บทที่10[100%]
1893 คำ
“ไม่ใช่...”
“...”
“ลูกอมของพี่ต่างหาก อยากกินไหม? พี่ให้กิน...” แคร์ถึงกับอึ้งไปทันทีกับคำพูดของยูอา ร่างเล็กยิ้มออกมาแล้วเป็นฝ่ายขึ้นคร่อมร่างหนาก่อนจะถอดเสื้อยืดสีขาวของตัวเองออกทันที ทำให้ยูอาถึงกับยิ้มออกมา
“พูดแล้วนะ”
“พี่พูดคำไหนคำนั้น...”
“น่ารักที่สุด ที่รักของแคร์... แคร์จะทำให้พี่มีความสุขที่สุด” ร่างหนามองร่างเล็กที่ก้มหน้าลงจูบไปตามซอกคอเขาอย่างรุนแรง ก่อนจะไล่มือไปตามแผงอกแกร่งของเขาและต่ำลงมาที่กางเกงบ๊อกเซอร์ มือเล็กทำการถอดออกทันที ขยับตัวออกไปนั่งข้างๆ พร้อมกับรูดกางเกงออกตามด้วยกางเกงใน แท่งร้อนของยูอายังคงสภาพเดิมจนกระทั่งมือเล็กลูบไปมาเบาๆ ก็แข็งตัวขึ้นมาทันที ยูอาหลับตาลงทันทีอย่างเสียวซ่านทั้งๆ ที่แคร์ยังไม่ได้ทำอะไรด้วยซ้ำ ร่างเล็กจับแท่งร้อนรูดขึ้นลงทันทีอย่างช้าๆ
“อะ อึก... แคร์”
“อะไรกันค่ะที่รัก แคร์ยังไม่ได้กินอมยิ้มที่รักเลยนะ... เคลิ้มแล้วเหรอ? อิอิ”
“เด็กดี... พี่ไม่ไหวแล้วครับ อ๊า” ยูอาร้องเสียวออกมาอีกครั้ง เพราะแคร์ทรมานเขาดีเหลือเกิน ร่างเล็กยิ้มก่อนจะดูดกินอมยิ้มตรงหน้าทันจนยูอากระตุกเกร็ง จิกนิ้วลงกับผ้าปูจนยับไปหมด มองใบหน้าสวยที่กำลังดูดเลียแท่งร้อนของเขาก่อนที่มือหนาเอื้อมไปจับหัวเล็กไว้แน่น เงยหน้าขึ้นมองเพดานทันที
“ซี๊ดดด... แคร์ แรงหน่อยครับ อ๊ะๆ”
“อืม...” ร่างเล็กโรมรัมปากตัวเองทันทีกับเสียงยูอา เงยหน้ามองเขาที่ซูดปากอย่างเสียวซ่าน มือเล็กก็รูดแท่งร้อนไปด้วยลิ้นเล็กก็กวัดเกี่ยวไปมากับแท่งร้อนของยูอาที่เริ่มมีน้ำขุ่นทะลักออกมาแล้ว แต่เขาไม่อยากให้เธอกินมันนะ... แคร์ไม่สนจัดการขยับปากตัวเองทันทีอย่างเร่งรีบ
“อ๊ะ อ๊ะ... คะ แคร์... อื้อ แคร์ อาาาา!!”
“อื้อออ!!” เสียงเล็กครางออกมาทันทีที่น้ำขุ่นของยูอาที่พุ่งเข้าปากเล็กจนล้นออกมามุมปาก แคร์หอบหายใจเหนื่อยกลืนน้ำขุ่นลงคอทันทีอย่างยิ้มๆ ก่อนจะโน้มตัวไปจูบปากยูอาที่เสร็จไปแล้วด้วยปากของเธอ
“อะ อือ... ไม่เห็นอร่อยเลย อมยิ้มพี่ยู... ฝาดจัง”
“อร่อยไม่อร่อย เราก็อยากกินเองไม่ใช่หรือไงครับ?” ยูอาพลิกตัวเป็นฝ่ายคร่อมร่างเล็กบ้าง ก่อนจะจับขานวลแยกออกและรูดแท่งร้อนของตัวเอง จดจ่อเข้าไปที่ร่องฟิตคับแน่น ดันเข้าไปจนสุดทาง... แคร์ยิ้มออกมาทันทีกับสิ่งที่เข้ามา ยูอาไม่รอช้าขยับตัวเองทันทีอย่างรวดเร็ว จนแคร์สั่นไปทั้งตัว มองใบหน้าหล่อที่แป๊บเดียวเหงื่อก็ท่วมร่างกายหนาไปหมด สะโพกสอบรัวเร่งเป็นจังหวะๆ ทำให้แคร์สุขสมจนไม่รู้จะพูดยังไงแล้ว นอกจากครางเท่านั้นเพื่อให้ยูอารับรู้ว่าเขาทำให้เธอมีความสุขมากแค่ไหน
พั่บ พั่บ พั่บ!!
