20.30 น. คลับหรู
“มะนาวขึ้นไปหาคุณทัตหน่อยเขาเรียกพบน่ะ” พี่พนักงานเดินตรงมาบอกฉันในห้องพักที่ใช้แต่งตัว
“ขอบใจ” ฉันตอบกลับไปก่อนจะเร่งแต่งหน้าและแต่งตัวของตัวเองให้เสร็จแล้วตรงไปพบคุณทัตที่ห้องทำงาน
“มีอะไรคะคุณทัต” ฉันถามขึ้นเมื่อเปิดเข้ามาในห้องทำงานสุดหรู
“คืนนี้นักร้องไม่เข้า จะเป็นอะไรไหมถ้าคุณขึ้นจะตอนสามทุ่มครึ่ง” คุณทัตถามขึ้นอีกครั้งพร้อมวางปากกาในมือลง
“ได้ค่ะ ยังไงฉันก็ว่างอยู่แล้ว แล้วที่ขึ้นไปคุณทัตจะให้ฉันร้องก่อนหรือทำหน้าที่ตัวเองเลย” ฉันถามกลับอีกครั้งเพราะมันหนึ่งชั่วโมงเลยทีเดียวถือว่าเป็นเวลานานมากนะ
“แล้วแต่คุณเอาที่คุณสะดวก”
“งั้นฉันร้องก่อนแล้วกัน ขืนเต้นตั้งแต่ตอนนี้เอวเคล็ดแน่ๆ ถ้าไม่มีอะไรแล้วฉันขอตัวนะคะ ฉันจะไปเตรียมตัว” ฉันพูดขึ้นอีกครั้งพร้อมกับทำท่าจะหันหลังออกจากห้องทำงาน
“เดี๋ยวมะนาว” ฉันหันหน้ากลับมาอีกครั้ง
“มีอะไรคะ”
“กับไอ้โอ๊ตคือยังไง” คุณทัตถามขึ้น
แน่นอนว่าคำถามที่เขาถามฉันมันไม่ได้สื่อความไปในเชิงละลาบละล้วงแต่เป็นการถามเชิงเป็นห่วงมากกว่า
“คุณทัตหมายถึงเรื่องเมื่อวานหรอคะ” คำตอบที่ฉันได้กลับมาคือการพยักหน้าจากเขาเท่านั้น
“ถ้าเรื่องเมื่อวาน ฉันกับคุณโอ๊ตไม่ได้มีอะไรเกินเลยหรอกค่ะ จริงๆมันเป็นเกมส์ของเรา”
“เกมส์” คุณทัตเอ่ยขึ้นอีกครั้ง
“คุณทัตก็รู้ว่าฉันไม่สนใจใครง่ายๆแต่ฉันดันสนใจคุณโอ๊ต เราเลยมีข้อตกลงกันนิดหน่อย” ฉันตอบกลับไปตามตรงแต่จะให้เล่าหมดมันก็คงไม่ได้เพราะมันคือเรื่องส่วนตัวของฉันกับคุณโอ๊ต
“ดูแลตัวเองให้ดี ไอ้โอ๊ตมันร้ายกว่าคุณ” แน่นอนว่าฉันรับรู้ถึงความเป็นห่วงของคุณทัตเพราะฉันรู้ดีกว่าในสายตาของคุณทัตยังไงก็มองฉันเป็นเหมือนน้องสาวคนหนึ่ง
แน่นอนว่าการที่คุณทัตเตือนฉันแบบนี้ ฉันก็ต้องเชื่อไว้บ้างเพราะคนเป็นเพื่อนยังไงก็รู้เรื่องเพื่อนตัวเองดี
“ไม่ต้องเป็นห่วงเลยค่ะ นี่มะนาวของแรร์คลับคุณนะคะ” ฉันพูดขึ้นอีกครั้ง
“เพราะเป็นคุณไงผมเลยเป็นห่วง ไปเถอะไปเตรียมตัว ถ้ามีใครอยากชนแก้วผมจะให้เด็กไปบอก” หลังจากนั้นฉันก็ตรงมายังเวทีชั้นล่างทันที
“สวัสดีค่ะ วันนี้พบกับดิฉันมะนาวนะคะ” ฉันพูดทักทายเหล่าผีเสื้อราตรีทั้งหลายที่กำลังนั่งดื่มอยู่ทั่วทั้งคลับ
