เมียฮอตเนิร์ด | 6

2069 คำ

“งั้นเรามาตั้งกติกาเกมส์ของเรากันไหม” ผมถามขึ้นทันทีพร้อมวางมือบนก้นงอนของคุณมะนาว “ยังไงคะ” เธอถามพร้อมกลับและมองผมราวกับต้องการจะรู้ “เดิมพันการอ่อย คุณกับผมใครจะทนไม่ได้ก่อนกัน” คนตัวเล็กเลิกคิ้วขึ้นทันทีเมื่อผมพูดจบ “ตกลงกับเกมส์ของผมไหมครับคุณมะนาว” ผมถามขึ้นอีกครั้งเมื่อเห็นเธอเงียบ ส่วนมือก็ขยำไปที่ก้นงอนของเธออีกทีเพื่อเป็นการกระตุ้น คุณมะนาวไม่ตอบอะไรกลับมาแต่กลับจับใบหน้าของผมไว้และประกบปากผมเข้าทันที เธอขบเม้มที่ริมฝีปากของผมเบาๆเพื่อให้ผมเปิดปากซึ่งแน่นอนผมยอมเปิดปากก่อนที่ลิ้นเล็กของเธอจะสอดเข้ามาในปาก ลิ้นเล็กของเธอไล่ต้อนลิ้นของผมอีกครั้งและผมก็ไม่มีทางยอมให้เธอเป็นคนคุมเกมส์จูบในครั้งนี้ ผมยกมือขึ้นประคองใบหน้าสวยพร้อมกับจูบตอบ ลิ้นของเราทั้งคู่ตวัดหยอกล้อกันไปมาในปากเพื่อเชยชิมความหวานก่อนที่จะเป็นตัวเธอเองที่ยกมือทุบอกผม “ถึงกับไม่ไหวเลยหรอครับ” ผมยกยิ้มมุมปากและถามขึ้น “จูบขนาดนี้เป็นใครก็คงไม่ไหวหรอกค่ะ” เธอตอบกลับมาก่อนจะยกมือปาดคราบน้ำลายที่มุมปากของตัวเอง ผมที่เห็นแบบนั้นก็จับมือเธอไว้ก่อนจะจูบซับไปที่ปากเธอเบาๆ “จูบผมแบบนี้แสดงว่าคุณตกลงกับเกมส์ของผมใช่ไหมครับ” ผมถามขึ้นอีกครั้งเพราะผมเองก็ต้องการคำตอบที่แน่ชัดจากปากของเธอเหมือนกัน “ถ้าฉันตกลงเดิมพันการอ่อยกับคุณ แล้วผลตอบแทนคืออะไรคะ” ผมยกยิ้มอีกครั้งเมื่อเธอถามขึ้น “ตัวคุณกับตัวผมไงครับ ใครทนไม่ไหวก่อนคนนั้นคือคนแพ้และหลังจากนั้นอะไรจะเกิดก็ต้องเกิด” “ขอถามอีกอย่างนะคะ ที่คุณบอกทนไม่ได้มันหมายถึงอะไรคะ” ผมเลิกคิ้วขึ้นด้วยความสงสัย เรื่องแบบนี้ระดับของแรร์ของคลับหรูคงไม่มีทางที่ไม่รู้ “ผมว่าคุณน่าจะรู้นะครับ” “ฉันรู้แต่ฉันหมายถึงสิ่งไหนคือสิ่งสูงสุดของการทนไม่ได้ สอดใส่กันหรอคะ” “ก็คงต้องแบบนั้น สอดใส่ในที่นี้ก็คงเป็นของผมใส่เข้าไปในของคุณ” แน่นอนว่ามันไม่รวมการสอดใส่ในปากหรือผมช่วยเธอและเธอช่วยผม “สอดใส่ที่แปลว่าใส่กันจริงๆไม่ใช่ช่วยกันสินะคะ” คุณมะนาวที่เหมือนกำลังพยายามเข้าใจถามขึ้นอีกครั้ง “ช่วยกันก็แล้วแต่สถานการณ์นั่นถือว่าเป็นผลพลอยได้” ผมตอบกลับพร้อมกับขยำก้นงอนต่อไปเรื่อยๆเพราะมันน่ามันเขี้ยวสุดๆ “ฉันว่าถ้าก้นฉันเป็นลูกโป่งคงแตกแล้วล่ะ” เธอพูดขึ้นอีกครั้งพร้อมกับจับมือออกจากก้นงอนของเธอ “ผมชอบก้นคุณ มันนิ่ม มันเด้งสู้มือผม” ผมตอบกลับไปตามความจริง “ฉันก็ชอบแผงอกของคุณรวมถึงหน้าท้องแกร่งๆ” เธอพูดขึ้นพร้อมกับนิ้วมือที่ลากไปตามลำตัวของผมตั้งแต่หน้าอกลงถึงขอบกางเกง “คืนนี้สนใจไปนอนค้างห้องผมไหมครับ” สำหรับผมการได้กอดคุณมะนาวบนเตียงมันดีมากๆ “ติดใจฉันหรอคะ” “จะว่าแบบนั้นก็ได้ครับ” “แค่นอนกอดหรอคะ” เธอถามขึ้นอีกครั้ง สายตาที่เธอมองมาดูก็รู้ว่ามันจะไม่จบที่กอด “ครับ...แค่กอด” ผมตอบปากรับคำเพราะยังไงเกมส์นี้ผมก็ต้องชนะ “ถ้าแค่กอดฉันก็ไม่ไปค่ะ เสียเวลา” เธอพูดขึ้นอีกครั้งก่อนจะลุกจากตัวของผม เธอเดินตรงไปหน้าเวทีที่เพื่อนของเธอยืนอยู่ก่อนที่ทั้งคู่จะชนแก้วกันและออกลวดลายเต้น ระดับดีเจสาวของแรร์ของคลับหรูแห่งนี้ ลงไปเต้นกลางคลับแบบนั้น แน่นอนว่าได้รับความสนใจเต็มที่ สองสาวเพื่อนสนิทกำลังออกลวดลายเต้นคู่กันอย่างไม่มีใครยอมใคร ส่วนเหล่าผีเสื้อราตรีก็ต่างชนแก้วกันไม่หวั่น “มึงไม่คิดจะห้ามของแรร์มึงหรือไงไอ้ทัต” ผมถามไอ้ทัตขึ้นทันทีเมื่อเดินขึ้นมายังชั้นสองของคลับ “ไม่ล่ะ วันนี้กูปล่อยมะนาวเต็มที่ให้เขาสนุกบ้าง” ไอ้ทัตตอบกลับมาทันที “เจ้านายที่ดีว่าแต่คนนั้นใครวะไอ้โอ๊ตที่กำลังเต้นกับคุณมะนาว” ไอ้เพชรถามขึ้น “เพื่อนสนิทเขาชื่อบัว” ผมตอบกลับไปตามตรงก่อนจะยกแก้วขึ้นดื่มและมองสองสาวที่กำลังเต้นอยู่ “ดูเหมือนมึงจะไม่สบอารมณ์สักเท่าไหร่นะไอ้โอ๊ต” ไอ้แทนทักผมขึ้น ก็คงอย่างที่มันว่าเพราะผมไม่ค่อยสบอารมณ์เท่าไหร่กับการที่คุณมะนาวลุกออกจากตัวผมไปเสียดื้อๆ “คงงั้น” ผมตอบกลับพร้อมกับยกแก้วขึ้นดื่ม เอาแอลกอฮอล์เข้าร่างกายสักนิดเผื่อว่าอารมณ์จะดีขึ้น “ว่าไปกูไม่เคยเห็นมะนาวเต้นยั่วขนาดนี้” ไอ้ทัตพูดขึ้นอีกครั้งนั่นทำให้ผมหันมองไปยังด้านล่าง ผมกับเธอเราจ้องตากันก่อนที่เธอจะยิ้มให้ผมซึ่งมันเป็นรอยยิ้มที่ไม่จริงใจเอาเสียเลย “ดูก็รู้ว่าคุณมะนาวกำลังปั่นประสาทมึงไอ้โอ๊ต” ไอ้เพชรพูดขึ้นอีกครั้ง “กูถึงได้นั่งไม่สบอารมณ์แบบนี้ไง” ผมตอบกลับไปเพราะผมรู้ดีเลยแหละ แต่ถึงยังไงผมก็ไม่มีทางลงไปด้านล่างแน่นอน ไม่งั้นเธอคงได้ใจและคงจะคิดว่ามันเป็นไปตามเกมส์ที่เธอวางไว้ซึ่งผมไม่มีทางที่จะให้มันเป็นแบบนั้นเด็ดขาด “มึงไม่คิดจะห้ามหน่อยหรอ” ผมถามไอ้ทัตขึ้นอีกครั้งเพราะมันดูไม่ทุกข์ร้อนอะไรเลย “ดูเหมือนลูกค้ากูจะชอบ นานๆของแรร์ของกูจะเดินดินสักที ถือว่าคืนกำไรก็แล้วกัน” ไอ้เวรนี่ก็ไม่ทุกข์ร้อนอะไรสักนิด เหอะ ! ส่วนผมตอนแรกที่ตั้งใจไว้ว่าจะไม่ลงไปแต่สุดท้ายก็ทนไม่ไหวเพราะสองเท้าของผมตอนนี้มันกำลังก้าวเท้าลงบันไดมายังชั้นล่าง “กลับกับผม” ผมกระซิบข้างหูคุณมะนาวทันที “กลับไปแค่นอนกอดฉันไม่กลับหรอกค่ะ” เธอตอบกลับพร้อมกับยกยิ้ม “งั้นคุณอยากทำอะไรล่ะครับ ผมตามใจคุณทุกอย่าง” ผมพูดขึ้นทันทีเพราะถ้าจะให้เต้นต่อไปก็คงไม่ได้ “ถ้ามีอะไรสนุกๆให้ทำ ฉันก็อยากไปนะคะแต่คืนนี้ฉันเหนื่อยจะอ่อยคุณแล้วค่ะ” “อย่างคุณนี่เหนื่อยจะอ่อยด้วยหรอครับ แล้วที่เต้นยั่วๆแบบเมื่อกี้ไม่ใช่คุณกำลังอ่อยผมอยู่หรือไง” ผมถามขึ้นก่อนจะพาเธอออกมาจากกลางคลับโดยไม่สนใจใครที่กำลังยืนอยู่ “แล้วได้ผลหรือเปล่าคะ ท่าเต้นยั่วๆของฉัน” “ถ้าไม่ได้ผลผมคงไม่ลงมาแบบนี้หรอกครับ ไปครับกลับกับผม” ผมพูดขึ้นอีกครั้งและไม่รอให้เธอตอบอะไร ผมก็พาเธอมายังลานจอดรถ “ฉันขับรถมานะคะคุณโอ๊ต” “เรื่องนั้นไม่มีปัญหา ผมสามารถมาส่งคุณทำงานได้” ผมตอบกลับไปก่อนจะรีบขับรถไปคอนโดของตัวเอง “ทำไมถึงอยากพาฉันมานอนกับคุณนัก” เธอถามขึ้นเมื่อเราทั้งคู่จัดการร่างกายเสร็จและล้มตัวนอนบนเตียง “เพราะผมอยากมีคุณนอนข้างๆมั้งครับ” ผมตอบกลับอีกครั้งพร้อมกับสวมกอดเธอเข้าทันที “ฝันดีครับคุณมะนาว” “ฝันดีค่ะคุณโอ๊ต” แค่กอด มันก็แค่กอดจริงๆ ทั้งคืนผมกับคุณมะนาวไม่มีอะไรเกินเลยกัน “อยากไปทำงานกับผมไหมครับ” ผมถามขึ้นทันทีเพราะตอนนี้ผมพึ่งจะอาบน้ำเสร็จ ส่วนคนที่นอนกับผมเมื่อคืนเธอกำลังนั่งขยี้ตาอยู่บนเตียงด้วยท่าทางน่าเอ็นดู “ไปได้หรอคะ” “ไปได้ครับ ถ้าคุณอยากไป” “แต่ฉันไม่มีเสื้อผ้า” อ่า...จริงด้วย “เอาแบบนี้แล้วกัน ถ้าห้างเปิดผมจะให้คนเอาชุดมาให้คุณที่นี่ ถ้าคุณอยากไปก็บอกผม ผมจะให้คนรับคุณ” ผมพูดขึ้นทันที การไปบริษัทของผมไม่ได้หมายความว่าผมเปิดตัวคุณมะนาวแต่นั่นเป็นเพราะความต้องการและมันไม่มีเหตุผลอะไรที่ต้องห้าม เรื่องของเรามันยังอยู่ในการดูเชิงเท่านั้น “จะว่าไปตอนไปทำงานคุณโอ๊ตดูเนิร์ตกว่าตอนไปเที่ยวนะคะ” “ลุคของผมเป็นแบบนี้แหละครับ มีแค่คุณกับอีกไม่กี่คนที่รู้ว่าผมเนิร์ดไม่จริง” 