“อ๊ะ อ๊ะ... อือ พะ พี่ยู แรงกว่านี้อีก ซี๊ดดด!!”
“แฮ่กๆ อ๊ะ อ๊ะ... แรงแล้วครับคนดี!!” เอวหนาซอยถี่รัวไม่ยั้งจนเตียงที่แข็งแกร่งสั่นคลอนไปตามแรงโยกของเขา แคร์เด้งขึ้นลงตามแรงที่ยูอาถาโถมเข้ามาก่อนจะรู้สึกถึงการไปสวรรค์ที่ยูอามอบให้ ร่างเล็กกระตุกเกร็งทันทีปล่อยน้ำหวานหล่อเลี้ยงแท่งร้อนให้ขยับแรงกว่านี้ มือเล็กจับเอวสอบไว้แน่น จิกนิ้วลงด้วยความเสียวซ่านแทบจะขาดใจ เหนื่อยจนแทบไม่อยากจะลืมตาได้อีก ยูอาใกล้ถึงสวรรค์เช่นกัน ออกแรงกระหน่ำสะโพกถี่รัวจนกระทั่งปลดปล่อยน้ำขุ่นฉีดอัดเข้าไปในกายแคร์อย่างล้นหลาม ร่างหนากระตุกเกร็งกระแทกเข้าไปพร้อมกับซบหน้าลงกับอกนวล มือหนาก็บีบเค้นทรวงอกทันที พร้อมกับแช่แท่งร้อนไว้กายเธออยู่แบบนั้น
“พี่ชอบแคร์นะครับ...”
“หือ?”
“ถึงพี่จะไม่ใช่คนที่ชอบพูดอะไรแบบนี้บ่อยๆ แต่พี่อยากบอกว่าพี่ชอบแคร์” ใบหน้าหล่อชุ่มเหงื่อมองใบหน้าสวยที่หอบหายใจเหนื่อยแล้วยกมือลูบผมเขาเบาๆ ก่อนจะโน้มใบหน้ามาจูบที่หน้าผากของเขาทันที
“พูดไม่บ่อย แต่การกระทำอ่ะ บ่อยมาก...”
“เลือกเอาสิ อยากให้พี่พูดบ่อยๆ หรืออยากให้ทำบ่อยๆ”
“อย่างหลังดีกว่า... แค่การกระทำของพี่ แคร์ก็รับรู้แล้ว”
“หื่น!!”
“งือ...-3-“
“หื่นจริงๆ แฟนยูอาเนี้ย” ยูอาเงยหน้ามามองแคร์ที่ยิ้มไม่หุบ ก่อนจะหอมแก้มร่างเล็กอีกครั้งทันที... แต่ร่างเล็กก็ผลักเขาให้นอนลงโดยที่เธออยู่เหนือร่างกายเขาอีกครั้ง
“หื่นงั้นเหรอ? ว่าแคร์ดีนัก จะจัดให้หนักเลยคอยดู”
“อ๊ะ... แฟนพี่ยู หะ อ๊ะๆ!!”
“ซี๊ดดด... อ๊ะ อ๊ะ หะ หื่น... งั้นเหรอ อ่า จะทำให้ทรมานจน ขาดใจ อ๊ะ!!” ร่างเล็กเงยหน้าขย่มตัวเองลงกระแทกกับแท่งร้อนที่แข็งได้ที่แล้ว ยูอามองร่างสวยที่ไม่มีวี่แววว่าจะเหนื่อยเลยด้วยซ้ำ แถมยังขย่มเขาจนแทบจะหายใจ หายคอไม่ทัน ผ่อนเบาบ้าง แรงบ้างเพื่อไม่ให้เขาเสร็จเร็ว ร่างสองร่างรัวสะโพกอัดใส่กันไม่ยั้ง...
พั่บ พั่บ พั่บ
“อ๊ะ อ๊ะ... อื้อ พะ พี่ยู... โอ๊ะ!!”
“แฮ่กๆ นะ เหนื่อยแล้วล่ะสิ เด็กน้อย อ๊ะ อ๊ะ!!”