“วันนี้ก็จะพิเศษหน่อยเพราะฉันมีเวลาอยู่กับทุกคนจนถึงเที่ยงคืนเลย ตอนนี้เราเริ่มกันด้วยเพลงสบายๆกันนะคะ ส่วนใครอยากขอเพลงก็บอกได้เลย” ฉันพูดขึ้นอีกครั้งก่อนจะหันหลังให้กับวงดนตรีของคลับและร้องเพลงขึ้นทันที
บรรยากาศเป็นไปตามเพลงเพราะตอนนี้ยังไม่ดึกมากเลยเป็นการร้องเพลงธรรมดาไปก่อน
จนเวลาล่วงเลยถึงสี่ทุ่มครึ่งมันคือเวลาตื๊ดของฉัน ฉันเปลี่ยนโหมดของตัวเองเข้าสู่โหมดดีเจสุดแซ่บ
เสียงสแครชแผ่นดังขึ้นพร้อมกับบีทเพลงหนักๆที่ฉันเปิด เหล่าผีเสื้อราตรีทั้งหลายกำลังลุกขึ้นโยกย้ายส่ายสะโพกกันเจ้าละหวัน
“ดื่มแก้วนี้หน่อยครับคุณดีเจคนสวย” ฉันรับแก้วจากลูกค้าแล้วยกขึ้นดื่มทันที
ไม่มีการเกี่ยงหรือไม่รับใดๆเพราะงานแบบนี้มันปฏิเสธไม่ได้อยู่แล้ว
ฉันยังคงทำหน้าที่ต่อไปฉันทั้งเปิดเพลง สแครชแผ่นและเต้นไปตามจังหวะเพราะการเป็นดีเจมันไม่ใช่แค่การเปิดเพลงเท่านั้นแต่เรายังต้องสนุกไปกับมันและเอ็นเตอร์เทนคนอื่นไปด้วย
ข้าวโอ๊ต
“คุณมะนาวแม่ง..อยู่บนเวทีฮอตฉิบหาย”ไอ้เพชรพูดขึ้นทันทีพร้อมสายตาของมันที่มองไปยังคุณมะนาวอย่างไม่ลดละ
“ของกู” ผมตอบกลับทันควันเพราะคนที่มันพูดถึงคือคนของผม
“เขาเป็นของมึงแล้วหรือไง” ไอ้ทัตพูดขึ้นพร้อมกระตุกยิ้มมุมปาก ท่าทางของมันเหมือนคนที่รู้อะไรมา
“เป็นไม่เป็นยังไงก็ของกู” ผมตอบกลับอย่างมั่นใจเพราะยังไงแล้วเธอก็ต้องเป็นของผมแต่มันเพียงแค่ไม่ใช่วันนี้
“จากเหตุการณ์เมื่อวานก็พอรู้อยู่ว่าของมึงแต่ไม่รู้ว่าเป็นของมึงเต็มตัวแล้วหรือยังก็แค่นั้น” ไอ้แทนพูดขึ้นอีกครั้ง
“พวกมึงอย่ารู้มาก มาดื่มเลี้ยงส่งไอ้แทนไม่ใช่หรือไงทำไมเอาแต่เสือกเรื่องของกู” ผมตอบกลับพร้อมยกแก้วเข้าปาก ส่วนสายตาก็มองลงไปยังด้านล่างที่คุณมะนาวกำลังทำงานอยู่
มันเป็นจริงตามที่ไอ้เพชรพูดทุกอย่างเพราะตอนที่คุณมะนาวอยู่บนเวทีมันฮอตจริงๆ ทั้งดูมีเสน่ห์ ชวนหลงใหลไปหมด ไม่ต้องพูดถึงเลยว่าตอนนี้เธอเป็นที่น่าจับจ้องขนาดไหนเพราะสายตาคนทั้งคลับมันไม่ได้โฟกัสที่ไหนหรอก ทุกคนโฟกัสแต่เธอของแรร์ของคลับ
“อีกครึ่งชั่วโมงกูไม่ได้นั่งดื่มด้วยนะ” ไอ้ทัตพูดขึ้นทันทีระหว่างที่มันกำลังยกแก้วขึ้น
