กุลนิดารู้สึกกระอักกระอ่วน “คือว่า...”
เสียงทุ้มเข้มขึ้นอีกหลายระดับราวกับอยากประกาศตัวให้คนในสายรับรู้
“ก็ตอบเขาไปสิที่รัก ว่าเสียงพ่อของน้ำอิง เขาจะได้เลิกสงสัย”
“คุณไรอัน!” หญิงสาวตวัดตามองผู้ชายตัวโต ก่อนหันกลับไปพูดในสาย “บอสคะ คือว่า...”
กุลนิดาอึกอักกับความรู้สึกกลืนไม่เข้าคายไม่ออก
“ลูกรอแล้วที่รัก” ไรอันเร่ง เขารู้ว่าเสียมารยาท แต่พ่อของลูกยังยืนหัวโด่ ชักเริ่มอยากเห็นหน้าไอ้หมอนี่แล้วสิ ไรอันเผลอขบกรามแน่น
“แค่นี้ก่อนนะคะบอส”
กุลนิดารีบวางสายแล้วหันมาจัดการคนหน้าด้านที่ยืนซ้อนหลังไม่ยอมขยับไปไหน
“คุณไรอัน ฉันรู้ค่ะว่าคุณเป็นพ่อของลูกฉัน แต่ไม่ต้องประกาศให้ชาวบ้านรับรู้ก็ได้ เป็นพ่อไปเงียบๆ ไม่ได้หรือคะ”
ที่ผ่านมามีแต่ผู้หญิงวิ่งเข้าหา แม้เป็นเพียงคู่ควง พวกหล่อนก็อยากประกาศให้โลกรับรู้ว่าได้ใกล้ชิดเขา แต่นี่อะไร แม่ของลูกบอกให้เขาเป็นพ่อไปเงียบๆ กลัวชาวบ้านรับรู้
เส
