บทที่9[70%]
1785 คำ
“งอนแคร์เหรอ? ฮึคนดี” ยูอาไม่ตอบขยับแว่นสายตาที่สวมใส่และจดบัญชีรายรับรายจ่ายต่อ จนแคร์ทำหน้าบูดๆ เดินอ้อมไปนั่งบนตักเขาทันที ยูอามองร่างเล็กแวบหนึ่งและก้มลงเขียนบัญชีต่อ แคร์ยิ้มออกมาแล้วหอมแก้มยูอาซ้ำๆ จนเขาถอนหายใจออกมาทันทีแล้วกอดเอวเล็กแน่น
“หอมแบบนี้ อยากโดนหรือไงฮึ?”
“ก็ไม่ยอมคุยกับแคร์นี่น่า หายงอนแล้วนะ”
“ใครงอนกัน? พี่ไม่ได้งอนเราซะหน่อย”
“แล้วที่นั่งหน้าตุ่ยเป็นตูดลิงแบบนี้ล่ะ เขาเรียกว่าอะไรค่ะ... ที่รักของแคร์” มือเล็กบีบแก้มหนาทันทีจนยูอาสะบัดหน้าหนีมองใบหน้าสวยที่โน้มมาจูบปากเขาเบาๆ
“ตกลงหมอนั่นมาทำไม?”
“ก็แค่มาบอกว่าพรุ่งนี้แคร์มีงานต้องไปถ่ายแบบ และเป็นงานนอกสถานที่”
“ไม่ให้ไป พี่บอกตรงๆ นะแคร์พี่ไม่ไว้ใจ... หมอนั่นเลย” ยูอายกมือลูบผมแคร์เบาๆ ก่อนจะจูบไปที่หน้าผากมนทันทีจนแคร์ยิ้มออกมา
“หึงเหรอ?”
“อือ หึง...”
“...”
“ไม่อยากให้เราไปถ่ายแบบที่มันเซ็กซี่ มีตากล้อง ทีมงาน... ไหนจะผู้บริหารอย่างทีเดย์ บอกตรงๆ นะพี่หวงแคร์” ร่างเล็กที่ได้ยินก็ยิ้มแก้มปริทันทีเปลี่ยนจากนั่งตักเป็นนั่งคร่อมร่างหนา โน้มใบหน้าขึ้นไปจูบหน้าผากของเขาทันทีก่อนจะถอดแว่นสายตาของเขาออก
“หวงแคร์... ก็ไปกับแคร์สิ ไปด้วยกันไง นะๆ”
“แต่พี่ต้องเข้าคาสิโน...”
“หือ? -3- งั้นก็หึงอยู่แบบนี้ล่ะกัน” แคร์ทำหน้างอนๆ แล้วจะลุกขึ้นจากการคร่อมร่างหนาแต่ยูอาก็กอดรัดเอวบางไว้แน่น ทำให้ร่างเล็กแอ่นอกเข้าหาอกแกร่างทันทีก่อนจะหันหน้าหนีเขาด้วยท่าทีที่แสนงอน
“ไม่เอาสิ โอเคงั้นไปด้วยก็ได้...”
“ไม่รู้ ไม่ชี้”
“ไปนะๆ ให้พี่ไปนะครับ...” ยูอาอ้อนแคร์ทันทีจนร่างเล็กหันมามองเขาด้วยสีหน้ายิ้มๆ กับท่าทีของเขา ใบหน้าสวยขยับเข้าไปประกบจูบร่างหนาทันทีพร้อมกับสอดแทรกลิ้นของตัวเองกวัดเกี่ยวลิ้นร้อนอย่างชำนาญ มือเล็กปลดกระดุมออกทีละเม็ดทันทีจนยูอาผละจูบ มองแคร์ด้วยสายตานิ่งๆ
“หื่นอีกแล้ว...”