“ทำไม” ผมถามขึ้นเพราะความสงสัย
“มีลูกค้าสนใจของแรร์ อยากชวนไปนั่งดื่มด้วย” ให้ตาย ! รู้สึกไม่ชอบอะไรแบบนี้เลย
“หน้าตามึงเหมือนคนมีอะไรจะพูดนะไอ้โอ๊ต” ไอ้เพชรที่มันมองหน้าผมก็พูดขึ้น
“ขัดใจว่ะ ทำไมต้องให้มะนาวไป” ผมถามขึ้นอีกครั้ง
“ก็ของแรร์อย่างมะนาว ตัวทำเงินให้คลับกูและแน่นอนว่าใครจ่ายมากกว่าก็ได้ตัวมะนาวไปดื่มด้วย ถ้ามึงขัดใจก็จ่ายมาเดี๋ยวกูเอาตัวมะนาวมาให้” ไอ้ทัตพูดขึ้นพร้อมกับยกยิ้ม แน่นอนว่ามันคือแผนชั่วๆที่จะหลอกเอาเงินผม
“เท่าไหร่” ผมถามกลับอย่างไม่ลังเล แค่คิดภาพที่เธอต้องไปนั่งดื่มอยู่กับผู้ชายคนอื่น ผมก็ไม่ชอบแล้ว
“คนนี้เขาให้กูมาแสนห้า ถ้ามึงอยากได้ก็คงต้องมากกว่านี้” ไอ้ทัตตอบกลับพร้อมกับชูเงินสลิปการโอนเงินให้ผมดู
“แสนห้าได้กี่ชั่วโมง” ผมถามขึ้นอีกครั้ง
“ก็ชั่วโมงกว่าๆ เงินเยอะเวลาก็เยอะ” มันตอบกลับด้วยท่าทีสบายๆ
“ถ้ากูให้ห้าแสน เธอจะอยู่ดื่มกับกูจนถึงร้านปิดหรือเปล่า” ผมถามขึ้นทันที
“โอนมาแล้วเธอจะนั่งดื่มกับมึงจนร้านกูปิด” ผมกดโทรศัพท์โอนเงินเข้าบัญชีไอ้ทัตทันที
ห้าแสนสำหรับผมขนหน้าแข้งไม่ร่วงเพราะถ้ามันเป็นเรื่องของคุณมะนาวไม่ว่าเท่าไหร่ผมก็จ่ายไหว
“ห่วงขนาดนี้ มึงให้คุณมะนาวเขาออกจากงานเลยดีไหมไอ้โอ๊ต” ไอ้เพชรพูดขึ้นทันทีเมื่อเสียงแจ้งเตือนจากโทรศัพท์ไอ้ทัตดังขึ้นบ่งบอกว่าเงินเข้าบัญชีมันแล้ว
“ก็อยากอยู่แต่เขาคงรักงานของเขา ไว้เป็นเมียกูก่อน กูให้ออกแน่ๆ” ผมตอบกลับไปตามตรง
“เชื่อกูเถอะว่าคุณมะนาวไม่ออกหรอก เธอชอบการเป็นดีเจ” ไอ้ทัตพูดขึ้นอีกครั้ง แน่นอนผมก็เชื่อว่าเธอรักจริงๆเพราะไม่ว่ามองไปกี่ครั้งเธอเอ็นจอยและมีความสุขกับมันเสมอ
“งั้นมีทางเดียวที่จะทำให้ออกได้” ไอ้แทนพูดขึ้นนั่นทำให้ทุกคนหันไปมองมันทันที
“อะไรวะ” ผมกับไอ้ทัตและไอ้เพชรพูดขึ้นพร้อมกันด้วยความสงสัย
“ทำให้ท้อง” หึ ความคิดดี
“ไอ้ส้นตีน ท้องได้ยังไงมะนาวยังเรียนไม่จบ” ไอ้ทัตตบเข้าที่หัวไอ้แทนอย่างจัง
ส่วนผมก็เหวอนิดหน่อยเพราะไม่คิดว่าคุณมะนาวจะยังเรียนไม่จบ ไม่ใช่ว่าหน้าแก่หรืออะไร อาจเป็นเพราะเธอดูโต สวยและแซ่บขนาดนี้ มันจึงทำให้ผมคิดไม่ถึงจริงๆ
“อายุเท่าไหร่” ผมถามขึ้นทันที
