บทที่8[100%]
2056 คำ
“แฮ่กๆ... คะ แคร์อีกนิด... อ๊ะ อ๊ะ... พี่จะ... อ๊ะ อาาาา!!” ยูอาตะโกนออกมาดังลั่นห้องพร้อมกับกดสะโพกลึกจนมิดแท่งร้อน ปลดปล่อยสิ่งที่ตัวเองกักเก็บไว้เข้าไปในร่องฟิตของแคร์จนร่างเล็กเด้งสะโพกรับน้ำขุ่นที่อุ่นจนเธอหอบหายใจเหนื่อยทันที ยูอาหอบหายใจหนักกระแทกสะโพกเข้าไปอีกสามครั้งน้ำขุ่นระลอกใหม่ก็เข้าไปอีกครั้งจนคราวนี้มันเอ่อล้นออกมาพร้อมกับน้ำหวานของแคร์ ร่างหนาฟุบตัวล้มทับร่างเล็ก ใบหน้าหล่อพ่นลมหายใจรดต้นคอหอมทันที จนแคร์โอบกอดร่างหนาแน่น
“พะ พี่ยู... แคร์...”
“อึก แฮ่กๆ แคร์... ทำไมครับ?”
“คะ แคร์ มีความสุข...”
“เฮ้อ พี่ก็มีความสุขครับ? เด็กดีของพี่” ใบหน้าหล่อหอมแก้มแคร์ทันที ร่างเล็กหันไปมองเขาด้วยแววตาเหนื่อยล้าก่อนจะพลิกตัวอยู่เหนือร่างกายหนาทั้งที่แท่งร้อนของยูอายังคงคาอยู่ในร่องฟิตคับแน่น และเริ่มขยายใหญ่จนแน่นร่องฟิตแคร์ไปหมด ร่างเล็กขยับตัวโยกตัวไปด้านหน้าทันทีอย่างช้าๆ
“อ๊ะ แคร์... ไม่เหนื่อยเหรอครับ?”
“เหนื่อย อ๊ะ... แต่อยากขออีกรอบ อ๊ะ ซี๊ดดด...!!”
“หื่นจังเลย เด็กดีของพี่ อื้อ!! แรงอีกครับ”
“อ๊ะๆ... พะ พี่ยูก็หื่น อือ... เร่งแคร์ด้วย อ๊ะ!!” ร่างเล็กหลับตาลงวางมือลงที่หน้าท้องแกร่งและขยับตัวขึ้นลงทันทีอย่างเร่งรีบ จนทรวงอกเด้งขึ้นลงทันทีอย่างรุนแรง มือหนาเอื้อมไปจับและบีบขยำจนแคร์หอบหายใจหนัก ขยับสะโพกทันทีอย่างถี่รัวจนยูอาร้องครางดังไปทั่วห้อง ใบหน้าสวยยิ้มออกมาที่ทำให้ร่างหนาที่จำศีลมานานร้องเสียวแบบนี้ได้ ทำให้เร่งจังหวะในการขย่มแรงขึ้นและหนักจนยูอาบิดหน้าไปมากับความสุขที่แคร์ทำให้เขา
พั่บ พั่บ พั่บ!!
“แฮ่กๆ อ๊ะ... พะ พี่ยู... อ๊ะ แคร์เสียวจัง อื้อ!!”
“ซี๊ดดดด... แคร์เร็วอีก... อ๊ะ อ๊ะ แคร์ พี่ขอแรงกว่านี้ อ๊ะๆ!!” มือหนาเลื่อนลงไปจับเอวบางไว้แน่นก่อนจะยกเอวบางขึ้นลงและเด้งสะโพกกระแทกสวนแคร์เข้าไปด้วย เลยทำให้ร่างเล็กบิดหน้าไปมากับความลึกที่ยูอากระแทกสวนขึ้นมา ใบหน้าสวยเหงื่อหยดลงมาตามร่างกาย เร่งจังหวะตัวเองถี่รัวเพราะใกล้แล้วที่เธอจะปลดปล่อยอีกครั้งและใช่... ร่างเล็กกระตุกเกร็งไปพร้อมกับกระแทกเข้าไปสองสามครั้งน้ำหวานก็ล้นเอ่อออกมาจากร่องฟิต เสียงลมหายใจของร่างเล็กดังไปทั่วทันทีพร้อมกับล้มลงนอนลงบนอกแกร่งที่ก็ไม่ต่างกันกับเธอเลยจริงๆ
“แคร์... เหนื่อย...”
“ครั้งสุดท้ายนะ พี่ยังไม่ได้ปล่อย... อ๊ะ!!”
