เสี่ยงรักพนันใจ

ปากดี

"เอยขอให้พ่อกับจ้าวนิลวาโปได้ไปสู่ภพภูมิที่ดีและมีความสุขกับบ้านหลังใหม่นะคะพ่อ รอดูความสำเร็จของเอยมาจากบนท้องฟ้านะคะพ่อ เอยเชื่อเป็นที่สุดว่าเจ้าเพลิงของเราที่ผู้ชายคนนั้นได้เคยปรามาสเอาไว้จะต้องทำให้ชีวิตของมันผู้นั้นวิบัติฉิบหายได้อย่างแน่นอนค่ะ เจ้าเอยรักพ่อมากๆ เลยนะคะ"

ฉันปักธูปลงในกระถางที่วางอยู่ตรงหน้าแท่นเก็บอัฐิของพ่อตัวเอง ก่อนจะก้มลงกราบท่านอีกหนึ่งครั้งและหันมาส่งสัญญานให้ลูกน้องทั้งสองเดินตามออกมา

"ไอ้เมแกไปกับฉัน ไอ้นัส แกช่วยเอาเพลิงออกมาตากแดดแล้วก็เอาน้ำกับหญ้าให้มันหน่อยนะ ส่วนเรื่องอาบน้ำเดี๋ยวฉันจะกลับมาอาบให้เพลิงเอง"

"ครับคุณหนู" ทั้งสองตอบรับคำสั่งจากฉันอย่างว่าง่าย เมฆารีบปรี่เดินเข้ามาเพื่อเปิดประตูรถสปอร์ตคันหรูให้กับฉัน ในขณะที่มนัสชัยเองก็รีบบึ่งรถกลับไปดูแลเจ้าวัวชนแสนรักของฉันโดยแทบจะทันทีเช่นเดียวกัน

"คุณหนูจะให้ผมขับรถไปที่ไหนครับ" แม้เขาจะรู้คำตอบดีอยู่แล้วก็ตามที แต่หากนับตามหน้าที่แล้วเขาก็ยังคงต้องถามผู้เป็นนายก่อนอยู่ดี

"ค่ายวัวชนชยพัทธ์" นั่นปะไรละ คงจะมีแค่หวยที่ไอ้เมคนนี้ไม่เคยซื้อถูกรางวัลสักที

"ครับผม"

สนามกีฬาชนโคชยพัทธ์ อำเภอทุ่งสง จังหวัดนครศรีธรรมราช

"ขอตรวจบัตรประชาชนด้วยครับ" อื้อหือ! เจ้าพระคุณรุนช่องทำไมการ์ดหน้าบ่อนวัวชนมันถึงได้กร้าวใจอิฉันได้มากขนาดนี้คะ! อีเอยจะเครซี่!

"นี่ค่ะ"

"เชิญซื้อตั๋วเข้าบ่อนตรงนั้นได้เลยครับ" การ์ดหนุ่มฉีกยิ้มหวานและผายมือให้ฉันไปซื้อตั๋วในโดมขนาดย่อมที่อยู่ห่างออกไปเพียงห้าก้าวเดิน

"อัฒจรรย์ธรรมดามีพัดลมสองหมื่นห้าพันบาทค่ะ อัฒจรรย์ชั้นกลางมีเครื่องปรับอากาศ ฟรีอาหารและเครื่องดื่มห้าหมื่นห้าพันบาทค่ะ อัฒจรรย์ชั้นวีไอพีมีเครื่องปรับอากาศ บาร์ขนาดย่อม มีเด็กนวดส่วนตัวอาหาร น้ำอัดลมและเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ฟรีไม่จำกัดจนจบการแข่งขันและแถมอีก15,000ชิปสำหรับเข้าไปร่วมสนุกในคาสิโนได้อย่างไม่จำกัดเวลา หนึ่งแสนค่ะ"

"แสนนึง!" ตายโหงตายห่า กะรวยยันชาติหน้ากันเลยมั้งน่ะ

"เอาชั้นธรรมดาค่ะ" เออ! ธุระของฉันในครั้งนี้มีราคาสองหมื่นห้า เหงื่อแตกซิก เหงื่อแตกซิกเลยกู!

