บทที่5.คืนร้อน...
เพียงอินวางกระเป๋า เธอมองหาไม้กวาด เมื่อเจอ หญิงสาวจึงเดินไปหยิบมากวาดเศษขยะที่หล่นบนพื้นโดยไม่ต้องรอให้ใครสั่ง
“รบกวนหน่อยนะ” ชายชลกล่าวเสียงแผ่วๆ ผมฉวยถุงแกงเดินเข้าไปในครัว จัดแจงอุ่นอาหารและหุงข้าว
เมื่อผมทำในครัวเสร็จ เพียงอินก็จัดการเก็บข้าวของที่กระจัดกระจายบนพื้นเสร็จพอดี เธอกำลังจะถูบ้าน ชายชลก็เดินออกมาจากครัว
“เก่งนี่” ผมชมเมื่อเห็นผลงานของญาติภรรยา หล่อนดูเอางานเอาการ ท่าทางสำรวมเรียบร้อย
ชายหนุ่มสะบัดหน้าแรงๆ เพราะภาพลวงตาของพริ้งพิศซ้อนขึ้นมาทับดื้อๆ ผมชอบพริ้งพิศก็เพราะหล่อนดูเรียบร้อย เป็นแม่บ้านแม่เรือนไม่ใช่หรือไง นี่ยังไม่เข็ด ถึงขนาดพอใจแค่ญาติห่างๆ ของหล่อนจัดเก็บบ้านได้สะอาดอีกแล้วงั้นเหรอ
“อินทำที่บ้านประจำค่ะ” เพียงอินเป็นญาติห่างๆ ที่ครอบครัวของพริ้งพิศเก็บมาเลี้ยง เธอเจียมตัว ทำทุกอย่างที่ทำได้เพ