“อื้อ พะ พี่ยู อ๊ะๆ แรงไป... อ๊ะ ซี๊ดดด!!” ร่างหนาผลักร่างเล็กให้นอนลงก่อนจะช้อนข้อพับทั้งสองข้างของแคร์ให้แยกออกอย่างกว้างและรัวสะโพกถี่รัวทันทีจนกระทั่งถึงจุดสุดยอดก็ปลดปล่อยน้ำขุ่นเข้าไปในร่องฟิตทันทีอย่างท่วมท้น แคร์รับน้ำอุ่นของยูอาเข้ามาเต็มๆ ใบหน้าสวยแทบจะหลับลงแล้วกับบทรักที่จบไปสองรอบสำหรับครั้งแรกของเธอและการที่ได้มอบมันให้กับพี่ยูของเธอ... ร่างหนาถอนความเป็นชายออกมามองร่องฟิตของแคร์ที่ตอนนี้ทั้งน้ำขุ่นของเขาและของเธอ ไหนจะเลือดจะปนกันไปมา เขาเลยเลือกที่จะพับผ้าปูขึ้นไปครึ่งหนึ่งและนอนลงข้างๆ ร่างเล็กที่ขยับตัวมากอดเขาแน่น ลมหายใจที่แรงของทั้งคู่ดังมากจนไม่ได้ยินเสียงอะไรทั้งนั้น แคร์ลูบใบหน้าของยูอาทันทีอย่างยิ้มๆ
“พี่เป็นของแคร์แล้วนะ...”
“แคร์ก็เป็นของพี่แล้วเหมือนกัน”
“พี่ยู... แคร์ไม่คิดเลยว่าพี่จะหื่นขนาดนี้?”
“แคร์... พี่ก็ไม่คิดเลยว่าเราจะหื่นขนาดนี้?”
“งือ พูดตามแคร์ทำไมเนี้ย -3-“ แคร์ตีอกแกร่างเบาๆ ก่อนจะกอดร่างหนาแน่นอีกครั้ง ใบหน้าหล่อก้มลงหอมผมของเธอที่ตอนนี้เหงื่อท่วมไปหมดแล้ว
“แคร์...”
“หือ?”
“คบกับพี่นะครับ?”
“อะ เอ๋?”
“เป็นแฟนกับพี่นะแคร์” ร่างเล็กเงยหน้ามองยูอาพร้อมกับหัวใจที่เต้นรัวจนแทบจะระเบิด พร้อมกับพยักหน้ารับทันทีอย่างไม่รีรอ โน้มใบหน้าขึ้นไปหอมแก้มหนาทันที
“อือฮึ...”
“ลองคบกันนะ... พี่เชื่อว่าเราสองจะไปกันได้ ใช่มันพิสูจน์แล้วล่ะว่าเราสองคนนะ ไปกันได้จริงๆ หึ”
“งือ หื่นจัง? พี่ยูบ้า!!” แคร์ค่อยๆ เงียบเสียงลงพร้อมกับดวงตาที่หลับลง ยูอาที่นอนหอบหายใจเหนื่อยก็ขมวดคิ้วทันทีที่ร่างเล็กนิ่งไป ก่อนจะก้มหน้ามองก็พบว่าแคร์หลับไปแล้วเพราะความเหนื่อยล้า ร่างหนายิ้มออกมาทันทีก่อนจะกระชับแขนตัวเองที่กอดเธอจนแน่น มีความสุขที่สุด... สักวันเขาจะต้องรักแคร์ให้ได้ ถึงตอนนี้เราจะคบกันแล้วแต่เมื่อถึงวันที่เขาพร้อม เขาจะบอกให้ร่างเล็กดีใจ...
ช่วงสายของวันรุ่งขึ้น แคร์ที่ปวดไปทั้งตัวก็บิดตัวไปมาอย่างเหนื่อยล้า ค่อยๆ ลืมตาขึ้นมามองไปทั่วห้องแล้วมองตัวเองที่ตอนนี้ถูกคลุมด้วยผ้าห่มสีขาวผืนใหญ่ ร่างเล็กลุกขึ้นนั่งพร้อมกับจับหัวตัวไปด้วยอาการปวดนิดๆ แต่ที่ปวดคงจะเป็นกลางกายสาวที่ปวดหนึบๆ มือเล็กจับไปที่กลางกายและนึกถึงเรื่องเมื่อคืนก็ยิ้มออกมาทันที หันไปมองคนข้างๆ ก็ไม่เห็นแล้ว แคร์พยุงตัวเองลงจากเตียงแล้วเดินเปิดประตูห้องนอนออกไปอย่างช้าๆ เพราะเวลาก้าวเท้ามันจะปวดมากจนเธอไม่อยากลุกเลยจริงๆ ดวงตากลมโตกวาดตามองหาร่างหนาที่ตอนนี้ยืนอยู่ที่หน้าครัวสวมแค่บ๊อกเซอร์สีดำตัวเดียว มือเล็กกระชับผ้าห่มที่หุ้มตัวเองอยู่แล้วเดินไปกอดร่างหนาทันที ใบหน้าสวยซบลงกับแผ่นหลังที่อบอุ่นจนยูอาสะดุ้ง...
