อดัมขมวดคิ้ว มันอะไรกันหว่า? เซดริกยืนยันว่าผู้หญิงตรงหน้าเขานี่คือว่าที่มาดามออกัสตัส แต่หล่อนปฏิเสธหัวชนฝา
“นี่ใช่ไหมครับ ‘คนรัก’ ของคุณ”
อดัมเสี่ยง...เขาเสือกรูปถ่ายของแวซ็องให้เมวิกาดู
เมวิกาเหลือบมองรูปถ่ายใบเดียวบนโต๊ะ มือสั่นระริกเชียวแหละ ขณะที่หยิบรูปนั้นขึ้นมาดูใกล้ๆ น้ำตาหยดเล็กๆ ไหลกลิ้งออกมาอย่างไม่รู้ตัว หน้าแบบนี้ เค้าหน้าแบบนี้ ตาสีฟ้าสวยที่เธอชอบมองมีหรือที่เธอจะลืม...หญิงสาวอยากหัวเราะดังๆ อยากซ้ำเติมตัวเองอีกสักครั้ง...เธอเป็นผู้หญิงโง่เง่าที่หลอกได้อย่างง่ายดาย แม้แต่ชื่อแซ่...เขายังพูดปด
มันไม่มีความจริงใจตั้งแต่แรก เขามาเพื่อหลอกลวงเธอโดยเฉพาะ...ตลกสิ้นดี...
“นี่คือคุณแวซ็อง ออกัสตัส หากเขาใช่คนคนเดียวกับคนรักของคุณ”
ไหล่บางสั่นระริก น้ำตารินหยดไม่ขาดสาย...ไม่มีคำพูดหลุดลอดออกมาจาปากอิ่มที่เม้มแน่น มีแต่แววตาปวดร้าว...มันร้าวรานเหมือนจะขาดใจ...จนอดัมอดเวทนาไม่ได