“ก็ตัวเองอยากทำตัวน่าฟัดทำไมล่ะ? น่านะๆ”
“แคร์ยังเจ็บอยู่ไม่ใช่เหรอ?” มือหนาลูบไปที่ใบหน้าสวยเบาๆ จนแคร์ลืมไปสนิทว่าตัวเองยังคงบอบช้ำจากเมื่อคืนเลยซบหน้าลงกับไหล่หนาทันที มือเล็กก็ลูบเข้าไปที่แผงอกแกร่ง
“อือ เจ็บสิ... ตัวเองทำแคร์เจ็บไปทั้งตัวเลย”
“ขอโทษนะครับ เอาเป็นว่าคราวนี้จะเบาๆ นะ”
“เอ๋?”
หมับ!!
“พะ พี่ยู...”
“เมื่อคืนพี่ยังไม่เต็มที่เลยนะ หึ” ร่างหนาอุ้มแคร์เดินตรงเข้ามาในห้องนอนทันทีก่อนจะวางร่างเล็กลงกับเตียง พร้อมกับซุกไซ้ซอกคอร่างเล็กทันทีจนแคร์หลับตาลงอย่างเสียวซ่าน มือหนาทำการปลดเปลื้องทุกอย่างบนร่างกายแคร์ ไล่จูบไปตามร่างนวลทันที พร้อมกับลุกขึ้นถอดเสื้อผ้าของตัวเองจนหมด แคร์ยิ้มไม่หุบมองร่างหนาที่จับขานวลของเธอแหวกกว้างและสอดแทรกแท่งร้อนเข้าไปทันทีจนมิดด้าม
“อึก... อ่า พะ พี่ยู!!” ยูอาจับเข่านวลไว้แน่นก้มลงมองจุดเชื่อมที่กลางกายของแคร์เป็นรอยแดงจนเขาไม่รู้ว่าตัวเองจะยั้งร่างกายได้หรือเปล่า ร่างหนาจับร่างของแคร์ให้ลุกขึ้นนั่งพิงหัวเตียง ส่วนตัวเขาก็นั่งคุกเข่าแยกขาตัวเองกว้าง ช้อนแขนเข้าใต้ข้อพับของร่างเล็ก มือหนาก็บีบสะโพกเล็กแน่นจัดการโยกตัวเองเข้าออกกับร่องฟิตที่บีบเขาแน่นทันทีอย่างช้าๆ และแปรเปลี่ยนเป็นรวดเร็วทันทีจนแคร์เอื้อมมือโอบกอดคอหนาแน่นที่ใบหน้าหล่อขยับเขยื้อนอย่างรุนแรง
พั่บ พั่บ พั่บ!!
“อ๊ะ อ๊ะ... ซี๊ด พะ พี่ยู แฮ่กๆ ยะ อย่าหยุด!! อ๊ะๆ อย่าหยุด อ๊ะ...”
“อื้อ แคร์!! อ๊ะ อ๊ะ ตอดพี่... แรง แฮ่กๆ แคร์ อ๊ะ!!” เสียงครางทั้งสองคนดังไปทั่วห้องพร้อมกับเสียงเนื้อกระทบเนื้อที่ดังจนเกิดเสียงปับๆ เอวหนาซอยไม่ยั้งจนแคร์หอบหายใจเหนื่อย มองใบหน้าหล่อที่เหงื่อผุดจนเต็มตัวไปหมด ความเสียวซ่านที่เกิดขึ้นทำให้ร่างเล็กเกร็งตัวเองทันทีเพราะมันเหมือนจะปลดปล่อยออกมาดั่งเมื่อคืนที่ผ่านพ้นมา ร่างหนาเร่งจังหวะตัวเองเพราะรู้สึกถึงร่างเล็กที่ตอนนี้ร่องฟิตกำลังบีบรัดเขาแน่นจนแทบจะขยับไม่ได้ อีกไม่นานแคร์ก็ต้องเสร็จแล้ว... ว่าแล้วยูอาก็เปลี่ยนจากจับสะโพกเป็นจับหัวเตียงไว้แน่นกดสะโพกเน้นๆ และกระแทกอย่างแรงจนแคร์เหนื่อยหอบบิดหน้าไปมากับความเสียวที่จะมาเยือน
“อ๊ะ อ๊ะ... พี่ยู!! ซี๊ด แคร์ไม่... อาาาา!!” ร่างเล็กเด้งสะโพกขึ้นทันทีกับความสุขสมที่มาเยือน น้ำหวานมากมายถูกปลดปล่อยออกมาแต่ร่างหนาไม่สนกลับกระแทกตัวตนใส่ร่างเล็กไม่ยั้ง ตอนแรกที่บอกว่าจะเบาๆ ตอนนี้มันไม่เป็นแบบนั้นแล้ว ร่างหนาเร่งตัวเองทันทีอย่างเร่งรีบเพราะตัวเองก็เริ่มจะไม่ไหวแล้ว... การสะสมและอัดอั้นน้ำขุ่นไว้มันนานเกินไปแล้วจริงๆ ยูอาพาร่างเล็กให้นอนลงก่อนจะจับขานวลแยกออกจนกว้างโน้มตัวไปด้านหน้าและรัวสะโพกใส่ร่างเล็กไม่ยั้งทันทีจนแคร์จิกนิ้วลงกับผ้าปู พี่ยูของเธอเซ็กซี่เหลือเกิน!!