“ทำอะไรกิน หอมจังเลย...”
“ข้าวต้มครับ ว่าแต่ตื่นแล้วเหรอ? เจ็บตรงไหนหรือเปล่าครับ” ร่างหนาหันมาสำรวจร่างเล็กที่ยิ้มพร้อมกับส่ายหน้าไปมาทันที ก่อนจะโน้มใบหน้าไปหอมแก้มเขา
“ก็เจ็บทั้งตัวนั่นแหละ และก็บอกว่าจะเบาๆ ชิ”
“หือ... ก็เราน่าฟัดไปทั้งตัว ใครจะไปอดใจไหวล่ะ?”
“น่ารักจังเลย พี่ยูของแคร์ จุ๊บ!!”
“ครับ ไปอาบน้ำดีกว่าเนาะแล้วเดี๋ยวออกมาทานข้าวและยานะ”
“โอเคค่ะ...” แคร์ยิ้มก่อนจะหันหลังเดินเข้าห้องนอนไปทันที พร้อมกับมองตัวเองในกระจกที่เป็นรอยแดงของยูอา โดยเฉพาะคอที่เป็นรอยจ้ำๆ แดงเยอะมาก ดีนะที่เอาคืนคนตัวสูงไปแล้ว... แคร์ลงไปแช่ในน้ำอุ่นทำให้ร่างเล็กถึงกับยิ้มทันที เพราะเหมือนร่างกายได้ปรับสภาพเลยหลังจากที่เมื่อคืนใช้งานหนักจนแทบจะไม่มีแรงเดิน พอนึกถึงเรื่องเมื่อคืนก็พาให้ร่างเล็กเขินหน้าร้อนไปหมด ทำไมเวลามองพี่ยูที่กำลังให้ความสุขเธอแล้วมันกัดกินหัวใจของเธอขนาดนี้นะ... ธรรมดาตัวเองนิ่งๆ ก็ดูดี ดูเท่อยู่แล้ว แต่พอมาทำอะไรกับเธอแบบนี้กลับเซ็กซี่จนเธออดใจไม่ไหวที่จะให้ความสุขเขาบ้าง แคร์หลับตาลงสักพักก็ลุกขึ้นมาอาบน้ำมองคาบเลือดและคาบต่างๆ ที่เลอะระหว่างขาของตัวเองก็จัดการล้างให้สะอาด พร้อมกับสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวตัวเล็กออกมา ก้าวผมสีดำขึ้นไปแล้วเดินไปกอดร่างหนาที่จัดโต๊ะอาหารอยู่
“หิวแล้ว -3-“
“ทานเลยสิ พี่ทำแล้วเรียบร้อย...”
“พี่ยูทำให้แคร์หิวมากเลยนะ ปกติแคร์จะไม่ค่อยหิวหนักๆ แบบนี้มาก่อนเลย” ยูอามองร่างเล็กที่นั่งลงตักข้าวต้มกินทันทีอย่างหิวๆ จนเขาเดินไปนั่งข้างคนตัวเล็กและหอมแก้มนุ่มทันที
“แบบนี้คงต้องทำให้หิวบ่อยๆ พี่จะได้โชว์ฝีมือในการทำอาหารให้แฟนกิน ดีไหม?”
“งือ... ไม่ต้องเลย หื่นมากเลยนะ!!”
“เราก็หื่น...”
“พี่ยู แคร์งอนแล้วนะ!!”
“โอ๋ๆ ไม่เอาสิ... ทานข้าวนะจะได้ทานยา” ยูอาโอบร่างเล็กแล้วยิ้มให้จนแคร์ทำหน้ายู่ๆ ใส่ร่างหนา ก่อนที่ทั้งสองคนจะตักข้าวกินกันอย่างอร่อย หลังจากกินเสร็จยูอาก็หยิบยาที่ตัวเองลงไปซื้อที่ร้านขายยามาส่งให้แคร์ที่นอนเล่นอยู่บนโซฟา
“ยาครับ ทานด้วยนะ”
“ยาอะไรเหรอพี่ยู?”