"ใหญ่ใช้ได้"

ฉันกวาดสายตามองไปยังสนามชนวัวที่ตั้งตระหง่านอยู่ตรงใจกลางของบ่อนด้วยความรู้สึกทึ่งจัด ที่นี่นับได้ว่าเป็นบ่อนวัวชนที่ใหญ่ที่สุดเท่าที่ฉันเคยเห็นมาในชีวิตนี้ โดยตัวสนามชนวัวจะเป็นรูปสี่เหลี่ยมจตุรัสล้อมรอบด้วยรั้วสแตนเลสชั้นดี หากประเมินด้วยสายตาแล้วนั้นเนื้อที่ของสนามน่าจะมีขนาดร่วม10ไร่เศษเห็นจะได้ รอบสนามด้านข้างจะเป็นโดมที่มีชั้นอัฒจรรย์โล่งๆที่มุงด้วยกระเบื้องธรรมดาและมีพัดลมฝาผนังติดอยู่ตามลำดับชั้น โดมถัดมาก็จะมีความคล้ายคลึงกันแต่ต่างกันตรงที้โดมนี้ติดแอร์จำนวนหลายตัวตามลำดับที่นั่งกับมีผนังปูนสามด้านและตรงหน้าที่เป็นกระจกใสเพื่อสำหรับรับชมวัวที่ลงวางชนในสนามกัน และยังมีร้านขายอาหารและเครื่องดื่มอยู่ภายในนั้นอีกด้วย และโดมทางซ้ายมือจะเป็นผนังกระจกทั้งสี่ด้าน มีแอร์ บาร์ขนาดย่อมและอัฒจรรย์ที่เจียระไนมาจากหินอ่อนประดับวางอยู่อย่างเป็นระเบียบและสวยงามเพื่อรอการมาเยี่ยมเยือนของเหล่าเซียนวัวชนทั้งหลาย ที่ขาดไม่ได้ก็คงจะเป็นเครื่องปรับอากาศที่ติดจนแทบจะชิดกันจนฉันแอบกลัวบิลค่าไฟแทนเจ้าของบ่อน ฮ่าๆ

และถัดจากสนามอันกว้างใหญ่นี้ไปอีกประมาณ 500เมตรก็จะมีคลับและคาสิโนขนาดย่อมตั้งตระหง่านอยู่อย่างไม่นึกเกรงกลัวกฎหมายใดๆทั้งสิ้น แต่ก็นะระดับตระกูลมาเฟียเลยนี่เนอะจะต้องไปเกรงไปกลัวอะไรใครเขาอีกละ ฉันก็ว่าอยู่ที่ทำไมค่าเข้ามันถึงได้แพงหูฉี่เอาซะขนาดนั้น เหตุเพราะยังมีสิ่งเหล่านี้ซ่อนอยู่ข้างในบ่อนแห่งนี้อีกทีสินะ

"นั่นใช่ไหมวะ เจ้าของค่าย" ฉันหันไปกระซิบเสียงแผ่วกับเมฆาที่กำลังเดินตามหลังฉันมาติดๆ ขณะกำลังจ้องมองโดมสำหรับกรรมการและโฆษกสนามที่เป็นกระจกทั้งสี่ด้านประดับกับหินอ่อนที่ผ่านการเจียระไนจนกลายมาเป็นเก้าอี้และเฟอร์นิเจอร์ที่ประดับอยู่ในนั้น มีเครื่องอำนวยความสะดวกอย่างครบครันและมีพรมสีแดงเลือดหมูสุดหรูปูประดับพื้นเอาไว้อีกด้วย

"ครับคุณหนู คนนั้นแหละครับจ้าวฮั่น" เมฆาบอกเจ้านายสาวด้วยท่าทีเกร็งๆ ด้วยว่าแม้เขาจะเคยเป็นถึงมือขนาบขวาของนายเดชเดชาผู้เป็นพ่อของหญิงสาวก็จริง แต่กระนั้นแล้วเขาก็ยังไม่ค่อยคุ้นชินกับปืนกระบอกดำเมื่อมกับลูกตะกั่วที่สามารถลอยมาเจาะเข้าที่หัวของเขาได้แทบจะตลอดเวลาที่อยู่ในสถานที่อโคจรแห่งนี้เท่าไหร่นัก

"ฉิบหายเถอะแกฉี่แตกไอ้เม" ฉันยกมือขึ้นนวดขมับตัวเองเบาๆด้วยความรู้สึกปวดตุบตรงระบบประสาท

"ขะ ขอโทษครับคุณหนู คือผม..