“ยี่สิบเอ็ดและกำลังจะจบปีสามแล้ว” ก็ถือว่าเด็กแต่ก็ไม่ได้เด็กมากจนไม่รู้อะไรเลยเพราะเท่าที่ผ่านมาเธอก็รู้อะไรเยอะอยู่
“เหยดเข้…ไอ้โอ๊ตมึงแดกเด็กว่ะ ห่างกันตั้งสี่ห้าปีเลยนะมึง” แน่นอนว่าอายุมันไม่ใช่ปัญหา มันเป็นเพียงตัวเลขเท่านั้น ยี่สิบหกกับยี่สิบเอ็ดมันก็ไม่ได้เยอะ
“หึ” ผมทำเพียงแค่นหัวเราะออกไปเท่านั้น ซึ่งเป็นจังหวะเดียวกันที่ประตูเปิดออกพร้อมกับร่างบางหน้าตาคุ้นเคยเดินเข้ามานั่งข้างไอ้ทัต
“ไปนั่งข้างไอ้โอ๊ต มันจะดื่มกับคุณ” เธอมองหน้าไอ้ทัตด้วยความสงสัยก่อนจะย้ายตัวเองและเดินมาทางผม
และก่อนที่เธอจะนั่งลงข้างๆผม ผมก็กระตุกมือเธอให้นั่งบนตักของผมโดยที่เธอยังไม่ทันตั้งตัว
“อ๊ะ...คุณโอ๊ตกระชากมาได้” ร่างบางโวยวายขึ้นทันที
“ผมแค่กระตุกแขนคุณเบาๆไม่ได้กระชาก” ผมแก้ต่างให้ตัวเองเพราะแรงที่ผมดึงนั้นมันไม่ได้เยอะเลย
“แต่ฉันเจ็บนี่” ผมที่เห็นว่าเธอกำลังจับข้อมือตัวเองก็จับข้อมือเธอมาดู กลับกลายเป็นว่ามันเป็นรอยแดงๆ
“อ่า…ผมขอโทษ” คงจะเจ็บน่าดู ลืมไปเหมือนกันว่าแรงของผมกับแรงของเธอมันเทียบกันไม่ได้เพราะตัวเธอเองก็เล็กนิดเดียว
“ว่าแต่คุณโอ๊ตซื้อดื่มฉันในคืนนี้หรอ” เธอกระซิบข้างหูพร้อมกับถามขึ้น
ลมหายใจร้อนๆของเธอมันกำลังเป่ารดต้นคอของผมจนทำผมรู้สึกขนลุกซู่
“ครับ” ผมตอบกลับเพียงคำเดียว
“ไม่เห็นต้องซื้อเลยแค่คุณบอกว่าอยากดื่มกับฉัน ฉันก็หาเวลามานั่งดื่มกับคุณได้นะคุณโอ๊ต” เธอกระซิบข้างหูผมอีกครั้ง มันคงเป็นเพราะเธอไม่อยากให้ไอ้ทัตได้ยินละมั้งเพราะถ้าเป็นแบบนี้ไอ้ทัตมันจะไม่ได้เงิน
“ไอ้ทัตบอกว่ามีคนซื้อดื่มคุณไป แค่รู้ว่าเป็นผู้ชายผมก็ไม่ชอบใจแล้ว” ผมตอบกลับไปตามความจริงและหวังว่าประโยคที่ผมพูดมันจะทำให้คุณมะนาวที่นั่งอยู่บนตักหวั่นไหวได้บ้าง
“อ่า...พูดแบบนี้ฉันเขินแย่” เธอพูดขึ้นอีกครั้งพร้อมกับซบลงที่อกของผม
เสียงเต้นของหัวใจมันดังออกมาจนผมรู้สึกได้ รับรู้ได้ทันทีว่าคุณมะนาวกำลังเขินและหวั่นไหวกับคำพูดของผม
“ผมพูดจริงนะครับ แค่รู้ว่าคุณต้องไปนั่งดื่มกับคนอื่นความรู้สึกขัดใจและไม่ชอบใจ”
“ชอบฉันหรอคะ”
“ที่บอกว่าสนใจก็ไม่เคยโกหกนะครับ สนใจที่หมายถึงสนใจจริงๆไม่ใช่สนใจเพราะอยากได้เฉยๆ”
❤️
เอาให้ตายไปเลย