“ยาคุมกำเนิดและก็ยาแก้ปวด... ยาคุมแคร์ต้องกินทุกวันตามลูกศรนี้นะ พี่ไม่อยากให้เรากินยาคุมฉุกเฉิน กลัวแคร์จะเป็นอันตราย แต่กินแบบปกติก็โอเคแล้ว” แคร์พยักหน้ารับและกินยาไปทันทีตามที่ยูอาบอกอย่างว่าง่าย ยูอาลูบหัวคนตัวเล็กเบาๆ และเดินไปล้างจาน ส่วนแคร์ก็เล่นมือถือของตัวเองจนกระทั่งเหลือบไปมองร่างหนาก็เลยลุกขึ้นเดินไปสวมกอดเขาอีกครั้งจนยูอาที่คว่ำจานอยู่หันไปมองใบหน้าสวยทันที
“มีอะไรครับ เด็กดี?”
“แคร์... หิวอมยิ้ม”
“หือ?”
“ขอกินอมยิ้มได้ไหม?” ยูอาหันมามองแคร์ที่ยกสองแขนโอบรอบคอหนา มือหนาของยูอาก็โอบเอวเล็กให้กระชับและใกล้ชิดกับเขา เอียงคอมองร่างเล็กที่ทำหน้าบูดๆ อยู่
“อมยิ้มอะไรครับ? พี่บอกแล้วไงว่าไม่ให้แคร์กินอมยิ้มของพี่... จนกว่าพี่จะให้กิน”
“ใช่ที่ไหนกันเล่า แคร์อยากกินอมยิ้มที่เป็นลูกอมต่างหาก!!”
“ห๊า!!”
“ก็อมยิ้มแคร์หมด ยังไม่ได้ไปซื้อเลย... พี่ยูคิดอะไรเนี้ย หื่นจังเลยนะ 5555”
“แคร์!!” ร่างเล็กหัวเราะทันทีก่อนจะแลบลิ้นใส่ร่างหนาและผละจากอ้อมแขนเขาและวิ่งหนียูอาทันที จนร่างหนาอดไม่ได้ที่จะยิ้มตามและวิ่งไปคว้าเอวเล็กจนล้มลงกับโซฟาทันที ยูอาคร่อมร่างเล็กไว้พร้อมกับแสยะยิ้มทันทีอย่างเหนือกว่า
“อยากกินอมยิ้มมากใช่ไหมฮึ?”
“ใช่ ก็แคร์ติดอมยิ้มนี่น่า... มันหมด แคร์ไม่ได้ตุนไว้อ่ะ” มือเล็กโอบรอบคอหนาก่อนจะประกบจูบร่างหนาทันทีจนยูอาตกใจและบดขยี้จูบแคร์ทันทีจนร่างเล็กเสียวซ่านไปทุกสัดส่วน ลิ้นร้อนๆ สอดแทรกเข้าไปในโพรงปากเล็ก ดูดกลืนเอาความหวานเข้าปาก มือหนาก็ค่อยๆ ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตออกทันทีบีบเค้นทรวงอกอวบที่อยู่ภายในชั้นในสีดำ ก่อนจะผละจูบออกมากัดลงไปที่ริมฝีปากบางทันทีอย่างยิ้มๆ
“งั้นพี่ก็อยากกินนมเหมือนกัน... ขอกินนมแคร์ได้ไหมล่ะฮึ?”
“หื่นจังพี่ยู!! แต่ในเมื่อกล้าขอ แคร์ก็กล้าให้กิน” ยูอายิ้มออกมาก่อนจะดึงบราเซียขึ้นไป มองสองเต้าอวบที่เป็นรอยแดงที่เขาสร้างไว้เมื่อคืนก็ยิ้มออกมาทันที ก้มลงจูบซับไปที่ทรวงอกและมาจบที่ยอดอกทันทีดูดดึงจนคนตัวเล็กบิดหน้าไปมาทันทีอย่างเสียวซ่าน มองริมฝีปากของยูอาที่ดูดกลืนยอดอกเธออย่างรุนแรง
“อ๊ะ อือ... พะ พี่ยู แคร์เสียว ซี๊ดดด!!”
“อืม จ๊วบ!!”
ปิ๊งป่องๆ!! เสียงกดออดดังขึ้นทำให้ยูอาที่กำลังดูดกินนมแคร์อยู่ถึงกับนิ่งไปทันทีพร้อมกับปากที่ยังคงคาอยู่ที่ยอดอก แคร์มองหน้ากับยูอาอย่างสงสัยทันที...
“ใครมา?/ใครมา?”
- ผู้เขียน