“ปะ เปล่านะ... อื้อ แคร์ อ๊ะ...” เสียงเล็กครางไม่เป็นเสียงเพราะเอวเล็กยังคงซอยตัวเองเข้ากับแท่งร้อนไม่ยั้ง ถึงแม้จะเหนื่อยแต่ก็ต้องอดทนรอไว้ เพราะร่างหนาของยูอาไม่มีท่าทีว่าจะเสร็จเลยแม้แต่น้อย...
ตืดๆ เสียงมือถือของยูอาดังขึ้นทำให้เขาหันไปหยิบมาดูก็ต้องเบิกตาโพลงด้วยความตกใจทันที...
“คะ แคร์... อ๊ะ หยุดขยับก่อนครับ อื้อ... คุณครอปโทรมา อ๊ะๆ”
“อ๊ะ อ๊ะ... ช่างเฮียคะ ครอปสิ แคร์กำลังมันส์ ซี๊ดดด!!” ยิ่งร่างเล็กรู้ว่าพี่ชายตัวเองโทรมาก็รีบใส่เอวในการขย่มไม่ยั้งทันที แต่ยูอาจำต้องรับเพราะถ้าไม่รับมีหวังเป็นเรื่องแน่ แต่จะทำยังไงให้ร่างเล็กด้านบนหยุดล่ะ... ห้ามไม่ได้ด้วย เพราะแคร์ไม่มีทางทีว่าจะหยุดให้เขาเลย มือหนาตัดสินใจกดรับสายทันที
(“ยู... แคร์ไปไหน ทำไมไม่รับโทรศัพท์ฉัน”)
“คะ คือ อ๊ะ... น้องแคร์ อาจะไปกับเพื่อนนะครับ” ครอปที่ฟังปลายพูดก็งุนงงทันทีกับเสียงของยูอาที่ร้องเสียงหลง ยูอามองแคร์ที่เงยหน้าขึ้นกระแทกๆ อยู่แบบนั้นจนเขากลัวเหลือว่าครอปจะได้ยินเสียงเนื้อกระทบเนื้อไหม
(“เหรอ ถ้าเจอยัยตัวดีบอกให้รับสายฉันด้วย”)
“อ๊ะ คะ ครับๆ”
(“เป็นอะไร เสียงเหมือนทำอะไรอยู่?”)
“เปล่าครับ ผม... โอ๊ะ!! กำลังออกกำลังกาย”
(“เหรอ งั้นฝากด้วยแล้วกัน กำชับยัยตัวดีด้วย”) ยูอากดวางสายไปทันทีก่อนจะเปล่งเสียงครางออกมาดังไปทั่วแข่งกับแคร์ที่ตอนนี้ยังคงขย่มร่างหนาอย่างเร่งรีบ เพราะตอนนี้ตัวเธอเองกำลังจะถึงขีดสุด ใบหน้าหล่อบิดไปมาทันทีก่อนจะลุกขึ้นผลักร่างเล็กให้นอนลงจับขานวลพาดบ่าทันที และซอยเอวตัวเองอย่างถี่รัวอีกครั้งเพื่อให้แคร์เสียวให้ถึงที่สุด
“อ๊ะ อ๊ะ... กรี๊ดดด... พี่ยูเร็ว มะ มาก อ๊ะ!!”
“แฮ่กๆ พร้อมกับนะแคร์ อ๊ะ อ๊ะ อืมม!!” ร่างหนาซอยเอวตัวเองไม่ยั้งนานพอควรและจังหวะสุดท้ายก็สิ้นสุดลงพร้อมกับทั้งสองคนที่กระตุกเกร็ง
“อาาาา!!” ความสุขสมมาเยือนเป็นครั้งสอง แคร์อุ่นทันทีที่ได้สัมผัสกับน้ำขุ่นของยูอาที่สาดเข้ามาในร่างกายเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่า ร่างหนาก้มลงจูบปากบางที่เรียกลมหายใจเข้ากวัดเกี่ยวลิ้นร้อนตักตวงความหวานเข้ามาในปากตัวเองอีกครั้ง ก่อนจะค่อยๆ ถอนแท่งร้อนออกมามองมันที่ตอนนี้ชุ่มฉ่ำไปด้วยน้ำหวานของแคร์ที่เอ่อล้นออกมานิดหน่อย ยูอาก้มลงจูบไปที่ร่องฟิตไล่ลิ้นขึ้นมาถึงทรวงอกบีบขยำจนมันส์มือ แคร์หลับตาพริ้มกับสัมผัสที่ได้รับ
“อื้อ ชอบบีบแรง... นมแคร์แหลกหมด”
“ไม่ได้บีบแรงอย่างเดียวนะ ดูดแรงอีกต่างหาก จ๊วบ!!”