พั่บๆๆๆ!!
“แฮ่กๆ อ๊ะ... อ๊ะๆ แคร์... ซี๊ดดด แคร์ พี่... จะปล่อยแล้ว อาาาา!!” เสียงครางและเสียงเนื้อกระทบกันเป็นจังหวะสุดท้ายพร้อมกับร่างหนาที่เกร็งไปทุกสัดส่วน ปลดปล่อยน้ำขุ่นที่กักเก็บไว้ส่งเข้าไปในร่องฟิตของแคร์ที่ตอนนี้ขมิบตอดรัดแท่งร้อนของเขาอย่างเต็มใจ ร่างหนากระแทกสะโพกเข้าไปอีกสองครั้งน้ำขุ่นอีกเยอะก็ฉีดเข้าไปจนแคร์หอบหายใจเหนื่อย มองร่างหนาที่ค่อยๆ ล้มตัวลงกอดร่างเธอไว้แน่น พรมจูบไปตามไหล่นวลและมาจบที่ริมฝีปากบาง
“บอกว่าจะเบาๆ แรงอีกแล้วนะ... พี่ยูคนหื่น”
“หึมันอดไม่ได้นี่น่า อ๊า... เหนื่อยจัง”
“แต่แคร์ยังไม่เหนื่อย ขออีกรอบนะ” ยูอามองแคร์ที่ตอนนี้เป็นฝ่ายพลิกตัวมาคร่อมเขาไว้แล้วก้มลงจูบไปตามร่างกายเขาทันที ร่างเล็กก็ค่อยๆ ขยับขึ้นลงทันทีจนแท่งร้อนของเขาขยายใหญ่อีกครั้ง แคร์ขย่มร่างของยูอาทันทีด้วยความต้องการอย่างสูง ใบหน้าสวยเชิดขึ้นพร้อมกับร่างกายที่เด้งขึ้นลงราวกับแทบจะสาดซัดให้ยูอาหลงแค่เธอคนเดียว และมีแต่เธอแค่คนเดียว เช่นเดียวกับยูอาที่ต้องทำให้แคร์มีแต่เขาแค่คนเดียวเช่นกัน เขาเองก็กลัวว่าสักวันแคร์เกิดเปลี่ยนใจไม่ชอบเขาขึ้นมา เขาจะไม่เสียใจเหรอ? หัวใจตอนนี้บอกตรงๆ เลยว่าเขาให้แคร์ไปแล้ว ให้เธอคนเดียว...
พั่บ พั่บ พั่บ...
“อึก อ๊ะ... แคร์ ไม่ไหว... อ๊ะๆ แล้ว อื้อ!!”