11.30 น. “เข้าไม่ได้ค่ะ คุณไม่ได้นัดท่านประธานไว้ยังไงก็เข้าไม่ได้ค่ะ” เสียงโวยวายของเลขาดังเข้าไปถึงด้านในเพราะความรำคาญบวกกับไม่มีสมาธิอ่านเอกสาร ผมจึงต้องลุกจากเก้าอี้เปิดประตูไปดูว่ามันเพราะอะไรถึงส่งเสียงดังจนเข้ามารบกวน “คุณโอ๊ต เขาไม่ให้ฉันเข้าไป” คุณมะนาวเมื่อเห็นผมเปิดประตูออกมาก็รีบเดินมาหาผมทันที “ลิลลี่เห็นว่าเขาไม่ได้นัดท่านประธานไว้เลยไม่ได้ให้เข้าไปค่ะ” เลขาของผมตอบกลับมา “คราวหลังถ้าคุณมะนาวมาให้เข้าไปหาผมได้เลยต่อให้นัดหรือไม่นัด” พูดจบผมก็จับมือเธอเข้ามาในห้องทำงาน “ไม่คิดว่าห้องทำงานประธานบริษัท K จะใหญ่ขนาดนี้” เธอพูดขึ้นพร้อมกับเดินตรงไปยังกระจกใสที่มองเห็นวิวรอบๆเมือง “ถ้าคุณอยากมาบ่อยๆ ผมอนุญาตให้คุณมาได้นะครับ” ผมตอบกลับไปก่อนจะเดินไปใกล้ๆคุณมะนาวพร้อมกับสวมกอดเธอเข้าจากด้านหลัง “ฉันว่าคุณคงติดกอดฉันแล้วแหละคุณโอ๊ต” จะว่าแบบนั้นก็ได้เพราะผมติดจริงๆ สำหรับผมถ้าตัดเรื่องเกมส์นั่นออกไป คุณมะนาวก็คงเป็นที่ชาร์จแบตดีๆให้กับผม “แต่มีอย่างอื่นที่ผมอยากติดกับคุณมากกว่ากอดนะครับ” ผมพูดขึ้นอีกครั้ง “อะไรหรอคะ” เธอเอียงหน้าถามด้วยความสงสัย “ข้างล่างไงครับ ถ้าข้างล่างติดกับคุณคงจะดีไม่น้อย” ผมพูดขึ้นพร้อมกับอุ้มเธอขึ้น แน่นอนว่าเธอให้ความร่วมมืออย่างดี สองมือยกขึ้นโอบล้อมรอบลำคอของผม ส่วนสองขาก็เกี่ยวไว้รอบเอวเพื่อกันตก “ถ้าคุณทนไม่ไหวยอมแพ้ก็ได้นะคะ” “คงจะเร็วไปหน่อยนะครับถ้าผมยอมแพ้ตอนนี้เพราะวันนี้คุณยังไม่ได้อ่อยผมเลย” เพราะตั้งแต่เธอมาที่นี่เหมือนจะมีแค่ผมมากกว่าที่ผมแต่เริ่มรุ่มร่ามกับตัวของเธอ “อยากโดนอ่อยไหมล่ะคะ ฉันทำให้ได้นะคะถ้าคุณขอ” คุณมะนาวเธอถามขึ้นอีกครั้งซึ่งเป็นจังหวะเดียวกันที่ผมวางเธอลงบนโต๊ะทำงาน ส่วนตัวผมเองก็นั่งลงบนเก้าอี้ เราสองคนหันหน้าเข้าหากัน “ทำยังไงหรอครับ ไหนคุณมะนาวทำให้ผมดูหน่อยสิ” ผมพูดจบเธอก็เอื้อมมือลงมาดึงเนกไทของผมเข้าหาตัว ส่วนผมเองก็ปล่อยตัวให้เอนไปหาคุณมะนาว “เหมือนแมวน้อยๆกำลังทำตามคำสั่งเจ้าของเลยนะคะแบบนี้” “งั้นเจ้าของทำให้แมวน้อยตัวนี้ดูทีสิครับ ว่าจะทำอะไรกับแมวน้อยตัวนี้ดี” ❤️ คู่นี้สะกดคำว่าแผ่วไม่เป็น

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more