"ช่างเถอะๆ" ฉันโบกมือเบาๆ "ไปเปลี่ยนกางเกงแล้วรอฉันที่อยู่ที่รถแทนแล้วกัน แล้วติดเครื่องรถด้วยละจะได้ไม่ต้องทนร้อน"

"ครับๆคุณหนู" เมฆาตอบมาอย่างตื่นๆและรีบเผ่นพรวดเข้าไปในห้องน้ำหรูภายในตัวบ่อนแทบจะทันที

"เวรเถอะ ฉันน่าจะชวนไอ้นัสมา" ฉันแอบสบถเบาๆตามหลังลูกน้องตัวดีไป เพราะด้วยความที่รู้สึกสนิทกับเมฆามากกว่าจึงทำให้ฉันลืมคิดไปเสียสนิทว่าเมฆานั้นมันเคยติดตามมาคุ้มกันคุณพ่อจนถึงในบ่อนแบบนี้ซะที่ไหน โดยปกติแล้วเขาจะมีหน้าที่เป็นคนเฝ้าคอยดูแลวัวทุกตัวของพ่ออยู่ที่โรงเลี้ยงวัวชนหลังบ่อนของพ่อฉันเอาซะส่วนใหญ่

ผิดกับมนัสชัยที่คุ้นชินกับสถานที่และลูกตะกั่วในที่แห่งนี้เป็นอย่างดี เนื่องด้วยมนัสชัยเป็นคนรับใช้สนิทที่ติดสอยห้อยตามพ่อฉันไปแทบจะทั่วทุกบ่อนวัวชนในภาคใต้เลยก็ว่าได้

แต่เพราะฉันเองไม่ค่อยสนิทกับมนัสชัยก็เลยต้องหิ้วเมฆาที่ฉันรู้สึกสนิทใจมากกว่ามาแทน ถึงแม้มันค่อนข้างที่จะเป็นคนขี้ขลาดก็ตามทีเถอะนะ เหอะๆ

"มึงป่ะ ที่ชื่อไอ้ฮั่น"

"แม่เจ้าโว้ย! ขอเอาหัวของตัวเองเป็นสิ่งรับประกันว่าถ้าหากคนตรงหน้าฉันในตอนนี้ไม่ได้มีความเกี่ยวข้องกับการเสียชีวิตของพ่อฉันแล้วไซร้ ผู้ชายคนนี้นี่แหละที่จะกลายเป็นลูกเขยของนายหัวเดชแห่งเมืองนครศรีธรรมราชอย่างแน่นอน

ผมสีเขียวเข้มที่ตัดกับผิวขาวอมชมพูนั้นเข้ากันได้ดี แผงคิ้วหนาที่เรียงตัวกันอย่างเป็นระเบียบกับนัยน์ตาสีดำขลับรับกับจมูกที่โด่งเป็นสันและในส่วนของปากนั้นหยักสวยได้รูปเป็นสีแดงจัดจนผู้หญิงอย่างอีเอยยังต้องอาย หากประเมินด้วยลูกกะตาอันคมกริบของอีเอยแล้วนั้น ความสูงของหนุ่มหล่อคนนี้นั้นจะต้องเหยียบหนึ่งร้อยเก้าสิบอัพเป็นแน่แท้

'มันมีส่วนทำให้วัวตัวฉกาจของค่ายมึงและพ่อของมึงต้องฆ่าตัวตาย'

ฉันรีบสลัดความคิดที่ว่าจะจับอีกฝ่ายทำผัวในทันทีที่จิตใต้สำนึกของหัวใจนั้นมันฟ้องถึงความเป็นจริงที่ทำให้ฉันต้องลงทุนบากหน้ามาหาเขาถึงที่นี่!

ไอ้ฮั่น พระเอกหล่อพ่อรวยแต่โคตรถ่อยตลอดกาลของเหยินมาแล้วจ้า!

ปล. ทุกคนไม่ต้องตกใจนะ เพราะมันถ่อยได้มากกว่านี้แน่นอน ฮ่าๆๆ