“อะ อื้อ... พะ พอแล้วนะ เฮียครอปโทรมาทำไม?” ยูอาเงยหน้าจากทรวงอกอวบ ก่อนจะพลิกตัวนอนลงมองแคร์ที่เท้าคางบนอกเขาอย่างนิ่งๆ
“คุณครอปบอกว่าให้เราโทรกลับด้วย”
“ไม่อ่ะ เดี๋ยวก็บ่นแคร์อีก น่าเบื่อ -..-“
“ไม่เอาสิครับ คุณครอปห่วงแคร์นะ... โทรกลับหาคุณครอปด้วย เข้าใจไหมเด็กดี?” มือหนากอดกระชับร่างเล็กแน่นทันที ก่อนที่แคร์จะนอนลงที่แผงอกแกร่ง กอดก่ายร่างหนาอย่างแนบแน่น
“พี่ยู...”
“ครับ?”
“แคร์ชอบพี่มากนะ”
“ครับพี่รู้...”
“สัญญาได้ไหม ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นจากนี้ไป... พี่จะไม่ทิ้งแคร์ เพราะถ้าพี่ทิ้งแคร์ แคร์คงร้องไห้แน่ๆ” ยูอาก้มลงมองใบหน้าสวยที่เงยหน้ามองเขาด้วยแววตาจริงจัง ทำไมถึงถามแบบนี้นะ ถึงยังไงเขาก็ไม่มีวันทิ้งร่างเล็กอยู่แล้ว... ไม่มีวันด้วยต่อให้คุณครอปจะซ้อมเขาจนตายที่ล่วงเกินแคร์ หรือถูกเชคเก็บก็ตามที เขาก็จะอยู่กับเธอตลอดไป
“พี่สัญญา... พี่จะไม่มีวันทิ้งแคร์”
“จริงนะ สัญญาแล้วห้ามคืนคำด้วย”
“ครับ” แคร์ถอนหายใจออกมากับคำพูดของยูอา เธอจะต้องไปคุยกับเพื่อนตัวแสบซะแล้วเพื่อยกเลิกการเล่นเกมส์บ้าๆ แบบนี้ เพราะตอนนี้เธอหลงรักพี่ยูของเธอเข้าเต็มเปาเลย ทั้งหมดมันไม่ใช่เพราะเกมส์แล้ว แต่มันคือความรู้สึกล้วนๆ ความรู้สึกที่ให้เขาไปแล้วจนหมดหัวใจ ผู้ชายที่แสนดี... ที่ชื่อว่ายูอา ร่างเล็กโน้มใบหน้าขึ้นไปจูบปากเขาเบาๆ เพื่อให้เขารับรู้ถึงความรู้สึกของเธอที่มีต่อเขา
“อ้อนแบบนี้ หื่นอีกแล้วหรือไงกัน?”
“ไม่ใช่ซะหน่อย แค่อยากจูบ...”
“ไม่ได้นะ สำหรับพี่นะจูบเดียวไม่เคยพอ”
“พี่ยู...”
“หื่นก็ต้องหื่นให้ถึงที่สุด พรุ่งนี้ไม่ได้ไปถ่ายแบบ... ก็ไม่ต้องนอนเลยแล้วกันเนาะ ม่ะ!!”
“อ๊ะ พี่ยู... หื่นที่สุด!!” และใช่อย่าว่าแต่ยูอาหื่น แคร์เองก็ใช่ย่อยที่เล่นเอายูอาถึงกับล้มจับและสลบในตอนเช้ามืด เพราะมัวเมากับการมีความสุขจนไม่รู้จักคำว่าเหน็ดเหนื่อยเลย... แคร์ลืมตาขึ้นมามองใบหน้าหล่อก่อนจะกอดเอวหนาแน่นทันที
“ความลับก็ต้องเป็นความลับต่อไป... แคร์จะไม่ให้พี่รู้เรื่องที่แคร์ทำเด็ดขาด แคร์รักพี่นะ พี่ยู”
อ่านด้วยแอป
ดาวโหลดโดยการสแกนรหัส QR เพื่ออ่านเรื่องราวมากมายฟรี และหนังสือที่ได้รับการอัปเดตทุกวัน
- ผู้เขียน
- chap_listสารบัญ
- likeเพิ่ม