“ซี๊ดด... มาพี่เอง อ๊า อ๊ะ อืม!!” ร่างของยูอากระแทกสวนเสยเข้าไปก่อนจะลุกขึ้นนั่งจนแคร์ซบลงกับไหล่หนาและให้เขาจัดการที่เหลือต่อเพราะตอนนี้เธอไม่ไหวแล้วจริงๆ มันเหนื่อยจะแทบจะขาดใจตายและเสียวจนท้องเกร็งไปหมด แรงกระแทกที่ยูอาสาดซัดเข้ามาทำให้เธอยิ้มออกมาอย่างสุขสม ความรู้สึกที่ยูอาทำให้เธอ... มันมีค่ามากจริงๆ เธอชอบพี่ยูของเธอที่สุด เขาทั้งอบอุ่น ใจดีแถมยังเซ็กซี่ในแบบที่เธอชอบด้วย เอวสอบกระแทกถี่รัวทันทีก่อนจะกระตุกเกร็งอีกครั้ง ปลดปล่อยน้ำขุ่นเข้าไปจนแคร์ผงกหน้ามามองเขาและจูบปากเขา
“อุ่นจัง... แคร์ชอบ... ของพี่ยู”
“ทะลึ่งจริงนะเรานะ” ยูอาโน้มใหน้าไปหอมแก้มนุ่มทันทีก่อนจะค่อยๆ ถอนแท่งร้อนของตัวเองที่เลอะน้ำหวานของแคร์จนชุ่มไปหมด พาร่างเล็กให้นอนลงก่อนจะดึงมากอดอย่างแนบแน่น
“ก็จริงนี่น่า... หรือพี่ไม่ชอบของแคร์?”
“พี่ชอบทุกอย่างที่เป็นแคร์”
“...”
“ชอบที่แคร์น่ารักกับพี่ เชื่อฟังพี่ทุกอย่าง... และหื่นนิดๆ ไม่สิไม่นิดแล้วมั้ง แบบนี้เขาเรียกว่าหื่นมาก!!”
“งือ แล้วตัวเองไม่หื่นหรือไงกัน?!!” แคร์เงยหน้ามองยูอาก่อนจะนอนหลับทันทีเพราะเหนื่อยมากจริงๆ ร่างหนาดึงผ้ามาห่มให้ร่างเล็กก่อนจะที่ตัวเขาจะนุ่งผ้าขนหนูออกจากห้องไปกินน้ำ
“เฮ้ พี่ยูอยู่เปล่า?”
“หือ? เสียงนี้มัน... เชคนี่น่า” ยูอาเบิกตาโพลงด้วยความตกใจ ไม่ได้การแล้ว!! ถ้าเชครู้เรื่องนี้ต้องไปบอกคุณครอปแน่ และนั่นจะทำให้เขาเดือดร้อนเพราะเขายังไม่อยากให้ใครรู้เรื่องนี้ จนกว่าคุณครอปจะกลับมาจากต่างประเทศและวันนั้นจะเป็นวันที่เขาจะบอกความจริงกับคุณครอป ต่อให้ต้องโดนยิงตายเพราะมีอะไรกับแคร์น้องสาวสุดที่รักแล้ว เขาก็ยอม เพราะเขาพร้อมที่จะรับผิดชอบแคร์ไปตลอดชีวิต... แต่ตอนนี้เชคจะมารู้เรื่องนี้ไม่ได้เด็ดขาด ร่างหนาวิ่งเข้าห้องนอนไปก่อนจะเดินไปหาร่างเล็กที่หลับอยู่
“แคร์ครับ... แคร์”
“งือ อะไรคะที่รัก แคร์เหนื่อยแล้วนะ... ขอเป็นพรุ่งนี้แล้วกัน”
“ไม่ใช่ครับเด็กดี เชคมา”
“หะ ห๊า!! ฮะ เฮียเชคมาเหรอ” ร่างเล็กพอได้ยินชื่อของคนที่ตัวเองไม่ชอบก็ลุกขึ้นนั่งทันที มองยูอาพร้อมกับกอดคอหนาแน่น... ถ้าเฮียเชครู้ ต้องไปบอกเฮียครอปแน่และคนที่จะแย่คือพี่ยูของเธอ!!
“ไม่ต้องกลัวนะครับ แคร์นอนเถอะพี่จัดการเอง...”
“เฮียเชคชอบสังเกตด้วย แคร์กลัวจังพี่ยู” ยูอาถอนหายใจออกมาผละกอดจากร่างเล็กและโน้มใบหน้าจูบไปที่ริมฝีปากบางเบาๆ จนแคร์หลับตาลงกับสัมผัสที่แสนจะอ่อนโยนของเขา มือหนาลูบแก้มนวลเพื่อให้เธอคลายกังวล
- ผู้เขียน
