำแหน่งไท่จือเฟยลอยเด่นอยู่ตรงหน้า แต่จู่จู่ไท่จือกับเฉยชาไม่ยอมแต่งกับท่านทั้งๆ ที่หาฤกษ์ไว้แล้วจะให้ข้าสะกดกลั้นอ